Θυμᾶται ὁ Μανόλης Ρουμελιωτάκης. «Ἀπό τις
ἐπισκέψεις στο νοσοκομεῖο τραυματιῶν τοῦ Β' Παγκοσμθου Πολέμου δέν ἔλειπε οὔτε ἡ ἐκκλησία. Παπάδες, Ιεροκήρυκες ἀπό τή Ζωή, ὅλοι ἔρχονταν “νά θαυμάσουν τούς ἥρωες". Ὅ,τι τούς ζητοῦσες ἐκκλησιαστικό τήν ἄλλη μέρα τό ᾽χες ἀμέσως —ἄν δέν τό κρατοῦσαν ἐκείνη τή στιγμή. Μοῦ ἔδωσαν μιά Καινή Διαθήκη καί τούς ζήτησα νά μοῦ φέρουν καί τήν Παλαιά, σέ μεγάλο σχῆμα. Τήν ἔφεραν ἀμέσως. Μιά τῆς Ζωῆς μὲ ρώτησε γιά τή θρησκεία. Ἀνοίξαμε συζήτησι μεταξύ τῶν ἄλλων, τῆς ἔλεγα πώς μ᾽ ἀρέσει ἡ ψαλμωδία, ἀλλά ἐγώ δέν ξέρω να ψέλνω ξελαρυγγιάστηκε,
η κακομοιρα νά ψέλνει.. Και την άλλη μέρα μου έφερε ένα Οκταηχι"
Βιβλιογραφία. Εικόνες αναψυχής. Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστωφ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου