Γράφει ὁ Nicolas Arseniev:

Γράφει ὁ Nicolas Arseniev: «Ὁ ἰατρός Haas

ἀφιερώθηκε στήν προσπάθεια νά ἐλαφρώση τίς ταλαιπωρίες τῶν ἐξορίστων, πού ἔπρεπε να περπατήσουν ὥς τή Σιβηρία. Στήν ἀρχή ἔκανε μία ἀληθινή ἐκστρατεία ἐναντίον τοῦ σιδερένιου λοστοῦ. Και βγῆκε νικητής: οἱ κατάδικοι μποροῦσαν ν᾿ ἀντικαταστήσουν τό λοστό μέ ἐλαφρότατες ἁλυσίδες τῶν ποδιῶν. Ὁ ἰατρός ἐπέμεινε αὐτές οἱ ἁλυσίδες νά μή ζυγίζουν περισσότερο ἀπό 1.200gr. Μία μέρα, γιά νά

τίς δοκιμάση, τίς φόρεσε στα πόδια του, καί ἄρχισε νά περπατᾶ ὧρες ὁλόκληρες πάνω-κάτω στό διαμέρισμα του, ὑπολογίζοντας νά διασχίση ἀπόσταση

ἴση μέ τό πρῶτο τμῆμα τῆς Vladimirouka. Διότι

ἤθελε νά βεβαιωθῆ ὁ ἴδιος, ἄν οἱ κατάδικοι θά μποροῦσαν, νά τίς σηκώνουν σέ τόσο διάστημα. Καθώς

ἔκανε αὐτή τή δοκιμή, φθάνει στο σπίτι τοῦ ἰατροῦ ὁ

Διοικητής τῆς Μόσχας Séniavine. Εκπληκτος τόν βλέπει νά πηγαινοέρχεται στο διαμέρισμά του μέ ἁλυ-

σοδεμένα πόδια... Σέ λίγο ἕνα ἐργαστήριο ἐγκατα-

στάθηκε πλάι στή φυλακή, ὅπου ἔμεναν οἱ περαστικοί

κατάδικοι. Ἐκεῖ... τούς ἔβαζαν τίς καινούργιες ἁλυσί-

δες —τίς “ἁλυσίδες τοῦ Haas", ὅπως τίς ἔλεγαν. Ὁ ἰα-

τρός ἐπιστατοῦσε ὁ ἴδιος τήν ἀλλαγή. Οἱ κατάδικοι

τόν εὐχαριστοῦσαν μέ δάκρυα στα μάτια»