'O π. Ἰωακείμ Καρατζίδης, στη Β. Καππαδοκία, ὡς λαϊκός, «κοντά στίς γεωργικές και κτηνοτροφικές ξεκίνησε καί μία ἐμπορική ἐργασία μέ συνεργάτη ἕνα καλόκαρδο Τοῦρκο, τόν Μπεκίρ ἀγᾶ, καί ὅλα πήγαιναν καλά. Τό φθινόπωρο ὅμως τοῦ 1919 διαταγή τῶν τουρκικῶν Ἀρχῶν ἀπαγόρευσε κάθε δοσοληψία μέ τούς Χριστιανούς. Ήταν τό προανάκρουσμα τῶν δεινῶν, πού περίμεναν τούς “Έλληνες, καθώς τό κίνημα τῶν Νεοτούρκων τάχθηκε φανερά ἐναντίον τῆς συμβιώσεως Ἑλλήνων και Τούρκων.
Ὁ Μπεκίρ πρότεινε στόν Ἰωακείμ νά μεταμφιεσθῆ καί νά προσποιηθῆ τό
μουσουλμάνο, για να συνεχίσουν μαζί τό ἐμπόριο, ἐκεῖνος, ὅμως, κοφτά ἀρνήθηκε
νά κάνη κάτι τέτοιο. "Δέν μπορῶ", εἶπε, “να περιπαίξω τό Χριστό καί
τούς ἁγίους Πέντε Μάρτυρες [Εὐγένιο, Εὐστράτιο, Αὐξέντιο, Μαρδάριο καί Ὀρέστη,
τῶν ὁποίων λείψανα εἶχαν στό χωριό τους]”. Ἐπ᾿ οὐδενί θέλησε νά προσποιηθῆ τόν ἀλλόθρησκο,
διότι κάτι τέτοιο θά ἰσοδυναμοῦσε μέ προδοσία καί ἄρνησι τῆς πίστεώς του.
Μιμούμενος, λοιπόν, τούς γενναιόφρονες προστάτες ἁγίους του, προτίμησε νά ὑποβληθῆ
στον κίνδυνο τῆς συλλήψεως και φυλακίσεως καί ἔτσι ἔμεινε συνεπής πρός τή χριστιανική
του ιδιότητα}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου