Του αγίου Νικολάου του Πλανά. Γείτονάς μας ο Άγιος , εφημέριος στη διπλανή ενορία του Αγίου Ιωάννου της οδού Βουλιαγμένης όπου θησαυρίζεται αι το σκήνωμά του.Τον είχαν γνωρίσει η γιαγιά μου και οι συνομίλικές της. Οι ιστορίες ήταν πολλές και η μνήμη του ήταν ζωντανή γεμάτη θαυμαστά γεγονότα. Από το βιβλίου του Δημήτρη Φερούση" Ο παπακαλόγερος Νικόλαος Πλανάς Αθήνα, Εκδ. Αστέρος, 1992, σ.211" ξεσηκώνω μία . Ήταν σε προχωρημένα γηρατειά όταν τον ζήτησε στα ανάκτορα η βασίλισσα Ελισάβετ του Γεωργίου Β΄. Τον ειδοποίησε η νύφη του η Μαριγούλα κι αυτός απάντησε:
- Είπε τους Μαριγούλα ,μου, ε μπορώ, ε μπορώ να ηπάγω. Τα πόδια ε με βαστούν.
Τελικά πήγε με το μόνιππο που είχαν φέρει οι κυρίες των τιμών . Όταν γύρισε οι γυναίκες της γειτονιάς, όπως ήταν φυσικό, έτρεξαν να μάθουν νέα.
-Πώς είναι τα ανάκτορα πατέρα, ρώτησε η Μαριγούλα.
-΄Ενα σπίτι κόρη μου, ένα σπίτι.
Ο ταπεινός άνθρωπος δεν διέκρινε πλούτη και μεγαλεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου