Μπαμπά, υπόσχεσου μου ότι δεν θα σε πειράζει αν σου πω κάτι;

- Μπαμπά, υπόσχεσου μου ότι δεν θα σε πειράζει αν σου πω κάτι;

 - Τι?

 - Όχι, την πρώτη φορά, υποσχέσου μου ότι δεν θα σε πειράζει.

 - Εντάξει, δεν στενοχωριέμαι, το υπόσχομαι.

 - Σήμερα έκλαψα και με είδε όλη η τάξη.

 - Γιατί έκλαψες;

 - Γιατί η δασκάλα μου είπε ότι δεν έκανα καλά τα μαθήματά μου και μου ήρθαν δάκρυα.

 - Και πιστεύεις ότι πρέπει να στενοχωριέμαι γι' αυτό;

 - Οι φίλοι μου λένε ότι είναι ανόητο να κλαις, ότι κλαίνε μόνο τα αδύναμα παιδιά.

 - Γνωρίζατε όμως ότι η εργασία σας δεν έγινε καλά;

 - Ναι.  Νόμιζα ότι ήταν καλό.  Το έκανα χθες με τη μητέρα μου.

 Τότε ακούστε με προσεκτικά!

 Θα σου πω δύο πράγματα, που δεν πρέπει να ξεχάσεις ποτέ.

 Υποσχέσου μου ότι θα τους θυμάσαι πάντα!

 - Εντάξει, μπαμπά, το υπόσχομαι!

 - Πρώτον: Είμαι περήφανος για σένα!

 Το να ξέρεις να κλαις είναι ευλογία.  Τα δάκρυα δεν είναι κάτι κακό.  Είναι κάτι υπέροχο, πιστέψτε με.  Το κλάμα δεν είναι καθόλου ανόητο.

 Το να κλαις σημαίνει να νιώθεις συναισθήματα, σημαίνει να είσαι ζωντανός, σημαίνει ότι δεν είσαι μια ξύλινη κούκλα χωρίς κανένα συναίσθημα.  Και βάζω στοίχημα ότι και οι φίλοι σου έχουν κλάψει πολλές φορές, ακόμα κι αν θέλουν να πιστεύεις το αντίθετο.

 Έτσι, κλαις κάθε φορά που θέλεις να το κάνεις.  Και πολύ σημαντικό: μην ντρέπεσαι ποτέ για τα δάκρυά σου.  Είναι μέρος σου.

 Συχνά, τα δάκρυα είναι αυτά που σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα όταν είσαι άρρωστος ή όταν πονάς εδώ, ακριβώς μέσα στην καρδιά.

 - Δεύτερο: Συμβαίνει μερικές φορές να κάνεις κάποια πράγματα λάθος.  Είναι φυσιολογικό.  Ολοι κάνουμε λάθη.

 Ξέρεις ότι και η μητέρα και εγώ έχουμε κάνει πολλές φορές λάθη;

 Και ακόμη και τα λάθη μας ήταν αυτά που μας έκαναν να μάθουμε.

 Το ίδιο θα συμβεί και σε εσάς.  Θα κάνεις λάθος πολλές φορές.  Είναι αδύνατο να τα κάνεις όλα τέλεια συνέχεια και δεν χρειάζεται.

 Αν ήμασταν όλοι τέλειοι και τα κάναμε όλα τέλεια, από τι θα μαθαίναμε;

 Επομένως, μην είστε τόσο σκληροί με τον εαυτό σας.

 Επιτρέψτε στον εαυτό σας να κάνει λάθος.

 Έχετε το δικαίωμα να κάνετε λάθος.

 Διαφορετικά, πώς μαθαίνεις;

 Οπότε, δεν θα στεναχωρηθώ που εσύ και η μαμά κάνατε λάθος το θέμα.  Και όχι, δεν θα στεναχωρηθώ που έκλαψες.  Αντίθετα: είμαι χαρούμενος!

 Λατρεύω τα παιδιά που ακόμα και όταν ενηλικιωθούν ξέρουν να κλαίνε!... Και επιπλέον ξέρω ότι έχουν το δικαίωμα να κάνουν λάθη.

 Το να σφάλεις είναι ανθρώπινο και το να κλαις είναι δουλειά γενναίων ανθρώπων.

 Έτσι, σηκώστε το κεφάλι σας και αντιμετωπίστε τη ζωή όπως ακριβώς είναι.

 άγνωστος συγγραφέας,