Αυτό το αμούστακο παιδί το 970 μ.Χ. έμεινε ορφανό σε ένα παλατιανό περιβάλλον που έμοιαζε χειρότερο από αρένα με άγρια θηρία καθώς ο πατέρας του ήταν ήδη νεκρός και η μητέρα του εξόριστη.
Αυτό το παιδί κατάφερε και έγινε αυτοκράτορας, και όχι απλά ένας αυτοκράτορας αλλά ίσως ο μεγαλύτερος όλων. Σίγουρα τον βοήθησε και η τύχη αρκετά αλλά αυτό του το κατόρθωμα δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο. Είναι κυριολεκτικά μετρημένες στα δάχτυλα οι περιπτώσεις ορφανών παιδιών που παρέμειναν ζωντανά και έγιναν αυτοκράτορες.
Ο Βασίλειος παρουσιάζεται ως μοναχική φιγούρα, απόμακρη και αυστηρή. Κάποιες πηγές διασώζουν πως όταν ήθελε είχε και χιούμορ. Δεν παντρεύτηκε και πλησίασε τον θεό όλο περισσότερο καθώς περνούσαν τα χρόνια.
Σαν σήμερα λοιπόν, το 1025 έφυγε από τη ζωή ο Βασίλειος Β' ο Πορφυρογέννητος, ένας άνθρωπος που δεν σταμάτησε ποτέ στη ζωή του να είναι σε εγρήγορση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου