Γράφει ὁ Ἅγ. Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ
«Κατευθυνόμενος πρός τήν Ἱερουσαλήμ ὁ Κύριος, μᾶς λέει τό
Εὐαγγέλιο, πείνασε. Καί πῆγε σέ μία συκιά. Μά δέν βρῆκε σ᾽ αὐτήν καρπό. Καί
δίκαια δέν βρῆκε. Διότι τόν ζητοῦσε παράκαιρα. Παράκαιρα εἶχε ἀφήσει τόν Εαυτό
Του ὁ Κύριος καί νά αἰσθανθή την πεῖνα (Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας, στό: Μρ 11, 13-
14). Τό ἔκανε, γιά νά δείξη, ὅτι ἡ ἐπιθυμία τῶν προπατόρων νά φᾶνε τόν ἀπαγορευμένο
καρπό δεν ἦταν σωστή· ἦταν παράκαιρη. Γι' αυτό πῆγε στη συκιά παράκαιρα, ἐποχή
πού δέν ἦταν καιρός σύκων. Γι᾿ αὐτό πείνασε παράκαιρα. Ἐπειδή ἦλθε να ἄρη καί
νά διορθώση ὅλες μας τις κακές ἐπιθυμίες. Καί νά τίς σβήση»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου