Εάν η άσκησή μας, η πνευματική μας προσπάθεια δεν εκδηλώνεται ως αγάπη προς τους άλλους σημαίνει ότι γεμίζουμε πνευματικά κατορθώματα σε έναν τρύπιο κουβά.
Ο Κύριος μας καλεί όχι μόνο να μην έχουμε εμπάθεια, μίσος, κακία για κάποιον αλλά να αγαπήσουμε τους πάντες.
-----------------------
Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι με όλους θα κάνουμε παρέα ή με όλους θα ταιριάξουμε όμως καλούμαστε παρά τις διαφορές μας να μην επιτρέψουμε στην καρδιά μας να εναντιωθεί στον άλλον άνθρωπο. Γι'αυτό και οι Άγιοι Πατέρες μας τονίζουν ότι η ασκητική μας προσπάθεια που περιλαμβάνει την νηστεία, την εγκράτεια, την καθαρότητα του βίου, την μελέτη των Θείων Γραφών, τον συχνό εκκλησιασμό κ.α. είναι ο τρόπος ώστε να βγούμε από το εγώ μας και να ανοιχθούμε προς τους άλλους.
-----------------------
Ο Κύριος στην παραβολή της Κρίσεως ξεκάθαρα λέγει: "εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων εμοί εποιήσατε"· δηλαδή, όπως κάνατε, όπως συμπεριφερθήκατε στους ελάχιστους αδελφούς μου (στους ξένους ίσως για εσάς -όχι συγγενείς και φίλους-, στους άγνωστους, στους παράξενους, στους απόκληρους, στους περιθωριακούς αλλά και στους γνωστούς σας και στους φίλους σας και στους οικείους σας και στους συναδέφους σας...δηλαδή σε όλους) είναι σα να το κάνατε σε εμένα.
-----------------------
Το κριτήριο δηλαδή σωτηρία μας δεν είναι η νηστεία μας, ή κατα πόσο εγκρατευτήκαμε στα σαρκικά ή κατα πόσο εκκλησιαζόμασταν ή κατα πόσο διαβάζαμε την Αγία Γραφή ή προσευχόμασταν αλλά από το κατα πόσο όλα τα παραπάνω μας βοήθησαν (γι'αυτό και είναι απαραίτητα) ώστε να δούμε τον διπλανό μας ως αδελφό και πλέον όχι μόνο να αφήσουμε την κακία, την μνησικακία, την εμπάθεια αλλά να ενδυθούμε την αγάπη.
-----------------------
Σωτηρία χωρίς τους άλλους δεν υπάρχει. Αυτό μας λέγει ο Κύριος με την παραβολή Του. Θέλεις να σωθείς; Συγχώρα, αγκάλιασε, αποδέξου, αγάπα.
-----------------------
Η σωτηρία -πρέπει να το καταλάβουμε- ότι δεν είναι ένα ατομικό επίτευγμα που προήλθε από την τήρηση κάποιων κανόνων.
Σωτηρία είναι "ίνα πάντες εν ώσιν". Σωτηρία είναι να γίνουμε όλοι ένα, να νιώθουμε ότι δεν ξεχωρίζουμε από τους άλλους, ότι οι άλλοι είμαι εγώ και εγώ είμαστε εμείς.
-----------------------
Δεν γίνεται να σωθούμε χωρίς να ενωθούμε, δεν γίνεται να συγχωρεθούμε χωρίς να "χριστοποιηθούμε", δηλαδή χωρίς να βάλουμε στην ζωή μας τον Χριστό, να γίνουμε Χριστός δια του Χριστού. Αυτό είναι παράδεισος και πληρότητα του είναι μας.
-----------------------
Ζω χριστιανικά ουσιαστικά σημαίνει προσπαθώ να αγαπώ, όχι να συνυπάρχω αλλά να αγαπώ.
-----------------------
Έρχονται πολλοί στην εξομολόγηση και λένε "πάτερ, εγώ δεν μισώ κανέναν". Τί περιμένουν να τους πω; Συγχαρητήρια; Αυτό έλειπε να μισούσαν!!! Το θέμα δεν είναι απλά να μην μισούμε. Κάτι είναι και αυτό βέβαια· όμως άνθρωπε, καλέ μου χριστιανέ...τελικά αγαπάς την γυναίκα σου, τον γειτονά σου, την πεθερά σου, το αφεντικό σου, εκείνον τον φίλο σου που είπε λόγια για σένα; Αυτό καλούμαστε να κάνουμε: όχι απλά να μην μισούμε αλλά να περάσουμε στην αγάπη κι ας μας στοιχίσει το βόλεμά μας και την "αξιοπρέπειά" μας!
-----------------------
Βλέπουμε στην παραβολή της Κρίσεως οι άνθρωποι καταδικάζονται όχι διότι έκαναν κακό στον συνάνθρωπό τους αλλά διότι αδιαφόρησαν γι'αυτόν, τον απαξίωσαν, είπανε "δεν είναι δουλειά μου, δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο αυτόν, γιατί να τον βοηθήσω"; Καταδικάστηκαν δηλαδή όχι γιατί είχανε μίσος αλλά διότι δεν είχανε αγάπη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου