ΕΜΦΆΝΙΣΗ ΤΗΣ «ΚΛΑΊΟΥΣΑΣ» ΕΙΚΌΝΑΣ ΤΗΣ ΜΗΤΈΡΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΎ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΊΑ

 ΕΜΦΆΝΙΣΗ ΤΗΣ «ΚΛΑΊΟΥΣΑΣ» ΕΙΚΌΝΑΣ ΤΗΣ ΜΗΤΈΡΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΎ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΊΑ

   

Αυτή η εικόνα της Μητέρας του Θεού βρισκόταν σε μια εκκλησία στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή στο Ρουμανικό Μοναστήρι Sokolsky. Τον Φεβρουάριο του 1854, κέρδισε φήμη για το αξιοσημείωτο θαύμα του να ρίξει δάκρυα.

Μετά τη Λειτουργία που τελέστηκε την 1η Φεβρουαρίου στην εκκλησία του σεμιναρίου, ένα φοβισμένο μέλος του ιερατικού προσωπικού έτρεξε στον Ιερομόναχο Ησαΐα, τον εκκλησιάρχη, και είπε ότι η εικόνα της Μητέρας του Θεού έκλαιγε. Αρκετοί από αυτούς που υπηρέτησαν έτρεξαν αμέσως στην εκκλησία. Εκεί όλοι είδαν καθαρά, βρεγμένα ακόμα, δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια της Μητέρας του Θεού.

Αυτό το θαύμα είδε και ο επίσκοπος Φιλάρετος Σκριμπάν, ο πρύτανης του σεμιναρίου. Αφαίρεσε την εικόνα της Μητέρας του Θεού από το σκελετό της, την εξέτασε προσεκτικά, χρησιμοποίησε μια πετσέτα για να σκουπίσει τα ίχνη από τα δάκρυα και έβαλε την εικόνα ξανά στη θέση της. Έπειτα, αφού κάλεσε όλους να φύγουν από την εκκλησία, κοίταξε τριγύρω σε όλη την εκκλησία και μετά την έκλεισε.

Αρκετές ώρες αργότερα, οι καθηγητές και οι διδάσκοντες του σεμιναρίου συνόδευσαν τον πρύτανη τους στην εκκλησία για τον Εσπερινό, και όλοι έμειναν έκπληκτοι βλέποντας το ίδιο θαυματουργό κύμα δακρύων από τα μάτια της Θεοτόκου που απεικονίζεται στην Εικόνα. Ο πρύτανης του σεμιναρίου υπηρέτησε αμέσως έναν Μολέμπεν και Ακάθιστο στη Μητέρα του Θεού.

Σύντομα, όλη η Ρουμανία έμαθε για αυτό το θαυματουργό γεγονός και άνθρωποι από όλα τα μέρη της χώρας άρχισαν να φτάνουν στη Μονή Σοκόλσκι για να προσκυνήσουν την προσφάτως αποκαλυφθείσα θαυματουργή Εικόνα της Θεοτόκου. Η υπέροχη ροή των δακρύων συνέβαινε μερικές φορές κάθε μέρα, και μερικές φορές με διαφορά δύο, τριών ή τεσσάρων ημερών. Ως αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι μπόρεσαν να δουν από πρώτο χέρι το πραγματικό θαύμα του κλάματος και μπορούσαν να το δώσουν προσωπικά μαρτυρία. Όσοι δεν είδαν το πραγματικό θαύμα μπορούσαν να το μαρτυρήσουν βλέποντας τα ίχνη των ξεραμένων δακρύων στην επιφάνεια της εικόνας.

Ωστόσο, υπήρξαν και εκείνοι που αμφισβήτησαν...

Η εικόνα της Θεοτόκου που κλαίει εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου. Εξαιτίας αυτού του πολέμου, το Πριγκιπάτο της Μολδαβίας καταλήφθηκε από αυστριακά στρατεύματα. Ο διοικητής τους, ο στρατηγός Paar, έστειλε έναν αξιωματικό του επιτελείου στο μοναστήρι Sokolsky με οδηγίες να ερευνήσει προσεκτικά το αναφερόμενο θαύμα και να δώσει μια αναφορά των αποτελεσμάτων του.

Ο συνταγματάρχης υπάκουσε τις εντολές. Στο Μοναστήρι έκανε ενδελεχή εξέταση της Δακρυσμένης Εικόνας της Θεοτόκου. Εκείνη την ώρα δεν έκλαιγε. Μη βρίσκοντας τίποτα το ασυνήθιστο, έβαλε το εικονίδιο ξανά στο πλαίσιο του. Στη συνέχεια πήρε ένα αναμμένο κερί, και με τη βοήθεια του κεριού έκανε μια προσεκτική εξέταση του προσώπου της Μητέρας του Θεού. Ξαφνικά δύο μικρά διαμαντένια δάκρυα έλαμψαν στα μάτια της Μητέρας του Θεού και δάκρυα άρχισαν να κυλούν. Ο αξιωματικός οπισθοχώρησε τρομαγμένος και αναφώνησε: «Κλαίει! Αυτό είναι μεγάλο θαύμα! Πατέρες, προσευχηθείτε στον Θεό!».

Ο συνταγματάρχης ανέφερε όσα συνέβησαν στον διοικητή του. Η αναφορά του για τη θαυματουργή ροή δακρύων από την εικόνα είναι αδιαμφισβήτητη σημασία, γιατί είχε έρθει στο μοναστήρι Sokolsky χωρίς καμία πίστη στην πιθανότητα ενός τέτοιου θαύματος, αλλά έφυγε με πίστη, πεπεισμένος ότι ήταν ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός.

Αυτή δεν ήταν η μόνη απόδειξη ότι είχε γίνει ένα αληθινό θαύμα. Υπήρχαν πολλές άλλες μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, συμπεριλαμβανομένων λογαριασμών από άτομα των οποίων η ειλικρίνεια δεν θα υπήρχε λόγος να αμφισβητηθεί.

Η αφήγηση που παρέχεται από τον Επίσκοπο Μελχισεδέκ της Ρουμανίας αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Ήταν ένας από τους πρώτους που ήταν αυτόπτης μάρτυρας αυτού του θαύματος και τότε ήταν καθηγητής στο σεμινάριο της Μονής Σοκόλσκι. Αναπολώντας τριάντα πέντε χρόνια αργότερα ότι είδε δάκρυα να χύνονται από τα μάτια της Μητέρας του Θεού, αυτός ο γέροντας είπε ότι για πολύ καιρό συλλογιζόταν το ερώτημα: Τι σημαίνουν αυτά τα δάκρυα της Μητέρας του Θεού; Πείστηκε ότι παλιότερα υπήρχαν και τέτοιες εικόνες, που κατά καιρούς έκλαιγαν και ότι παρόμοια γεγονότα προμήνυαν πάντα δύσκολες δοκιμασίες για την Εκκλησία του Χριστού και για την πατρίδα.

Η ιστορία υποστήριξε το συμπέρασμα αυτού του γέροντα. Λίγο μετά τη θαυματουργή έκρηξη δακρύων, τα Μολδαβικά Πριγκιπάτα υποβλήθηκαν σε σκληρές δοκιμασίες. Μεγάλη δυσκολία υπέστη και η Μονή Σοκόλσκι. Ήταν τόσο σημαντικό για τους Ρουμάνους όσο η Λαύρα του Αγίου Σεργίου είναι ο ρωσικός λαός. Το μεγάλο θρησκευτικό και εκπαιδευτικό κέντρο της Ρουμανίας καταστράφηκε. Το σεμινάριο μεταφέρθηκε στο Jassy και οι τοπικοί δάσκαλοι και οι μοναχοί διασκορπίστηκαν. Έτσι, εκεί που στεκόταν το ένδοξο ιστορικό ιεροδιδασκαλείο, που χρησίμευε για σχεδόν έναν αιώνα ως νηπιαγωγείο θρησκευτικής εκπαίδευσης, παρέμεινε μόνο ένα ενιαίο, μικρό, δημοτικό σχολείο.

Parish Life, Φεβρουάριος 2024

Καθεδρικός Ναός του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, Ουάσιγκτον, DC

14/2/2024