+ Il 15 di giugno memoria del santo martire Teodulo e i suoi compagni, Canziano, Candido, Crisogono, Ateone, Quinziano, Proto, Nivito e Canzianilla presso Tauriana.

+ Il 15 di giugno memoria del santo martire Teodulo e 

i suoi compagni, Canziano, Candido, Crisogono, Ateone, 

Quinziano, Proto, Nivito e Canzianilla presso Tauriana. 

 

+ Τη 15η του μηνός Ιουνίου, άθλησις των αγίων Μαρτύρων, Θεοδούλου και των συν αυτώ, Κανδίδου, Κανδιανού, Πρώτου, Χρυσογόνου, Αρτέωνος, Κουιντιανού, Νιβίτου και Κανδιανίλλας, των εν Ταυριανή της Καλαβρίας.

Περί των αγίων αυτών εννέα Μαρτύρων της Ταυριανής δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες, παρεκτός μιας σημειώσεως σε ένα ελληνικό χειρόγραφο που βρισκόταν στην Ιερά Μονή του αγίου Ηλία του Σπηλαιώτου στο Μελικουκκά της Καλαβρίας. Η αναφορά αυτή που ήταν στα ελληνικά, δεν μας σώζεται σήμερα, αλλά έχουμε την μετάφρασή της στα λατινικά: «Martyrium Sanctorum novem de Tauriana Theoduli, Candidi, Cantiani, Prothi, Chrysogoni, Artheonis, Quintiani, Niviti, & Cantiamillae, Celebratum, fuit in territorio, quod hodie est Despoti». Προφανώς πρόκειται για μάρτυρες των πρώτων χριστιανικών χρόνων, που η μνήμη τους χάθηκε μετά την καταστροφή το 951 μ.Χ. της αρχαίας πόλεως Ταυριανής (σημερινής Palmi) από τους Σαρακηνούς. Η μνήμη τους τιμόταν από τους έλληνες μοναχούς μέχρι τον πλήρη εκλατινισμό της περιοχής, όπου πλέον χάθηκε και η τελευταία αναφορά τους στα ελληνικά χειρόγραφα. 

Su questi Santi Martiri di Tauriana non possediamo 

informazioni sufficienti se non un’ annotazione in un manoscritto 

greco proveniente del Monastero italogreco di sant’Elia lo 

Speleota a Melicuccà, in Calabria. Tale annotazione oggi si salva 

solo nella traduzione latina: «Martyrium Sanctorum novem de 

Tauriana Theoduli, Candidi, Cantiani, Prothi, Chrysogoni, Artheonis, 

Quintiani, Niviti, & Cantiamillae, Celebratum, fuit in territorio, 

quod hodie est Despoti». Probabilmente si tratta di martiri dei 

primi secoli del Cristianesimo, la cui memoria è andata perduta 

dopo la distruzione dell’antica città di Tauriana (oggi Palmi) 

per mano dei Saraceni nel 951 d.C. La loro memoria veniva 

venerata dai monaci greci sino alla completa latinizzazione 

della regione, quando, andò persa l’ultima annotazione nei 

manoscritti greci