Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2025

Όλη η ζωή στον κόσμο μας είναι να περπατάει πάνω στο νερό. Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν). 7


–Γιατί οι δαίμονες επιτίθενται σε έναν άνθρωπο σε μεγαλύτερο βαθμό όταν είναι σε ήρεμη κατάσταση παρά όταν εργάζεται από το πρωί μέχρι το βράδυ; Άλλωστε, σε μια ήρεμη κατάσταση ένα άτομο μπορεί να αφιερώσει περισσότερη προσοχή και χρόνο στην προσευχή από ό, τι όταν είναι στη δουλειά, στη φασαρία, ανάμεσα σε ανθρώπους.


–Η αμαρτία δεν βρίσκεται έξω από εμάς, αλλά μέσα μας, και όταν ένα άτομο βρίσκεται σε ήρεμη κατάσταση, αρχίζει να εκδηλώνεται ενεργά. Επομένως, για έναν μοναχό, μια κατάσταση ειρήνης μπορεί να είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση - μπορεί να εμφανιστούν πάθη αντί για προσευχή. Για έναν μοναχό, η σωματική εργασία, όχι σε σημείο εξάντλησης, αλλά σε κάποιο βαθμό κούρασης, είναι απαραίτητη. Ένας πατερικός λέει για έναν πρεσβύτερο που ανάγκασε τους αρχάριους του, όταν δεν είχαν τίποτα να κάνουν, να μεταφέρουν πέτρες από τον έναν τοίχο στον άλλο και μετά να επιστρέψουν ξανά.


–  Πού είναι η γραμμή μεταξύ μιας νηφάλιας ιδέας για το άτομο με το οποίο επικοινωνώ και της κρίσης; Πώς να εκπληρώσετε την εντολή "μην κρίνετε" εάν αναρωτιέστε άθελά σας τι είδους άτομο είναι μπροστά σας; Ειδικά όταν προκύπτουν επαγγελματικές σχέσεις.


–  Πρέπει να είμαστε νηφάλιοι για τις υποθέσεις ενός ατόμου, τις ιδιότητες και τον χαρακτήρα του. Το να καταδικάζεις ένα άτομο σημαίνει να καταδικάζεις όχι τις πράξεις και τις πράξεις του, αλλά να καταδικάζεις το ίδιο το άτομο, σαν να τον απορρίπτεις, σαν να αναλαμβάνεις τον ρόλο του κριτή σε κάποιον που δεν είναι υπό τον έλεγχό μας.


–Συχνά το να κρίνεις τους άλλους γεννιέται από ματαιοδοξία. Πώς να πολεμήσετε την καταδίκη; Μπορείτε να προσευχηθείτε εναντίον αυτού, αλλά πώς μπορείτε να αποκηρύξετε αποτελεσματικά αυτήν την αμαρτία;


– Όταν θέλουμε να καταδικάσουμε κάποιον, πρώτα απ’ όλα χρειάζεται να προσευχόμαστε γι’ αυτόν. Τότε δεν θα θέλετε να κρίνετε. Και αν έχουμε ήδη καταδικάσει, τότε πριν πάμε για ύπνο θα κάνουμε τρεις μετάνοιες για αυτόν που έχουμε καταδικάσει, με μια προσευχή να τον διορθώσει ο Κύριος.


–   Ποιες εσωτερικές δραστηριότητες πρέπει να κάνει καθημερινά ένας μοναχός; Μπορούν οι προσπάθειες για τη διατήρηση της ψυχικής γαλήνης να θεωρηθούν τόσο καθημερινή δουλειά;


–  Αυτό είναι έργο, και ταυτόχρονα πρέπει να είναι η διαρκής κατάσταση ενός μοναχού. Η αγρυπνία, η νηφαλιότητα και η προσευχή είναι οι καθημερινές εσωτερικές δραστηριότητες ενός μοναχού.


–  Ένας σύγχρονος εξομολογητής σημείωσε ότι οι γυναίκες χαρακτηρίζονται από αγάπη για την εξουσία. Τι είδους δουλειά πρέπει να αναλάβει μια γυναίκα για να ξεπεράσει αυτό το πάθος και μπορεί ένας εξομολογητής να βοηθήσει σε αυτό;


–Γεγονός είναι ότι μια γυναίκα, εκτός από τον πόθο για εξουσία, χαρακτηρίζεται συχνά από υπερεκτίμηση των δικών της δυνάμεων. Της φαίνεται ότι η ίδια μπορεί να δώσει πολύτιμες συμβουλές στον εξομολογητή, μπορεί να προστατεύσει τον εξομολογητή από τους εχθρούς του, μπορεί να εκτιμήσει σωστά την κατάσταση - με μια λέξη, αναλαμβάνει, σαν να λέγαμε, το έργο που δεν πρέπει να υπακούει, αλλά να καθοδηγεί τον εξομολογητή. Ως εκ τούτου, όσον αφορά τη γυναίκα, πρέπει να θυμάται τα λόγια του Αποστόλου Πέτρου για την ομορφιά του σιωπηλού πνεύματος ( Α' Πέτ. 3, 4 ).


–  Μερικές φορές η ψυχή είναι σε πίκρα, σε παράπονα κατά του πλησίον της, σε αγανάκτηση. Όταν προσπαθείς να πεις την προσευχή του Ιησού, δεν υπάρχει αίσθημα μετάνοιας ή λύπης για την αναίσθησή του. Είναι απαραίτητο, παρά την κατάσταση της ψυχής, να διαβάσει κανείς την Προσευχή του Ιησού ή πρώτα να φέρει τον εαυτό του σε κατάσταση μετάνοιας, για παράδειγμα, να εξομολογηθεί;


– Πρέπει να πείτε στον εξομολογητή σας αυτό το συναίσθημα. Και ο εξομολογητής θα σας πει ήδη αν είναι από αμαρτίες ή αν η ψυχή έχει μπει σε αγώνα με τον δαίμονα της απελπισίας. Πρέπει να βρούμε την αιτία αυτής της πάθησης και να παλέψουμε όχι με την ίδια την πάθηση, αλλά με την αιτία της.


–  Οι Άγιοι Πατέρες αναφέρουν μια τέτοια εργασία όπως η αγρυπνία. Τι μπορεί να είναι μια αγρυπνία στην εποχή μας; Γενικά, είναι αυτό εφικτό για έναν σύγχρονο άνθρωπο;


– Η αγρυπνία του ναού είναι ήδη δημόσια προσευχή.


–Τι γίνεται με την προσωπική επαγρύπνηση, αν κάποιος θέλει, για παράδειγμα, να ζητήσει κάτι από τον Θεό;


–Οι άγιοι Πατέρες είπαν ότι η νυχτερινή προσευχή έχει ιδιαίτερη δύναμη. Για αυτό μίλησαν τόσο ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος όσο και ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος . Αλλά πόσο καιρό πρέπει να είναι μια τέτοια προσευχή, πρέπει να συμβουλευτείτε τον εξομολογητή σας και να λάβετε την ευλογία του, ώστε να μην υπερεκτιμήσετε τη δύναμή σας, να καταπονήσετε τον εαυτό σας ή να πέσετε σε υπερηφάνεια.


–Πώς να ξεπεράσετε καταστάσεις μελαγχολίας, απελπισίας, ατονίας αν δεν μπορεί να βρεθεί ο λόγος για αυτό; Μπορεί ένα άτομο να ανακτήσει την ψυχική του ηρεμία χωρίς να κατανοήσει τους λόγους της λανθασμένης δομής του;


«Ίσως υπάρχει μια εσφαλμένη κατάσταση εδώ, ή ίσως ένας δαιμονικός πειρασμός θλίψης και απελπισίας, επειδή, όπως διαβάζουμε, πολλοί άγιοι και ασκητές είχαν κατάσταση απελπισίας. Ένας άνθρωπος πρέπει να είναι υπομονετικός και να επιβιώσει από αυτόν τον πειρασμό, όπως επιβιώνει από την ασθένεια.


Αυτή τη στιγμή, είναι καλύτερο να πολεμήσετε επί τόπου τον δαίμονα της απελπισίας: μην βγείτε πουθενά, μην ψάχνετε για συναντήσεις αυτή τη στιγμή, αλλά μόνο προσευχηθείτε. Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέει: «Αν δεν μπορείς καν να προσευχηθείς, σκέπασε το κεφάλι σου με μανδύα, μανδύα, ξαπλώστε και προσπάθησε να κοιμηθείς».


–Πώς νιώθετε για τη δοξασία του ονόματος;


–Πιστεύω ότι η δοξολογία του ονόματος εμφανίστηκε ως εσφαλμένη, ανακριβής ερμηνεία της κατάστασης της προσευχής. Ο άνδρας ένιωσε τη χάρη της προσευχής του Ιησού, αλλά την ταύτισε εσφαλμένα με το ίδιο το όνομα. Στην εποχή μας, στους κύκλους της διανόησης, ιδιαίτερα της Σχολής του Παρισιού, η ιμυασλάβια έχει πάρει την όψη μιας πανθεϊστικής αίρεσης.


–Λένε οι ίδιοι οι υποστηρικτές της δοξολογίας την Προσευχή του Ιησού;


–Μόλις. Θέλουν, μέσω της δοξολογίας του ονόματος, να αναβιώσουν τον αρχαίο Γνωστικό (ο Γνωστικισμός είναι ένα φιλοσοφικό δόγμα που επεδίωκε να συμφιλιώσει τον παγανισμό με τον Χριστιανισμό. Οι Γνωστικοί προσφέρουν μια φανταστική λύση σε όλα τα ζητήματα της ύπαρξης), δηλαδή να επιστρέψουν στον πανθεϊσμό. Με αυτή την εξέλιξη των γεγονότων, η δοξολογία του ονόματος γίνεται αίρεση, οι οπαδοί της οποίας ταυτίζουν το όνομα με την ουσία.


–  Ένα άτομο περιορίζεται από κάποιες συμβάσεις, ορισμένα πλαίσια χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος στο οποίο μεγάλωσε και μεγάλωσε. Είναι δυνατόν να πετάξεις όλα όσα έχουν ενσταλάξει και εσωτερικευτεί με τα χρόνια και να δεις τον εαυτό σου όπως πραγματικά είσαι; Πώς να γνωρίσεις τον εαυτό σου, πώς να μάθεις να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να μην είσαι ανειλικρινής;


– Αυτό είναι το μεγαλείο του Χριστιανισμού και η δύναμη της χάριτος, που, κατά τον άγιο Εφραίμ τον Σύρο, μετατρέπει τις πόρνες σε αγνούς, τους δολοφόνους σε κήρυκες του λόγου του Θεού, αποκαθιστά τους πεσόντες, επιστρέφει τα χαμένα. Ο Χριστιανισμός μπορεί να κάνει τα πάντα: να αποκαταστήσει, να θεραπεύσει, να αναστήσει και να αναστήσει πνευματικά τους νεκρούς.


Όσο για την ικανότητα να βλέπεις τον εαυτό σου όπως πραγματικά είσαι, δεν μπορείς παρά να πλησιάσεις. Μόνο στον επόμενο κόσμο θα δούμε τον εαυτό μας όπως είμαστε. Οι Άγιοι Πατέρες είδαν τους εαυτούς τους και μετά μόνο εν μέρει είδαν την κόλαση της ψυχής τους και έκλαψαν πικρά. Ο κόσμος δεν κατάλαβε τι έκλαιγαν αυτοί οι άνθρωποι, που ήταν σαν επίγειοι άγγελοι. Και έκλαψαν για την πτώση της ανθρωπότητας, που είδαν στις ψυχές τους.



Δεν υπάρχουν σχόλια: