Ένα περιστατικό που σήμερα το πρωί μου το ανέφερε ο π. Νικόδημος που μου τηλεφώνησε από τη Μονή μας, είναι το εξής:

Ένα περιστατικό που σήμερα το πρωί μου το ανέφερε ο π. Νικόδημος που μου τηλεφώνησε από τη Μονή μας, είναι το εξής: «Θυμάσαι, μου λέει, Γέροντα όταν το 1991 είχε κατηχηθεί ένας καθολικός από τον Βόλο, στην περιοχή του είχε κατηχηθεί και ήθελε να γίνει ορθόδοξος και να βαπτιστεί στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ από τα χέρια του αγίου Γέροντος Ιακώβου. Είχε κανονιστεί από ένα γιατρό, τον Νίκο, που είναι εκεί από τον Βόλο και έγραψε το βιβλίο περί του Γέροντος Ιακώβου, είχε κανονιστεί να γίνει η βάπτιση του καθολικού φαρμακοποιού αυτού από τον Βόλο την ημέρα της Πεντηκοστής. Όλα ήσαν έτοιμα και είχαν έρθει από το Σάββατο και ο ανάδοχος και ο κατηχούμενος. Την Κυριακή το πρωί στη Λειτουργία μπαίνει ο ανάδοχος στο ιερό που λειτουργούσε ο Γέροντας και του λέει· “ο Νίκος αυτός που είναι να βαπτιστεί έφυγε. Φεύγει για τον Βόλο, πήρε την απόφαση ότι δεν θέλει να βαπτιστεί ενώ παρακαλούμε πολύ καιρό να γίνει η βάπτιση”. “Μη στενοχωρείσαι, παιδί μου, του λέει. Σε 20 λεπτά θα είναι πίσω”. Ο άνθρωπος αυτός είχε φτάσει στον Αγιόκαμπο, είχε βγάλει εισιτήριο για να περάσει απέναντι και την ώρα που ετοιμαζόταν να μπεί στο καράβι, κάτω από τη δύναμη της προσευχής του αγίου Γέροντος Ιακώβου και από τη χάρη του Θεού πραγματικά γύρισε σε είκοσι λεπτά από τον Αγιόκαμπο στο Μοναστήρι με τη σφοδρή επιθυμία να βαπτιστεί. Η απόσταση αυτή είναι περίπου πενήντα λεπτά από τον Αγιόκαμπο στο Μοναστήρι. Έφτασε, έγινε η βάπτιση και όταν βαπτίστηκε ο φαρμακοποιός, έλαμπε ολόκληρος και το παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους, επειδή εκεί έγινε η βάπτιση ευωδίαζε για μια εβδομάδα!».

Πηγή: Σύγχρονες Οσιακές Μορφές, Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, 2017.