Όλοι η εκκλησιαστική μας ζωή στηρίζεται σε αυτό
ΤΑ ΣΑ ΕΚ ΤΏΝ ΣΩΝ ΣΟΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝ. Τα δικά Σου από τα
δικά Σου, προσφέρουμε πίσω. Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ ὄντως ζωή.
Διαφορετικὰ τί εἴδους ἀνάπαυση θὰ ἔχουμε; Καὶ τί ἀνάπαυση
εἶναι αὐτῇ, ἂν ἐγὼ ἔχω καὶ ὁ ἄλλος δὲν ἔχει; Δὲν εἶναι κτηνώδης, ζωώδης καὶ δαιμονικὴ ἀνάπαυση; Υπάρχουν ἄνθρωποι
τοῦ πεθαίνουν γιὰ ἕνα κομμάτι ψωμὶ καὶ ἐμεῖς τὸ πετάμε.
Διάβαζα προχθὲς ὅτι στὸν δυτικὸ κόσμο τα17.000.000.000 δολάρια ξοδεύονται τὴν ἡμέρα γιὰ τὴν διατροφὴ τῶν κατοικίδιων ζώων. Ἀστρονομικὸ ποσό. Ἂν ἀφήναμε τὰ καημένα τὰ
ζωάκια νὰ ζήσουν μόνα τους, χωρὶς τὶς δικές μας περιποιήσεις. καὶ δίναμε αὐτὸ τὸ ποσὸ σὲ μία ἀφρικανικὴ χώρα τὴν
ἡμέρα λέτε νὰ εἴχαμε τόση φτώχεια καὶ δυστυχία; Αὐτὴ εἶναι
ἡ ὑποκρισία καὶ ἡ τραγικότητα τῆς ἐποχῆς μας.
Πῶς γεννήθηκε ὁ κομμουνισμός, ὁ τερατώδης ὑπαρκτὸς
σοσιαλισμὸς κάποτε; Ηταν ἕνα ἐφεύρημα τοῦ διαβόλου
στην φονική του μανία ὑπὲρ δῆθεν τῆς δικαιοσύνης. Ἀλλὰ
τὸν φέραμε στὴν ἐπιφάνεια ἐμεῖς. Ἂν τὸ ψωμὶ τὸ δικό μου
είναι πρόβλημα οικονομικὸ γιὰ μένα, τὸ ψωμὶ τοῦ ἄλλου
εἶναι πνευματικὸ πρόβλημα. Δὲν μπορῶ νὰ ἀφήσω τὸν ἄλλο
χωρὶς ψωμί, ἂν ἐγὼ ἔχω. Ὅταν, λοιπόν, ἡ Ρωσικὴ Ὀρθόδοξη
Ἐκκλησία χρύσωνε τοὺς τρούλους τῶν ναῶν, τὰ πόμολα καὶ
τὰ φλιτζάνια, ὑπῆρχε ἕνα προλεταριάτο τὸ ὁποῖο πέθαινε
τῆς πείνας. Εἶχαν ἕνα δικαίωμα αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι. Ἔλεγε
ὁ π. Παΐσιος: «Τὰ πρῶτα 25 χρόνια πλήρωσαν οἱ ἄνθρωποι
ἐκεῖ αὐτὰ ποὺ ἔκαναν. Τὰ ἑπόμενα 25 χρόνια ήταν γιὰ νὰ
ἔρθει ἰσοπαλία καὶ τὰ τελευταία 25 χρόνια ἀδικήθηκαν. Καὶ
ἦρθε ὁ Θεὸς στὸ τέλος».
Εἶναι πρόβλημα σοβαρό. Βλέπει κανεὶς ὅτι πολλοὶ Χριστιανοὶ εἶναι «ἀνάπηροι» πνευματικὰ σ᾿ αὐτὸ τὸ θέμα.
Ἰδίως μάλιστα στὴν χώρα μας, αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ποὺ πέρασαν κατοχὴ καὶ πείνα, σὰν νὰ ἔπαθαν κάτι. Ξέρετε, ἂν
πεινάσεις καὶ δὲν εἶχες Θεὸ ὅταν πείναγες, ἡ πείνα γίνεται
φοβερὸ τραῦμα. Αντιθέτως, ἂν εἶχες Θεό, δὲν παθαίνεις τίποτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου