Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2022

Ο ΕΥΣΕΒΉΣ ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ Ο ΔΙΆ ΧΡΙΣΤΌΝ ΣΆΛΟΣ


 Λίγο μετά, ένα βράδυ, ξύπνησα μαζί του στην πόρτα του διαμερίσματος που έμενα και, μόλις μπήκα στο σπίτι, μου είπε: «Γιοάι, αγαπητέ (ptu!, ptu!), αυτό είναι το μόνο που έχω. ήρθε από τους ευσεβείς (πτου!, πτου!) από τη Μονή Χ (δεν θυμάμαι ποια) και ήρθα σε εσάς!».
 Πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι ήχοι «πτου!, πτου!», που συνόδευαν την ομιλία του Ευσεβούς, ήταν η έκφραση της χειρονομίας του ξεφορτώματος με το φτύσιμο, που απευθυνόταν στον διάβολο και το έργο του να διαστρεβλώνει και να μολύνει τις σκέψεις του και λόγια όταν προσευχόταν ή μιλούσε με τον κόσμο.
 Έκτοτε συναντήθηκα πολλές φορές μαζί του στο σπίτι, χωρίς προηγούμενη συμφωνία.  Ήξερα μόνο πότε έφευγε, γιατί μου είπε πού ήθελε να πάει στη χώρα, αλλά ποτέ δεν ήξερα πότε θα ερχόταν.  Αλλά ο ερχομός του συνέβαινε πάντα σε σημαντικές στιγμές της ζωής της οικογένειάς μου, πριν από ένα γεγονός ή μια αλλαγή στη ζωή μας.
 Ήμασταν μια διχασμένη οικογένεια μετά το διαζύγιο των γονιών μου και ο πατέρας μου, ο οποίος είχε υποστεί εγκεφαλικό (εγκεφαλικό αγγειακό ατύχημα), δεν έμενε πλέον μαζί μας.  Αυτό που απέμεινε από την οικογένειά μου ήταν μια μητέρα (επίσης άρρωστη) και τρία παιδιά που δεν μπορούσαν να βρουν τον σκοπό της ζωής τους.  Πολλές κακουχίες, κρίσεις κ.λπ.
 Ένα πρώτο θαύμα που γνώριζαν τα μέλη της οικογένειάς μου είχε σχέση με τον πατέρα μου, ο οποίος δήλωνε άθεος και από τον οποίο είχα ακούσει για τον Θεό μόνο με βρισιές.  Αυτό συνέβη ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο, μετά από εγκεφαλικό.  Ο ευσεβής άνθρωπος μας είχε έρθει «σε άδειο τραπέζι» και βλέποντάς με πικραμένο με ρώτησε τι έχω.  Τότε του ζήτησα να προσευχηθεί για τον πατέρα μου, εξηγώντας την κατάσταση με λίγα λόγια.  Ξαφνικά γονάτισε και ακολούθησε μεγάλη προσευχή, στην οποία προσευχόταν με λυγμούς για τον πατέρα μου.
 Έμεινε στο μυαλό μου από τότε με μια παράκληση που, μεταξύ άλλων, έλεγε στον Θεό και που ούτε τώρα έχω καταφέρει να ερμηνεύσω: «Και κάτι ακόμη, Κύριε, (ptu!, ptu!) , για τον υπηρέτη Σου Alexandru, να του δώσει τα πέντε στοιχεία της συνείδησης!».  Έχω διαβάσει διατυπώσεις και περιγραφές σχετικά με τη συνείδηση, τόσο στην πνευματική λογοτεχνία όσο και στην ψυχολογία, αλλά ακόμα δεν είμαι απολύτως σαφής σε τι αναφερόταν ο Ευσεβής.  Είναι βέβαιο ότι η προσευχή του επικράτησε και έφερε τους καρπούς της μετάνοιας: ο πατέρας μου δέχθηκε τον ιερέα στο νοσοκομείο, εξομολογήθηκε και κοινωνούσε.  Μετά το εξιτήριο, τον επισκέφτηκα ξανά όπου έμενε.  με το αλώβητο χέρι του έκανε το σταυρό δοξάζοντας τον Θεό.  Επίσης, μέσα από ό,τι μπορούσε να εκφράσει (εν μέρει παράλυτος) χάρηκε για μένα γιατί ήμουν κοντά στην Εκκλησία.
 Ένα άλλο προφανές θαύμα συνέβη στη μητέρα μου.  Ήταν βαριά καπνίστρια από τότε που ήταν έφηβη.  Προσπάθησε να κόψει το κάπνισμα αρκετές φορές, αλλά όλα ήταν μάταια: έκλαιγε και κάπνιζε.  Όταν ο Ευσεβής μπήκε στη ζωή της οικογένειάς μας, αυτή η συνήθεια δεν της άρεσε από την αρχή.  Γι' αυτό την πείραζε συνέχεια με λόγια και αστεία κατά του καπνίσματος, όπως μόνο αυτός ήξερε να κάνει.  Ένα χρόνο, τη Σαρακοστή, ο Ευσεβής έμεινε λίγο μαζί μας, φεύγοντας πριν το Πάσχα.  Η μητέρα μου συνέχισε να καπνίζει, αλλά το βράδυ του Πάσχα, σεβόμενη τους εκκλησιαστικούς κανόνες, πήρε μέρος στη Θεία Λειτουργία και κοινωνούσε.  Μετά τη λειτουργία, επιστρέψαμε σπίτι.  Άρχισα να ετοιμάζω το ένα και το άλλο όταν, ξαφνικά, βρίσκω τη μητέρα μου να κλαίει και να μου λέει ότι δεν μπορεί πια να καπνίσει και ότι, όταν πήρε, την αγία Κοινωνία ένιωθε σαν ένα φως που μπήκε μέσα της, και τώρα, αν θέλει να ανάψει το τσιγάρο, πέφτει αμέσως σε μια παρηγορητική κραυγή, την οποία δεν μπορεί να σταματήσει.  Έτσι, παρέμεινε θεραπευμένη από το κάπνισμα για το υπόλοιπο της ζωής της.
 Τέτοια θαύματα έγιναν πολλά στη ζωή μας, με την εμφάνιση και την προσευχή του Ευσεβούς. Σχετικά με αυτά τα θαύματα, θα αναφέρω και τις προφητείες που έκανε μαζί μας ή με τους γύρω μας, προφητείες που επαληθεύτηκαν ακριβώς.  Πολλά από αυτά είναι ηχογραφημένα στους προηγούμενους τόμους και άλλα είναι ακόμα κρυμμένα στις καρδιές όσων τα άκουσαν.  Ελπίζω να τους κάνουν γνωστούς κάποια στιγμή…
 Ιερώνυμος.  Ραφαήλ,
 Μονή "Buna Vestire", Cheile Cibului, κομητεία Alba

Δεν υπάρχουν σχόλια: