—Πάτερ, τι
μπορείς να πεις για έναν μοναχό μπροστά στους ανωτέρους του, έχοντας λάβει
μοναχικό αξίωμα, δεν γίνεται αλαζονικός;
- Είναι καλός ως
άνθρωπος. Αλλά είναι ακόμη καλύτερα όταν ένας μοναχός ξέρει να χαίρεται με τις
θλίψεις, και έχοντας ζήσει για πολύ καιρό σε μοναστήρι, ξέρει να προσεύχεται
αδιάκοπα. Είναι σαν το θαλάσσιο λιθόστρωτο: τυλιγμένο από όλες τις πλευρές,
γυαλισμένο και δεν έχει γωνίες. Ένας τέτοιος μοναχός είναι σαν άγγελος κατά
σάρκα.
Αρχιμανδρίτης
Κύριλλος (Παβλόφ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου