Στις 29 Ιουνίου η Αγία Εκκλησία εορτάζει του Ιερομάρτυρος Αθηνογένη, Επισκόπου Σεβάστες /†περί το έτος 311/. Προς τιμήν αυτού του αγίου, το 1911, ο Αρχιμανδρίτης Αθηνογένης (Αρχιμανδρίτης Αγάπιος) Αγαπώφ /†24.06.1979/ ενέσκηψε στο μανδύα.
Στο μοναστήρι ήρθε το 1903 και το 1911 ήταν ήδη μοναχός. Κάθισε στο στρατόπεδο, πουλήθηκε από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Πατριωτικού Πολέμου ως σκλάβος στους Λετονούς και μετά κρύφτηκε με τους αδελφούς Pechersk στο δάσος.
Μετά τον πόλεμο, υπηρέτησε στη λίμνη Pskov στο νησί Zalit, λίγο πριν από τον πατέρα του Nikolai (Guryanov) /†24.08.2002/.
Μετά τον Πσκοφ-Πετσέρσκ ο γέροντας Συμεών (Ζελνίν) /†18.01.1960/, δοξασμένο πλέον ως άγιος, επέπληξε τους δαιμονισμένους. Έζησε μια πολύ μεγάλη ζωή - σχεδόν 98 χρόνια.
Λέγεται ότι κάποτε έφεραν στο μοναστήρι έναν πραγματικό δαιμονισμένο νέο. Όταν έπαθε κρίση ασθένειας, με μια τρομερή κραυγή, τράβηξε από το έδαφος τους στύλους που προστάτευαν το «δήθεν ματωμένο μονοπάτι», σαν να ήταν όχι από τσιμέντο, αλλά από αφρώδες πλαστικό.
Δέκα δυνατοί άντρες δεν μπόρεσαν να τον δέσουν, τους σκόρπισε σαν μικρά παιδιά. Τότε το όνομα του πατέρα του Αθηνογένη. Και όταν αυτός, αδύναμος, κοντός και μεγάλος, πλησίασε τον ασθενή, ηρέμησε, σταμάτησε να ουρλιάζει.
Ο γέροντας τον αγκάλιαζε από τους ώμους, τον πήγαινε στο κελί του, του έδινε τσάι και μαρμελάδα και μετά από λίγο ο νεαρός έβγαινε ήρεμος, φωτισμένος κι έτσι έζησε πολλές μέρες χωρίς επίθεση.
Ο π. Αθηνογένης ήταν ένας από τους τελευταίους γέροντες που είδαν τον ζωντανό Ιωάννη της Κρονστάνδης /†02.01.1909/.
Χωρίς καμία αμφιβολία, είχε μεγάλη επιρροή στους αδελφούς Pskov-Pechersk. Έτσι ο πατέρας Ιωάννης (Krestyankin) ενοχλούνταν συχνά όταν τον αποκαλούσαν πρεσβύτερο. «Είμαστε απλώς έμπειροι ιερείς, αλλά ο πατέρας Afinogen ήταν ένας πραγματικός γέρος», είπε.
Όσο για τον Ιερομάρτυρα Αθηνογένη, Επίσκοπο Σεβαστείας, που υπέφερε μαζί με δέκα μαθητές του την εποχή του ασεβούς Ρωμαίου βασιλιά Διοκλητιανού, στην πόλη της Σεβαστείας, εξετάζοντας την ιστορία της ζωής του και τα βάσανα που υπέστη για τον Χριστό τον Θεό μας. μπορεί να λάβει πνευματική ωφέλεια και να λάβει πνευματικές συμβουλές.Μετά από σκληρά βασανιστήρια και οι δέκα μαθητές του αποκεφαλίστηκαν επειδή αρνήθηκαν να απαρνηθούν τον Χριστό, ο Άγιος Αθηνογένης, ενισχυμένος από τον Κύριο, υπέμεινε ο ίδιος το μαρτύριο με αξιοπρέπεια. Έχοντας ακούσει τη θανατική ποινή για τον εαυτό του, ζήτησε από τον βασανιστή να τον πάει στο μοναστήρι του και μόνο να τον εκτελέσει εκεί.
Το αίτημά του εκπληρώθηκε. Μπαίνοντας στο μοναστήρι του ο Άγιος Αθηνογένης προσευχήθηκε στον Θεό ως εξής:
- Ω Θεέ μου! Δέξου την ψυχή μου εν ειρήνη και κάνε με άξια να είμαι με τους αδελφούς μου, για να δοξάζουμε μαζί για πάντα το πανάγιο όνομά Σου!
Δώσε, Κύριε, την αιώνια ευλογία Σου σε όλους όσους τιμούν τη μνήμη μου με αγάπη, σε όλους όσους προσεύχονται σε Σένα με την αναφορά του ονόματός μου. δείξε τη χάρη Σου και δώσε τους ασθενοφόρο σε κάθε ανάγκη τους.
Κατά τη διάρκεια της προσευχής του ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό: «Σήμερα θα είσαι μαζί Μου και οι μαθητές σου στον παράδεισο και όλα τα αιτήματά σου θα εκπληρωθούν!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου