«“Ἀγαλλέσθω τά δρυμοῦ ξύλα σύμπαντα,
ἁγιασθείσης τῆς φύσεως αὐτῶν, ὑφ᾽ οὗ περ ἐξ ἀρχῆς
ἐφυτεύθη Χριστοῦ τανυθέντος ἐν Ξύλῳ"[Τροπάριο
9ης ὠδῆς]. Τό ξύλο εἶναι ἕνα ἄλλο σύμβολο τῆς ὕλης
τῆς φυτικῆς, μέ τήν αὔξησι καί τήν ἀνάπτυξι τοῦ
ἀρχικοῦ σπέρματος. Δέν ἔχει παρά νά σκεφτῆ κανείς
τή συγγένεια τοῦ γαλλικοῦ madrier καί τοῦ ἱσπανικοῦ madeira (μεγάλο δέντρο, ξύλο, μαδέρι) μέ τή λέξι
materia (ὕλη), ἤ τήν ἀνάλογη ἑλληνική σχέσι μεταξύ
ὕλης” καί “δάσους", "ξυλείας", γιά νά καταλάβη τή
βαθύτατη σημασία τοῦ γεγονότος ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἦταν
"ξυλουργός»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου