Έφτασε η μεγάλη εορτή των Θεοφανείων, που ονομάζεται και Θεοφάνεια και Φώτιση.

 

Έφτασε η μεγάλη εορτή των Θεοφανείων, που ονομάζεται και Θεοφάνεια και Φώτιση.

Αυτή η γιορτή ονομάζεται Φώτιση γιατί ο Θεός είναι το αιώνιο Φως που φωτίζει τον κόσμο, και επίσης επειδή στην αρχαιότητα υπήρχε ένα έθιμο την παραμονή Κατά τη διάρκεια της βάπτισης, ανάβουν φωτιές και πυρσούς στους δρόμους, τις πλατείες, τα σταυροδρόμια και τις αυλές, τραγουδούν θαυμαστά τραγούδια στον Θεό όλη τη νύχτα, ώστε η πρωτεύουσα του Βυζαντίου, η Κωνσταντινούπολη, φαινόταν εκείνη την ώρα να φλέγεται.

Αυτή η γιορτή ονομάζεται Θεοφάνεια γιατί ο Κύριος, μετά το βάπτισμα, βγήκε με ένα ευαγγελικό κήρυγμα, παρουσιάζοντας τον εαυτό Του στον κόσμο ως Σωτήρας και Μεσσίας. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του βαπτίσματος, η Αγία Τριάδα αποκαλύφθηκε: ο Πατέρας μέσω μιας φωνής από τον ουρανό, και το Άγιο Πνεύμα με τη μορφή ενός λευκού, ακτινοβόλου περιστεριού.

Τη νύχτα, όταν μόνο λίγοι από τους μαθητές του παρέμειναν κοντά στον Ιωάννη τον Βαπτιστή, ο Ιησούς Χριστός ήρθε από τη Γαλιλαία στις όχθες του Ιορδάνη και διέταξε τον Πρόδρομο να Τον βαφτίσει. Ο Ιωάννης βάφτιζε τους ανθρώπους με τα λόγια: «Σας βαφτίζω στο όνομα του ερχόμενου Μεσσία!», αλλά ο ίδιος ο Μεσσίας στάθηκε μπροστά του, οπότε ο Βαπτιστής δεν πρόφερε λέξη. Μόλις άγγιξε το κεφάλι του Ιησού με το χέρι του και, όπως γράφουν οι άγιοι πατέρες, με αυτό το άγγιγμα ο ίδιος ο Ιωάννης έλαβε το βάπτισμα από τον Υιό του Θεού. Μετά βγήκαν στη στεριά. Κατά τη διάρκεια του βαπτίσματος, ο Κύριος αγίασε τα νερά του κόσμου, μετατρέποντάς τα σε στοιχείο για την εκτέλεση αυτού του Μυστηρίου.

Όπως τα υπόγεια νερά τρέφουν τις ρίζες των δέντρων και των φυτών, έτσι και η χάρη του Αγίου Πνεύματος, που λαμβάνουν οι Χριστιανοί κατά τη διάρκεια του βαπτίσματος, δεν γίνεται ποτέ σπάνια. Η χάρη του βαπτίσματος είναι μεγάλη, αλλά μεγάλη είναι η ευθύνη που φέρει ο χριστιανός για αυτό το μεγάλο δώρο. Κατά τη διάρκεια του βαπτίσματος, λαμβάνουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, που είναι πιο πολύτιμη από όλους τους εγκόσμιους θησαυρούς, και πρέπει να τη φυλάμε σαν κόρη οφθαλμού.

Όταν ο μοναχός Μακάριος ο Μέγας ρώτησε την ψυχή του νεκρού που βρισκόταν στα βάθη της κόλασης, άκουσε την απάντηση: «Όχι ειδωλολάτρες, αλλά εκείνους τους Χριστιανούς που, αφού αποδέχθηκαν τους όρκους του Χριστιανισμού, τους απέρριψαν και τους ποδοπάτησαν. Βρίσκονται στα βάθη της κόλασης που λέγεται τάρταρος».

Μετά το βάπτισμα, ο Κύριος αποσύρθηκε στην έρημο, όπου δελεάστηκε από τον διάβολο. Και η ζωή μας είναι ένας πνευματικός αγώνας, ένας αόρατος πόλεμος με τις σκοτεινές δυνάμεις της κόλασης. Αυτός ο αγώνας είναι δύσκολος, ο δαίμονας είναι σκληρός και κακός - ο ασυμβίβαστος εχθρός μας, αλλά ο Ηγέτης σε αυτόν τον αγώνα για εμάς είναι ο ίδιος ο Κύριος, ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ο Νικητής του Σατανά, του θανάτου και της κόλασης! Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ ( Καρελίν )