«Υπήρχε κάποτε ένα πουλί που ζούσε στην έρημο, πολύ άρρωστο, χωρίς πούπουλα, χωρίς τίποτα να τραφεί, χωρίς μια σταγόνα νερό για να ξεδιψάσει, χωρίς ένα μέρος όπου θα μπορούσε να βρει καταφύγιο από τη ζέστη. βρίζοντας τη ζωή του μέρα και νύχτα.
Μια μέρα ένας άγγελος διασχίζει εκείνη την έρημο και το πουλί τον σταματά και τον ρωτάει:
- Πού πηγαίνεις?
- Πάω σε συνάντηση με τον Θεό, απαντά.
Τότε το πουλί του ζητά να ρωτήσει τον Θεό πότε θα τελειώσει η ταλαιπωρία του.
- Φυσικά ναι, θα τον ρωτήσω, τη διαβεβαιώνει ο Άγγελος! Μετά αποχαιρετά.
Στη συνάντηση με τον Θεό, ο Άγγελος μεταφέρει το μήνυμα από το πουλί. Του λέει για την αξιολύπητη κατάσταση στην οποία βρίσκεται και ρωτά πότε θα τελειώσει αυτό το σκληρό βάσανο για εκείνο το άθλιο ον.
- Για το υπόλοιπο της ζωής του, το πουλί δεν θα έχει ευτυχία, λέει ο Θεός...
- Όταν το ακούσει αυτό το πουλί, θα αποθαρρυνθεί για πάντα.
Μπορείτε να προτείνετε μια λύση σε αυτό ρωτά ο Άγγελος;
Ο Θεός του απαντά:
- Πες του να επαναλαμβάνει, σαν ιερή προσευχή, ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να μάθουν οι λέξεις να βγαίνουν από μόνες τους:
«Σε ευχαριστώ, Θεέ μου, για όλα!» Ο άγγελος γυρίζει προς το πουλί και του δίνει το μήνυμα του Θεού.
Μια εβδομάδα αργότερα, ο Άγγελος κατεβαίνει ξανά στον ίδιο δρόμο, συναντά ξανά το πουλί και το βλέπει πολύ χαρούμενο.
Το σώμα του ήταν καλυμμένο με φτερά, μια μικρή λίμνη είχε εμφανιστεί εκεί κοντά και ένα φυτό είχε φυτρώσει στην όχθη, και το πουλί τραγουδούσε και πετούσε χαρούμενα από τη μέση.
Ο άγγελος έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. Θυμήθηκε αυτό που του είχε πει ο Θεός - ότι για το υπόλοιπο της ζωής του, δεν θα υπήρχε ευτυχία για το πουλί.
Και γεμάτος περιέργεια πηγαίνει να επισκεφτεί τον Θεό.
Ο άγγελος ρωτά, ο Θεός απαντά:
- Ναι, δεν υπάρχει ευτυχία για το πουλί. Όλα άλλαζαν όταν αντιμετώπιζε οποιαδήποτε κατάσταση, το πουλί ήταν ικανοποιημένο. Ό,τι κι αν της συνέβαινε, επαναλάμβανε «Ευχαριστώ, Θεέ μου, για όλα!», μια ιερή «προσευχή» στην οποία το μυαλό της έμαθε να πιστεύει.Και αν πίστευε, έλαβε.
Όταν έπεσε στην καυτή άμμο είπε: «Ευχαριστώ, Θεέ μου, για όλα!» Όταν δεν μπορούσε να πετάξει, επανέλαβε: «Ευχαριστώ, Θεέ μου, για όλα!»! Όποια κι αν ήταν η κατάσταση που περνούσε, το πουλί συνέχιζε να επαναλαμβάνει «Ευχαριστώ Θεέ μου, για όλα!» και αυτό έκανε το μυαλό της να πιστέψει, να έχει ελπίδα και ευγνωμοσύνη και έτσι άλλαξε ό,τι είχε απομείνει από τη ζωή της...
Μια απλή λέξη, μια απλή σκέψη, που μας διδάσκει να εμπιστευόμαστε και να είμαστε πάντα ευγνώμονες, έχει τη δύναμη να διαλύσει κάθε «άτυχη» κατάσταση που κουβαλάμε μια ζωή!»
Juliette Moon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου