Τό δῶρο τῆς Παναγίας. Μοῦ «ἐξομολογήθηκε», ὁ ἴδιος ὁ ἱερομόναχος. «Ἤμουν κάποια μέρα μέρα μέ προσκυνητές στό μοναστήρι μας. Μερικοί ἔβγαλαν τίς φωτογραφικές μηχανές, χωρίς νά πάρουν ἄδεια, εὐλογία, καί φωτογράφιζαν τούς μοναχούς καί τίς εἰκόνες πού ἔχουμε. Ἀπό μέσα μου ἔλεγα: «Τί κάνουν αὐτοί; Δέν σέβονται κανέναν;» Ἐκείνη τήν ὥρα μοῦ ἔστειλε ἡ Παναγία ἕνα δῶρο. Ξαφνικά βρέθηκα μέσα σάν σέ μεγάλη γυάλα, ἔβλεπα τόν κόσμο ἀλλά δέν μέ «ἀκουμποῦσαν» τά λόγια τους, ἀπό τήν οὐράνια χαρά πού βίωνα. Δέν ὑπῆρχαν λογισμοί, βαθειά εἰρήνη ἦταν στήν πνευματική καρδιά μου. Ἤμουνα ξαφνικά σέ ἄλλον κόσμο καί δέν εἶχα διάθεση νά μιλήσω σέ κανέναν γιά νά μήν χάσω αὐτήν τήν ουράνια γλυκύτητα. Μέχρι πού σέ μιά στιγμή ἕνας τοποθέτησε τήν φωτογραφική μηχανή ἐπάνω μου κι' ἐγώ δέν ἀντέδρασα καθόλου γιά νά μήν χάσω αὐτήν τήν οὐράνια χαρά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου