Ο Χριστός έρχεται να καταστρέψει την καλή γνώμη που έχουμε για την καρδιά μας. Ενώ πιστεύουμε ότι το να κάνουμε κάτι από καρδιάς είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε, ο Χριστός μας λέει: «Από την καρδιά βγαίνουν πονηροί λογισμοί, φόνοι, μοιχεία, πορνείες, κλοπές, ψευδομαρτυρίες, βλασφημίες» (Ματθ. 15, 19). «Και όσα εξέρχονται από το στόμα προέρχονται από την καρδιά, και αυτά μολύνουν τον άνθρωπο» (Ματθαίος 15, 18). Δεν είναι κάθε καρδιά αρκετά καλή ώστε να αντλεί από αυτήν λόγια ευάρεστα στον Θεό. Αν το στόμα μας συκοφαντεί, κρίνει τον πλησίον μας, πει λόγια θυμού, καταδικάζει και βρίζει, είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε μια παθιασμένη καρδιά, άρρωστη με όλες τις αμαρτίες που απαριθμεί ο Χριστός. Εάν επιτρέψουμε να οδηγηθούμε από τις επιθυμίες μιας τέτοιας καρδιάς, κάνοντας προσευχές σύμφωνα με τις λάγνες επιθυμίες και τις κατανοήσεις μας, όχι μόνο θα αποτύχουμε να διορθώσουμε τον εαυτό μας, αλλά θα βυθιζόμαστε όλο και πιο βαθιά στο λάκκο των αμαρτιών. Γι’ αυτό ο απόστολος Ιακώβ λέει ότι όχι όλοι, αλλά «οι έχοντες την καλήν καρδιά ψάλλουν» (Ιακώβ 5, 13). Ο ίδιος ο Χριστός μας διαβεβαιώνει ότι μόνο οι καθαροί στην καρδιά θα δουν τον Θεό.
Και μετά, τι μας μένει να κάνουμε; Το μόνο που μένει είναι να καθαρίσουμε την καρδιά μας. Αλλά πως? Μέσω της εξομολόγησης και της συνεχούς και μακροχρόνιας ανάγνωσης των προσευχών των αγίων, τους οποίους η Εκκλησία ταλαιπώρησε και συντήρησε για το σκοπό αυτό. Οι καρδιές μας που σχηματίζονται από άσκοπες λέξεις, ανέκδοτα και κατάρες κάθε είδους, θα τις σφίξουμε με άγιες λέξεις σαν λουριά, μέχρι το μυαλό μας να πάρει τη μορφή αυτών των λέξεων, ενώ παράλληλα θα ισιώνουμε την καρδιά σαν ιατρικός κορσέ. Όπως τα στραβά κόκαλα και δόντια μπορούν να ισιώσουν οι γιατροί εφαρμόζοντας ειδικά εργαλεία που μας σφίγγουν για λίγο, με τον ίδιο τρόπο η καρδιά ισιώνεται, καθαρίζεται και παίρνει τη μορφή των θεόπνευστων σκέψεων και γίνεται η ίδια η έδρα και η τρομπέτα του το Άγιο Πνεύμα.
Συμπερασματικά, το να προσευχόμαστε με τα δικά μας λόγια είναι καλό, όταν τα λόγια μας είναι λόγια των προφητών. Αν, ωστόσο, τα λόγια μας είναι απλές παρακινητικές αλήθειες ή απόηχοι από τραγούδια και ευχές από σπαρακτικές διαφημίσεις με κοινωνικό σκοπό, τότε η προσευχή μας θα μοιάζει επίσης με τοστ υγείας ή με έρανο. Ούτε θα παρατηρήσουμε πώς ο Θεός στο μυαλό μας θα σκύβει όλο και περισσότερο στα λόγια μας, απασχολούμενος με το κλίμα και εγκαταλελειμμένα κουτάβια, με την ανακάλυψη θαυματουργών φαρμάκων και μοιάζοντας όλο και λιγότερο με τον Βιβλικό Θεό, τον οποίο θα μισούμε .
Τόσο λεπτή είναι η εξαπάτηση της καρδιάς, που ο προφήτης Δαβίδ προσεύχεται να καθαρίσει ο Θεός όχι μόνο την καρδιά του, αλλά να την αντικαταστήσει με μια νέα: «Κτίσε μέσα μου καθαρή καρδιά, Θεέ, και ανανέωσε ένα δίκαιο πνεύμα μέσα μου». ". Η αλλαγή της καρδιάς που δέχεται τον Θεό είναι τόσο μεγάλη, που μπορούμε να μιλάμε για επανεμφάνισή της. Αυτός που μας έφτιαξε μια φορά, μας χτίζει ξανά, για τον εαυτό Του, κατόπιν αιτήματός μας.
(Από το βιβλίο "Προσεύχομαι, άρα υπάρχω - το μυστικό της προσευχής με την έννοια του εγκόσμιου ανθρώπου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου