«Ὁ Κύριος ἄφησε νά τελειώση τό κρασί,
τόσο γιά νά καταλάβουν αὐτοί πού ἦταν στον γάμο
τήν ἔλλειψι καί νά μήν ὑποθέση κανείς, ὅτι ἀνέμιξε τό
ὑπόλοιπο κρασί μέ τό νερό, ὅσο θέλησε νά μᾶς διδάξη ἀπό αὐτό κάποιο σπουδαῖο μάθημα: Ὅτι ἡ ἐσχάτη ἀνάγκη εἶναι ἡ ὥρα, κατά τήν ὁποία θά βοηθήση ὁ Κύριος. Ἀφήνει δηλαδή πολλές φορές ὁ Θεός νά
φθάσουμε στο μεγαλύτερο βαθμό τῆς ἀνάγκης καί
τῆς στενοχώριας, καί τότε ἐπεμβαίνει θαυματουργικά. Διότι τότε ἡ βαθύτερη συναίσθησι τῆς ἀνάγκης
καί ἡ εὐεργεσία, πού ἔρχεται στήν ὥρα τοῦ ἀδιεξόδου, θά καταστήσουν βαθύτερη τήν ἐντύπωσι καί
πιό θερμή τήν εὐχαριστία, ἄρα δέ καί τήν ἀγάπη
πρός τό Θεό. Γιά τό λόγο αὐτό πρέπει νά μήν παύουμε καί νά μήν κουραζώμασθε ἀπό τοῦ νά προσευχώμασθε καί νά παρακαλοῦμε τόν Κύριο, ὅταν βλέπουμε ὅτι ἀναβάλλεται ἡ βοήθειά Του καί φαίνεται
δῆθεν ὅτι ἀρνεῖται νά ἀκούση τίς παρακλήσεις μας.
Ὄχι. Ὅταν ἔλθη ἡ μεγαλύτερη συμφέρουσα ὥρα για
ἐμᾶς, τότε ἀσφαλῶς θά μᾶς δώση ὅ,τι ἀπό τόσο καιρό μᾶς ἀρνεῖτο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου