Ἱστορίες τῶν Χασιδίμ, μεταφρασμένο ἀπ' τό Martin
Buber: μιλάει γιά ἕνα ἄνθρωπο, ἕνα ραββίνο, που
ζοῦσε σέ τρομακτική ἀνέχεια καί, ὅμως, κάθε πρωί
καί κάθε βράδυ εὐχαριστοῦσε τό Θεό γιά τά πλούσια δῶρα Του. Κάποιος πού ἄκουσε τήν προσευχή του, τοῦ εἶπε: “Πῶς μπορεῖς νά εἶσαι τόσο ὑποκριτής; Δέν βλέπεις ὅτι ὁ Θεός δέν σοῦ ἔχει δώσει τί
ποτε ἀπολύτως;". Καί ἐκεῖνος ἀπάντησε: “Κάνεις λάθος! Ὁ Θεός εἶδε καί σκέφθηκε: Ὁ ἄνθρωπος αὐτός
γιά νά σωθῆ χρειάζεται πεῖνα, δίψα, παγωνιά καί
μοναξιά, ἀρρώστια καί ἐγκατάλειψι, καί μοῦ τά ἔδωσε ἄφθονα"! Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή, χριστιανική στάση,
ἡ στάσι τοῦ πιστοῦ γιά τόν ὁποῖο ἡ ψυχή πραγματικά μετράει. Καί αὐτό μᾶς δείχνει καί ἡ “πρός ἑαυτόν" στροφή τοῦ Ἀσώτου»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου