Να ξέραμε
με πόση χαρά κι ευλογία
γεμίζουν οι ψυχούλες
των παιδιών που διακονούν
στο Άγιο Βήμα(Ιερό).....
Εγώ παρότι δεν έχω
μπόλικη "προϋπηρεσία'' σαν παππαδάκι
έχει μείνει χαραγμένη μέσα μου
μια άσχημη παιδική ανάμνηση....
Θυμάμαι ήταν Κυριακή
και είμαστε
όλα τα παιδάκια γονατιστά
(ήταν η στιγμή που ο ιερέας
ευλογεί τα Τίμια Δώρα)
οπότε στο τέλος της ευχής
είναι να δοθεί στον λειτουργό
το θυμιατήρι να θυμιατίσει
τα Τίμια Δώρα....
Εγώ έχοντας γίνει ένα με το πάτωμα
δεν κοιτούσα τι γινόταν
γύρω μου στο Ιερό....
Καθώς αντιλαμβάνομαι
ότι ''κάτι'' γίνεται
σηκώνω το κεφαλάκι μου
και βλέπω τον παππούλη
να απευθύνεται σε μένα
λέγοντας μου:
''άντε βρε βλάκα''(!!!)
Εννοώντας στη άλλη μισή πρόταση
''δώσε μου το θυμιατό.....''
Συγχωρεμένος να' ναι......
Θέλει πάντως πολύ διάκριση
από μέρους των εκκλησιαστικών
η μεταχείριση των παιδιών-νέων,
ούτε να τα τσεκουρεύει ο ευσεβισμός τους
ούτε να γίνεται βέβαια και ''χάβρα Ιουδαίων''.....
Όσο μπορείς
άσε το παιδάκι σου
να έχει τέτοιες αλησμόνητες
παιδικές εμπειρίες
(εννοώ όχι σαν την δική μου
αλλά εκεί που θα τον περιβάλλουν με στοργή).
Αυτές οι εμπειρίες
''κάνουν μυστική δουλειά καλή'',
χαράζουν φωτεινά μονοπάτια
στις ψυχούλες τους.....
Βέβαια για να γευτούν
την ευλογία της διακονίας αυτής
χρειάζεται να θυσιάσεις
λίγο ύπνο, λίγο χρόνο
για να έρθετε λίγο πιο νωρίς
στις ακολουθίες.....
Μα πίστεψε με
κανένας σας δεν θα βγει χαμένος.....
Ξέρεις ο Θεός μας
δεν είναι καθόλου,
μα καθόλου......τσιγκούνης.....
Αντιθέτως είναι τόσο απλοχέρης.....
τρύπια τα χέρια του Χριστού
(κυριολεκτικά και μεταφορικά)......
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου