ΠΡΟΦΗΤΕΊΕΣ ΓΈΡΟΝΤΑ ΣΕΡΑΦΕΊΜ

Ω, αγαπητέ Μπουνέλ, θα φύγω σύντομα από αυτόν τον μάταιο κόσμο, αλλά εσύ, θα πιάσεις μεγάλες φρικαλεότητες και μεγάλα κακά.  «Πότε ακριβώς θα γίνουν όλα αυτά;», θα ρωτήσετε την Μπουνελούλ.

 Λοιπόν, ο Κύριος ο Θεός μπορεί να επισπεύσει ή να αναβάλει το τέλος, σύμφωνα με τον απολογισμό Του.  Η κακία και η ασέβεια, η αίρεση και η ασέβεια έχουν πολλαπλασιαστεί τόσο πολύ στον κόσμο, που δεν ξέρω πόσο θα επιτρέπει ο Κύριος σε αυτόν τον κόσμο...

 Αγαπητέ παιδί, Πιότρ, να ξέρεις ότι η μεγάλη φρίκη θα είναι ένας πόλεμος μεταξύ όλων των μεγάλων δυνάμεων του κόσμου, και θα υπάρξει τόση φωτιά και καταστροφή σε όλη την ανθρωπότητα, που πολλοί θα εύχονταν να ήταν στο έδαφος, στους τάφους.  Πολλοί θα χαθούν…

 Πιότρ, γλυκιά μου καρδιά, ο σκοπός των κληρικών δεν είναι να τρομάζουν και να τρομάζουν τους πνευματικούς τους γιους.  Αλλά το να κρύψουμε την αλήθεια, δηλαδή ότι δεν έχουν απομείνει πολλά, θα ήταν προδοσία του Αληθινού Χριστού.

 Ετοιμάσου, αγαπητέ Μπουνελουλούι, ετοιμάσου...

 Πως να προετοιμαστείς?

 Προσευχήσου επιμελώς.  Piotr, το φαγητό και το ποτό μας είναι ο καθημερινός μας κανόνας και ιερή ομολογία.  Προστατέψτε τα μάτια και τις σκέψεις σας από την ακολασία, γιατί για την ακολασία ο Κύριος θα επιτρέψει αυτή την καταστροφή με φωτιά.

 (𝑃𝑎̆𝑟𝑖𝑛𝑡𝑒𝑙𝑒 𝑆𝑒𝑙𝑎𝑓𝑖𝑖𝑙 𝑚𝑒𝑢 𝑑𝑖𝑛 𝑣𝑒𝑐𝑖𝑠𝑜𝑟𝑟𝑟𝑜𝑟𝑟𝑟𝑟𝑟𝑟𝑎, 𝐵𝑑𝑡𝑜𝑡𝑜𝑜𝑙, 𝐵𝑢𝑐𝑢𝑟𝑒𝑠̦𝑡𝑖, 2013, 𝑝𝑝 64-66)

 «Οι καιροί τελειώνουν, αγαπητό παιδί. Η μέρα αυτού του κόσμου θα γνωρίσει το ηλιοβασίλεμά του. Το ρολόι θα χτυπήσει δώδεκα και οι τρομπέτες θα ηχήσουν. Τότε θα έρθει μια άλλη μέρα, πιο φωτεινή, χωρίς ηλιοβασίλεμα, χωρίς ηλιοβασίλεμα.

 Αλλά πριν από αυτό πρέπει να συμβούν πολλές φρικαλεότητες, ειδικά ο πόλεμος, παιδί μου, ο πόλεμος.  Πιστέψτε με, δεν λέω ψέματα, δεν υπερβάλλω.  Πιστέψτε με, αυτός ο έκπληκτος πατέρας, ο Μιχαήλ, είχε δίκιο».

 (21 𝑖𝑎𝑛𝑢𝑎𝑟𝑖𝑒 2006)

 «Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς πόσες καταιγίδες θα έρθουν στο εγγύς μέλλον και πόσο καιρό θα επιτρέψει ο Κύριος να σταθεί το δάσος, πόσο θα αργήσουν οι κόφτες... Ιδού, το τσεκούρι είναι στη ρίζα του δέντρου...

 Οι καιροί έχουν φτάσει στο τέλος τους.  Δεν θέλω να φοβηθείς, αγαπητό μου παιδί, ίσως ο Κύριος αφήσει λίγο περισσότερο χρόνο για τη μετάνοιά μας.  Δεν ξέρουμε ακριβώς πόσο, αλλά υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος, λίγος χρόνος.

 Ο πνευματικός πατέρας από τη Λαύρα της Αγίας Τριάδας μου γράφει ότι και αυτός νιώθει φρίκη από το κακό που απλώθηκε σαν πανούκλα σε όλο τον κόσμο.  Πολλά τα κακά.  Ιδιαίτερα όμως οι πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που είναι έτοιμες να υποδεχθούν τον ερχομό του Αντίχριστου.

 Ο πατέρας έχει πολλά βιβλία, εγώ είμαι πιο απλός και δεν καταλαβαίνω πραγματικά όλους αυτούς τους όρους που μου γράφει, απλά νιώθω ότι όλοι οδεύουμε προς το τέλος του χρόνου που δικαίως μπορούμε να ονομάσουμε εσχατολογικό.

 Μόνο κάποιος τυφλός μπορεί να πιστέψει ότι όλα είναι ευτυχία και ότι η Εκκλησία ή ο μοναχισμός θα μπουν σε μια χρυσή εποχή.

 Το πιο δύσκολο θα είναι για τους ανθρώπους με οικογένειες και παιδιά, γιατί θα είναι δεμένοι μαζί τους και με το φλουρί για το οποίο κοπιάζουν, δύσκολα θα μπορέσουν να ξεκολλήσουν από όλα.  Αλλά ο Κύριος θα κανονίσει κάτι και για αυτούς.

 Piotr, Piotr, είσαι ένα νεαρό δενδρύλλιο και τόσο εύθραυστο... Πιστεύω στον Θεό ότι θα σε φροντίσει για να μην σπάσεις κάτω από τους ανέμους που θα έρθουν.

 Πώς θα σωθούμε;, πολλοί άνθρωποι στη Ρωσία με ρωτούσαν συχνά για αυτό.  Και τους απάντησα ως εξής:

 Ποιος από εσάς έχει παιδιά και οικογένεια για να τα μεγαλώσει με φόβο Θεού και να τηρήσει τις εντολές.  Ο Κύριος δεν θα διαψεύσει τις προσδοκίες τους.

 Σε όσους σαν κι εσένα, λοιπόν, γλυκιά μου καρδιά, που ένιωσες βαθύτερα τη γλυκύτητα της χάριτος, συνιστούμε ανεπιφύλακτα τον λόγο της Αγίας Γραφής να ζεις αδέσμευτος από γυναίκες και με άφθονη εξομολόγηση, και αν μπορείς να μπεις στα μοναστήρια, να μπεις.

 Βλέπω ότι οι μεγάλες κακουχίες, ο ασκητισμός του παρελθόντος, έχουν φύγει από τους σημερινούς χρόνους.  Είναι χαρακτηριστικό του σύγχρονου ανθρώπου... Και τότε αυτό που λειτουργεί σωτηρία τώρα είναι η μακρόθυμη αγάπη.

 Η λιχουδιά και η τρυφερότητα της ζωής.  Ούτε αυτά είναι εύκολο να τα αποκτήσει κανείς, γιατί σχετίζονται με το να ξεπεράσει κανείς την υπερηφάνεια του.  Αλλά γι' αυτό ακριβώς είναι σωτήρες».

 𝑆𝑐𝑟𝑖𝑠𝑜𝑎𝑟𝑒 𝑎 𝑃𝑎̆𝑟𝑖𝑛𝑡𝑒𝑙𝑢𝑖 𝑆𝑒𝑙𝑎𝑓𝑖𝑖𝑙 𝑝𝑒𝑛𝑡𝑟𝑢 𝑓𝑟𝑎𝑡𝑒𝑙𝑒 𝑖𝑢𝑏𝑖𝑡, 𝑃𝑖𝑜𝑡𝑟 (23 𝑜𝑐𝑡𝑜𝑚𝑏𝑟𝑡𝑒 2005)