Τὸ κομποσχοίνι, ποὺ καλεῖ σὲ προσευχή, μοιάζει
μὲ τὶς ἀσημένιες σάλπιγγες, μὲ τὶς ὁποῖες οἱ ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τοῦ
Σολομῶντος προμήνυαν τὶς ἑορτές. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ ὁδὸς
πρὸς τὸν οὐρανό, ἡ ὁποία τὴν μὲν ἀρχὴ τὴν ἔχει, τὸ δὲ τέλος, ὄχι.
Τὸ κομποσχοίνι μπορεῖ νὰ μετατρέψει τὸν λύκο σὲ πρόβατο, τὸ
φίδι σὲ περιστερά – νὰ δαμάσει τὴν ὀργὴ καὶ νὰ καθαρίσει τὴν ψυχὴ
ἀπὸ τὴν πονηρία. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ κλειδὶ ποὺ κλειδώνει τὰ
χείλη γιὰ μάταιες συζητήσεις καὶ ἀνοίγει τὴν καρδία γιὰ τὴν εὐχή
εἶναι ἡ ἀμπάρα γιὰ τὶς πέντε αἰσθήσεις, γιὰ νὰ μὴ σκορπίζονται
ἄσκοπα στὸ ἀχανὲς τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλὰ νὰ παραμένουν στὴν
καρδία μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ ἁγιάζει τὰ τέσσερα στοιχεῖα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα
ἀποτελεῖται ὁ κόσμος καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου. Ἐκεῖ, ὅπου
λέγεται ἡ εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ, ὁ ἀέρας εἶναι πιὸ καθαρὸς καὶ τὸ νερὸ
πιὸ διαφανές, οἱ ἀποχρώσεις τῶν χρωμάτων πιὸ λαμπρές, οἱ κορυφὲς
τῶν δένδρων ὑψώνονται πιὸ ψηλά, τὰ στάχυα εἶναι πιὸ γεμάτα
ἀπὸ σιτάρι, οἱ βροχὲς ἄφθονες, ὁ ἥλιος πιὸ τρυφερός, ἀλλὰ τὸ
κυριότερο: ἐκεῖ ἡ καρδία χαίρεται τὴν κτίση τοῦ Θεοῦ καὶ προβλέπει
τὴν μέλλουσα ὡραιότητά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου