"Ήρθαν οι κλέφτες!!!"
«Είχα έναν συνταξιούχο που πάντα μας κορόιδευε εμάς τούς ιερείς: τι κάνετε, κλέφτες, στα σπίτια των ανθρώπων; Συγκρατήθηκα να μην του απαντήσω, αλλά μου τελείωνε η υπομονή μου συναισθηματικά στο τέλος τής μέρας.Μερικές φορές του εξηγούσα ότι δεν ζητάμε κανένα χρήμα, να αγιάζουμε τα σπίτια, να ευλογούμε ανθρώπους και τόπους .Κάποτε κάθισα 10 λεπτά για να του εξηγήσω.
Εκατοντάδες καθαροί και λαμπεροί άνθρωποι και ένας τρελός ήταν αρκετός για να μου χαλάσει τη μέρα.
Ο δάσκαλος μου έλεγε: ας σταματήσουμε να τον καλούμε. Αλλά εγώ: να τόν καλούμε, μπορεί να επιστρέψει στον Θεό.
Φέτος, λέμε, πού είναι ;Τελικά, ο άντρας απαντά. Είχε πάθει ένα πολύ σοβαρό εγκεφαλικό. Η γλώσσα του κρεμόταν έξω από το στόμα του. Δέκα φορές φίλησε τον ξύλινο σταυρό. Δεν μπορούσε να εκφραστεί, αλλά δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια του. Ξέσπασα κι εγώ σε κλάματα. Τον πήρα στην αγκαλιά μου. «Ήρθαν οι κλέφτες μωρό μου». Ο άντρας ξέσπασε σε κλάματα. Άφησε, πάτερ, να σε συγχωρήσει η Μητέρα του Θεού για τα θανάσιμα αμαρτήματά σου.
Ο άντρας δεν με άφηνε να φύγω. Τι απόσταση, τι χωρισμός;
Πόσο απείρως μας αγαπά ο Θεός και δεν μας αφήνει να πέσουμε στην κόλαση, αλλά επιτρέπει λίγο πόνο στη γη, για να πλύνουμε τις ψυχές μας με δάκρυα.»
Ιερέας: Ιωάννης Ιστράτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου