Διδασκαλία του Αγίου Ιώβ για τη Θεότητα και την Ανθρωπότητα του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού, της Ενσάρκωσής Του και της Μητέρας του Θεού
(Χειρόγραφο του Αγίου Ιώβ, l. 92.)
3 Καθε ημέρα βροντοφωνεί εις την επομένην ημέραν και κάθε νυξ αναγγέλλει εις την άλλην νύκτα την γνώσιν δια την ύπαρξιν του απειροτελείου Δημιουργού.
3 Η μια στην άλλη μέρα μεταδίδει αυτό το μήνυμα κι η μια στην άλλη νύχτα μεταφέρει αυτή τη γνώση.
4 οὐκ εἰσὶ λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι, ὧν οὐχὶ ἀκούονται αἱ φωναὶ αὐτῶν·
4 Οι λόγοι, τους οποίους διαλαλούν οι ουρανοί, δεν είναι σιωπηλοί λόγοι από εκείνους, των οποίων αι φωναί δεν ακούονται παντού.
4 Χωρίς να 'χουν μιλιά και δίχως λόγια· η φωνή τους δεν ακούγεται.
( Ψαλμ. 18:3-4 ).
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς μιλά για αυτό. Τον έκτο μήνα αφότου η Ελισάβετ συνέλαβε τον Πρόδρομο στα σπλάχνα της, η Αγία και Υπεραγία Θεοτόκος, έχοντας λάβει τον Ευαγγελισμό από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, ήρθε στη συγγενή της Ελισάβετ και τη χαιρέτησε. Και τότε το μωρό στην κοιλιά της ήρθε αμέσως στη ζωή και έτρεμε. Η Ελισάβετ, από το Άγιο Πνεύμα, άρχισε να προφητεύει, λέγοντας Δαβιδικά: Από πού να το βρω αυτό, να έρθει σε μένα η Μητέρα του Κυρίου μου; Ιδού... το παιδί πήδηξε από χαρά στην κοιλιά μου ( Λουκάς 1:43–44 ). Το έλεος και η αλήθεια συναντήθηκαν, η αλήθεια και η ειρήνη χαιρετίστηκαν. Η αλήθεια αναδύθηκε από τη γη και η δικαιοσύνη ήρθε από τον ουρανό ( Ψαλμ. 84:11–12 ). Η Αλήθεια ήταν ο Πρόδρομος, αφού ήταν κήρυκας της αλήθειας και, ενώ ήταν ακόμη στην κοιλιά της μητέρας του, γνώριζε τον Κύριό του. Διότι έλαμψε από τη γη, σπαρμένος από τον πατέρα Ζαχαρία και γεννημένος από τη μητέρα Ελισάβετ. Η αλήθεια είναι ο Χριστός ο Θεός. Γεννήθηκε από την Αγνότερη Παρθένο με τον Ευαγγελισμό, απαρχής από τον απαρχή Πατέρα, Φως από Φως, Θεός αληθινός από Θεό αληθινό. Γεννήθηκε μόνο κατά σάρκα, και όχι δημιουργημένος, παρών με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα πριν από όλους τους αιώνες.
Μερικοί Εβραίοι λένε ότι ο Κύριος, με τη σοφία Του, είπε: Ας δημιουργήσουμε τον άνθρωπο κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή μας ( Γεν. 1:26 ). Είναι ήδη ξεκάθαρο ότι εκθέτουν τον εαυτό τους και την απιστία τους, αφού ο Σολομών είπε επίσης: η σοφία έγινε σπίτι ( Παρ. 9:1 ). Με σοφία εννοεί τον Υιό του Θεού, και με τον ιερό ναό - την πιο αγνή, άσπιλη και πεντακάθαρη Παναγία. Έτσι, αν ο Υιός του Θεού δεν ήταν η Σοφία του Θεού, δεν θα είχε σάρκα. Άρα, δεν είναι σωστό να διαχωρίζουμε τη Θεότητα από την ανθρωπότητα και την ανθρωπότητα από τη Θεότητα. Εάν οι Εβραίοι και οι αιρετικοί χωρίσουν, τότε σύντομα θα ακολουθήσει το τέλος της καταστροφής τους. Και οι δύο πιστεύουμε και κηρύττουμε. Επειδή λοιπόν η Αγνή Παρθένος δεν γνώριζε τη λαγνεία, αλλά Του έδωσε τη φυσική σύνθεση, συνελήφθη από τη μητρική και Κυρίαρχη φύση. Όντας αληθινός Θεός, ενδύθηκε σάρκα και έγινε αληθινός άνθρωπος. Αφού λοιπόν σε Αυτόν υπάρχει και η ανθρώπινη αδυναμία και το μεγαλείο του Θείου, έκανε με λόγια ό,τι ήταν χαρακτηριστικό Του, και στο σώμα εκπλήρωσε ό,τι είναι χαρακτηριστικό του σώματος. με τα λόγια του έκανε θαύματα, αλλά με το σώμα του δεχόταν μομφή από τους Ιουδαίους. Γι' αυτό ο Θεός έγινε άνθρωπος. Γιατί όπως ο Λόγος δεν έχασε την τιμή της ισότητας με τον Πατέρα, έτσι και το σώμα δεν έφυγε από τη φύση της φυλής μας. Γιατί μόνο αυτός είναι ο αληθινός Υιός του Θεού και ο αληθινός Υιός της Παρθένου. πήρε σάρκα από την Παναγία, φέροντας μέσα της θεία δύναμη. Επομένως, είναι προφανές ότι είναι Θεός, αφού στην αρχή ήταν ο Λόγος ( Ιωάννης 1:1 ). Διότι οι άγγελοι δεν ήξεραν για το Κυρίαρχο έλεος, που ήθελε να δημιουργήσει, να πάρει σάρκα και να γεννηθεί από την Παρθένο. Όταν ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός , ο Υιός του Θεού, γεννήθηκε από την Αγία μας Κυρία Θεοτόκο και Παναγία Μαρία - γιατί δοξάστηκε να γεννηθεί από τη φυλή του Αβραάμ, από την κόρη του Ιωακείμ και της Άννας, από τη φυλή του Ιούδα. - λοιπόν, κατά τη σαρκική γέννηση του Κυρίου Χριστού, οι άγγελοι έμειναν έκπληκτοι, αναφωνώντας χαρούμενοι ο ένας στον άλλο: «Ω έλεος! Πώς γεννήθηκε χωρίς πατέρα κατά σάρκα, αφού προηγουμένως ήταν αιώνιος χωρίς μητέρα με τον πάντα παρόντα Πατέρα; Και έχοντας γεννηθεί χωρίς αρχή από τον Πατέρα από έναν τέλειο Θεό, φέροντας απεριόριστα μέσα Του τις ιδιότητες της πατρικής φύσης, και πάλι από την Παρθένο είναι τέλειος άνθρωπος, κατά έλεος, έχοντας δεχτεί έναν εντελώς άνθρωπο»; Τότε οι άγγελοι είπαν πάλι στην Παναγία: «Πώς να σε παρακαλέσουμε, Μητέρα του Θεού, ή πόσο άξια θα σε υψώσουμε, που εσύ, που είσαι Παρθένος, γέννησες σαν μητέρα, και κατά τη γέννηση δεν διέφθειρες την παρθενία και έκανες. να μην βεβηλώνεις την αγνότητα, αλλά να παραμένεις Παναγία, Πανάψαλη; Ποιος θα μπορέσει, είπαν, να εκφράσει τα θαύματα αυτού του μυστηρίου; Αλλά ας δώσουμε έπαινο στον Ανανεωτή του Αδάμ». Έτσι, έκπληκτοι από μεγάλη χαρά, αποστέλλοντας έπαινο, είπαν: Δόξα στον Θεό εν υψίστων, και στη γη ειρήνη, καλή θέληση στους ανθρώπους ( Λουκάς 2:14 ).
Έτσι, από τη φυλή του Αβραάμ προήλθε η Αγνή Παρθένος, η κόρη του Ιωακείμ, στην οποία κατοίκησε ο Λόγος του Θεού, και ο Λόγος έγινε σάρκα ( Ιωάννης 1:14 ), Είναι ο βλαστός της φυλής του Ιούδα ( Γεν. 49:9 ), η κόρη του Ιωακείμ και της Άννας, μια αγία, αγνή, όμορφη, αμόλυντη και αμόλυντη. Όταν δεν είχαν ακόμη εμφανιστεί μέσα της τα χαρακτηριστικά της γυναίκας, αφού συνέλαβε από το Άγιο Πνεύμα, γέννησε τον Δημιουργό των πλασμάτων και μετά μετά τη γέννησή της παρέμεινε Παρθένος. Μολονότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός θέλησε να γεννηθεί από τη φυλή του Αβραάμ, από την κόρη του Ιωακείμ, όλες οι φυλές της γης δεν θα ευλογηθούν από τον Αβραάμ, αλλά από τον Θεό, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη. Γιατί δεν είναι πίστη αν κάποιος πίστεψε στον Αβραάμ, αλλά ο ίδιος ο Αβραάμ χρειάζεται από τη φυλή του Αβραάμ, από την κόρη του Ιωακείμ και της Άννας, από τη φυλή του Ιούδα - επομένως, κατά τη σαρκική γέννηση του Κυρίου Χριστού, οι άγγελοι εξεπλάγησαν , αναφωνώντας με χαρά ο ένας στον άλλο: «Ω έλεος! Πώς γεννήθηκε χωρίς πατέρα κατά σάρκα, αφού προηγουμένως ήταν αιώνιος χωρίς μητέρα με τον πάντα παρόντα Πατέρα; Και έχοντας γεννηθεί χωρίς αρχή από τον Πατέρα από έναν τέλειο Θεό, φέροντας απεριόριστα μέσα Του τις ιδιότητες της πατρικής φύσης, και πάλι από την Παρθένο είναι τέλειος άνθρωπος, κατά έλεος, έχοντας δεχτεί έναν εντελώς άνθρωπο»; Τότε οι άγγελοι είπαν πάλι στην Παναγία: «Πώς να σε παρακαλέσουμε, Μητέρα του Θεού, ή πόσο άξια θα σε υψώσουμε, που εσύ, που είσαι Παρθένος, γέννησες σαν μητέρα, και κατά τη γέννηση δεν διέφθειρες την παρθενία και έκανες. να μην βεβηλώνεις την αγνότητα, αλλά να παραμένεις Παναγία, Πανάψαλη; Ποιος θα μπορέσει, είπαν, να εκφράσει τα θαύματα αυτού του μυστηρίου; Αλλά ας δώσουμε έπαινο στον Ανανεωτή του Αδάμ». Έτσι, έκπληκτοι από μεγάλη χαρά, αποστέλλοντας έπαινο, είπαν: Δόξα στον Θεό εν υψίστων, και στη γη ειρήνη, καλή θέληση στους ανθρώπους ( Λουκάς 2:14 ).
Έτσι, από τη φυλή του Αβραάμ προήλθε η Αγνή Παρθένος, η κόρη του Ιωακείμ, στην οποία κατοίκησε ο Λόγος του Θεού, και ο Λόγος έγινε σάρκα ( Ιωάννης 1:14 ), Είναι ο βλαστός της φυλής του Ιούδα ( Γεν. 49:9 ), η κόρη του Ιωακείμ και της Άννας, μια αγία, αγνή, όμορφη, αμόλυντη και αμόλυντη. Όταν δεν είχαν ακόμη εμφανιστεί μέσα της τα χαρακτηριστικά της γυναίκας, αφού συνέλαβε από το Άγιο Πνεύμα, γέννησε τον Δημιουργό των πλασμάτων και μετά μετά τη γέννησή της παρέμεινε Παρθένος. Μολονότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός θέλησε να γεννηθεί από τη φυλή του Αβραάμ, από την κόρη του Ιωακείμ, όλες οι φυλές της γης δεν θα ευλογηθούν από τον Αβραάμ, αλλά από τον Θεό, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη. Γιατί δεν είναι πίστη αν κάποιος πίστευε στον Αβραάμ, αλλά ο ίδιος ο Αβραάμ χρειαζόταν να ευλογηθεί με το όνομα του Ιησού, αφού από μια φυλή του Ιούδα προήλθε η Αγνή Παρθένος, από την οποία γεννήθηκε ο Κύριος. Τα έθνη ευλογήθηκαν από Αυτόν και βαφτίστηκαν στο όνομά Του. Έτσι, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός σαρκώθηκε από το Άγιο Πνεύμα και εισήλθε στην κοιλιά της Παναγίας για να σώσει το απατημένο ανθρώπινο γένος. Και ο Λόγος έγινε σάρκα και κατοίκησε μέσα μας ( Ιωάννης 1:14 ). Κατανοήστε αυτόν τον καρπό με τέτοιο τρόπο γέννησε τον αληθινό Θεό και τον αληθινό άνθρωπο: γιατί Αυτός, έχοντας δύο φύσεις, έντυσε τη Θεότητα με την ανθρωπότητα. Διότι γι' αυτό ο δρόμος Του ήταν ακατανόητος σε πολλούς όταν ο Ιησούς Χριστός ο Θεός μας καταγόταν από τη φυλή του Ιακώβ, γεννήθηκε από την Αγνότερη Παρθένο στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, στις ημέρες του Ηρώδη του Βασιλιά. Διότι Αυτός, λέγεται, θέλει να ενώσει τα από πάνω με τα από κάτω ( Εφεσ. 2:17 ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου