Ο γέροντας σταυρώθηκε και άρχισε να λέει: Δόξα τω Θεώ, αγαπημένε αδελφέ, για αυτή την αποκάλυψή Του μιας ακαταμάχητης έλξης στη γνώση της αδιάκοπης εσωτερικής προσευχής. Αναγνώρισε σε αυτό το κάλεσμα του Θεού και ηρέμησε, πεπεισμένος ότι μέχρι τώρα η δοκιμή της συγκατάθεσης της θέλησής σου στη φωνή του Θεού έχει γίνει πάνω σου, και σου δόθηκε να καταλάβεις ότι δεν είναι μέσω της σοφίας αυτού κόσμο, και όχι μέσω της εξωτερικής περιέργειας, να φτάσει κανείς στο ουράνιο φως, την αδιάκοπη εσωτερική προσευχή, αλλά αντίθετα, μέσα από τη φτώχεια του πνεύματος και την ενεργητική εμπειρία βρίσκεται στην απλότητα της καρδιάς.
Επομένως, δεν είναι καθόλου περίεργο που δεν μπορούσατε να ακούσετε για το ουσιαστικό έργο της προσευχής και να μάθετε την επιστήμη για το πώς να επιτύχετε τη συνεχή δράση της. Και για να πούμε την αλήθεια, αν και κηρύττουν αρκετά για την προσευχή, και υπάρχουν πολλές διδασκαλίες σχετικά με αυτό από διάφορους συγγραφείς, αλλά επειδή όλος ο συλλογισμός τους βασίζεται ως επί το πλείστον σε εικασίες, σε εκτιμήσεις φυσικού λόγου και όχι σε ενεργούς εμπειρία, τότε διδάσκουν περισσότερα για τα αξεσουάρ προσευχές, παρά για την ουσία του ίδιου του θέματος. Κάποιος μιλάει όμορφα για την ανάγκη για προσευχή. το άλλο αφορά τη δύναμη και την ωφέλειά του: το τρίτο αφορά τα μέσα για την τελειοποίηση της προσευχής, δηλαδή ότι η προσευχή απαιτεί επιμέλεια, προσοχή, ζεστασιά της καρδιάς, αγνότητα σκέψης, συμφιλίωση με τους εχθρούς, ταπείνωση, μετάνοια κ.λπ.
Τι είναι η προσευχή; και πώς να μάθω να προσεύχομαι; - για αυτά, αν και τα κύρια και πιο σημαντικά ερωτήματα, είναι πολύ σπάνιο να βρεθούν λεπτομερείς εξηγήσεις από τους κήρυκες αυτής της εποχής. γιατί είναι πιο δύσκολο για την κατανόηση όλων των παραπάνω συλλογισμών τους και απαιτούν μυστηριώδεις γνώσεις, και όχι μόνο τη σχολική επιστήμη. Αυτό που είναι ακόμη πιο λυπηρό είναι ότι η μάταιη στοιχειώδης σοφία αναγκάζει κάποιον να μετρήσει τον Θεό με τα ανθρώπινα πρότυπα. Πολλοί άνθρωποι μιλούν για το θέμα της προσευχής με εντελώς στρεβλό τρόπο, νομίζοντας ότι τα προπαρασκευαστικά μέσα και οι κόποι παράγουν προσευχή, και δεν είναι η προσευχή που γεννά κόπους και όλες τις αρετές . Σε αυτήν την περίπτωση, παίρνουν λανθασμένα τους καρπούς ή τις συνέπειες της προσευχής ως μέσα και μεθόδους γι' αυτήν, και έτσι ταπεινώνουν τη δύναμη της προσευχής. Και αυτό είναι εντελώς αντίθετο με την Αγία Γραφή: γιατί ο Απόστολος Παύλος δίνει οδηγίες για την προσευχή με αυτά τα λόγια: Προσεύχομαι λοιπόν πριν από όλους (προ πάντων) να προσεύχομαι (Α' Τιμ. 2:1). - Εδώ η πρώτη οδηγία στο ρητό του Αποστόλου για την προσευχή είναι ότι θέτει πρώτα απ' όλα το θέμα της προσευχής: Προσεύχομαι να γίνονται πρώτα απ' όλα οι προσευχές . Υπάρχουν πολλές καλές πράξεις που απαιτούνται από έναν Χριστιανό, αλλά το έργο της προσευχής πρέπει να προηγείται όλων των έργων, γιατί χωρίς αυτό καμία άλλη καλή πράξη δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Είναι αδύνατο χωρίς προσευχή να βρεις τον δρόμο προς τον Κύριο, να κατανοήσεις την αλήθεια, να σταυρώσεις τη σάρκα με πάθη και πόθους, να φωτιστείς στην καρδιά από το φως του Χριστού και να ενωθείς σωτήρια χωρίς προκαταρκτική, συχνή προσευχή. Λέω συχνά, γιατί η τελειότητα και η ορθότητα της προσευχής είναι πέρα από τις δυνατότητές μας, όπως ο Αγ. Απόστολος Παύλος:Ας προσευχηθούμε γι' αυτό, όπως πρέπει, χωρίς να το γνωρίζουμε (Ρωμ. 8:26).
Κατά συνέπεια, μόνο η συχνότητα, η παντοτινή παρουσία επαφίεται στην ικανότητά μας, ως μέσο για την επίτευξη της προσευχητικής αγνότητας, που είναι η μητέρα κάθε πνευματικού αγαθού. Απόκτησε τη μητέρα σου και θα σου δώσει παιδιά, λέει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος, μάθε να αποκτάς την πρώτη προσευχή και θα εκπληρώσεις άνετα όλες τις αρετές. Αυτό όμως είναι κάτι για το οποίο όσοι γνωρίζουν ελάχιστα την πρακτική και τις μυστηριώδεις διδασκαλίες του Αγ. πατέρες.
Σε αυτή τη συνέντευξη προσεγγίσαμε χωρίς ευαισθησία σχεδόν την ίδια την έρημο. Για να μην χάσω αυτόν τον σοφό γέροντα, αλλά μάλλον για να πάρω άδεια για την επιθυμία μου, έσπευσα να του πω: κάνε μου τη χάρη, τίμιε πάτερ, εξήγησέ μου τι σημαίνει αδιάκοπη εσωτερική προσευχή και πώς να τη μάθω: βλέπω ότι το ξέρεις αυτό με λεπτομέρεια και εμπειρία .
Ο γέροντας δέχτηκε αυτό το αίτημα μου με αγάπη και με κάλεσε κοντά του: έλα σε μένα τώρα, θα σου δώσω το βιβλίο των Αγίων Πατέρων, από τους οποίους μπορείτε καθαρά και λεπτομερώς να κατανοήσετε και να μάθετε την προσευχή, με τη βοήθεια του Θεού. Μπήκαμε στο κελί και ο γέροντας άρχισε να λέει τα εξής: η αδιάκοπη εσωτερική προσευχή του Ιησού είναι η συνεχής, αδιάκοπη επίκληση του Θείου ονόματος του Ιησού Χριστού με τα χείλη, το μυαλό και την καρδιά, φανταζόμενος τη συνεχή παρουσία Του και ζητώντας Το έλεός του, σε όλες τις δραστηριότητες, σε κάθε μέρος, ανά πάσα στιγμή, ακόμα και σε ένα όνειρο. Εκφράζεται με αυτά τα λόγια: Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με! Και αν κάποιος συνηθίσει σε αυτό το κάλεσμα, θα νιώσει μεγάλη παρηγοριά και την ανάγκη να λέει πάντα αυτή την προσευχή με τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι πια χωρίς προσευχή, και θα ξεχυθεί μέσα του από μόνη της.
Τώρα καταλαβαίνετε τι είναι η αδιάλειπτη προσευχή; - Σαφέστατα, πατέρα μου! Για όνομα του Θεού, μάθε με πώς να το πετύχω! - αναφώνησα με χαρά.
Πώς να μάθετε να προσεύχεστε, θα διαβάσουμε σχετικά σε αυτό το βιβλίο. Το βιβλίο αυτό ονομάζεται Φιλοκαλία. Περιέχει μια πλήρη και λεπτομερή επιστήμη της αδιάλειπτης εσωτερικής προσευχής, που εκτίθεται από είκοσι πέντε αγίους. πατέρες, και είναι τόσο υψηλός και χρήσιμος που θεωρείται ο κύριος και πρωταρχικός μέντορας στη στοχαστική πνευματική ζωή και, όπως το λέει ο άγιος Νικηφόρος, «σε οδηγεί στη σωτηρία χωρίς κόπο και ιδρώτα».
- Είναι πραγματικά υψηλότερο και ιερότερο από τη Βίβλο; - ρώτησα.
- Όχι, δεν είναι υψηλότερο και δεν είναι ιερότερο από τη Βίβλο, αλλά περιέχει φωτεινές εξηγήσεις για το τι περιέχεται μυστηριωδώς στη Βίβλο και δεν είναι κατανοητό στο ύψος του για το κοντόφθαλμο μυαλό μας. Σας δίνω ένα παράδειγμα αυτού: ο ήλιος είναι το μεγαλύτερο, το πιο λαμπρό και το πιο εξαιρετικό φωτιστικό. αλλά δεν μπορείς να το συλλογιστείς και να το εξετάσεις με ένα απλό, αφύλακτο μάτι. Χρειάζεστε ένα συγκεκριμένο τεχνητό γυαλί, αν και εκατομμύρια φορές μικρότερο και πιο αμυδρό από τον ήλιο, μέσα από το οποίο θα μπορούσατε να κοιτάξετε αυτόν τον υπέροχο βασιλιά των φωτιστικών, να θαυμάσετε και να λάβετε τις πύρινες ακτίνες του. Ομοίως, η Αγία Γραφή είναι ο λαμπρός ήλιος και η Φιλοκαλία είναι το απαραίτητο ποτήρι.
Τώρα ακούστε - θα διαβάσω πώς να μαθαίνω την αδιάκοπη εσωτερική προσευχή. - Ο γέροντας άνοιξε τη Φιλοκαλία και βρήκε τις οδηγίες του Αγ. Συμεών τού νέου Θεολόγου και άρχισε: «Κάτσε σιωπηλά και μόνος, σκύψε το κεφάλι σου, κλείσε τα μάτια σου ήσυχα, κοίταξε μέσα στην καρδιά σου με τη φαντασία σου, φέρε το νου σου, δηλαδή, τη σκέψη από το κεφάλι σου στην καρδιά , πες: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με ", ήσυχα με τα χείλη σου ή με το μυαλό σου μόνο. Προσπάθησε να διώξεις τις σκέψεις, να έχεις ήρεμη υπομονή και να επαναλαμβάνεις πιο συχνά." αυτή τη δραστηριότητα».
Τότε ο γέροντας μου τα εξήγησε όλα αυτά, έδειξε ένα παράδειγμα και διαβάσαμε και από τη Φιλοκαλία του Αγ. Γρηγορίου του Σιναΐτη και του Σεβ. Καλλίστα και Ιγνατίο .Όλα όσα διάβασα στη Φιλοκαλία μου τα εξήγησε ο γέροντας με δικά του λόγια. Άκουγα προσεκτικά τα πάντα με θαυμασμό, τα απορροφούσα στη μνήμη μου και προσπαθούσα να θυμάμαι τα πάντα με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες. Καθίσαμε λοιπόν όλο το βράδυ και, χωρίς να κοιμηθούμε
Ο γέροντας, απορρίπτοντας με, με ευλόγησε και μου ότι, ενώ μαθαίνω να προσεύχομαι, πρέπει να πάω σε αυτόν με απλή εξομολόγηση και αποκάλυψη, γιατί χωρίς την επαλήθευση ενός μέντορα, είναι άβολο και ελάχιστης επιτυχίας να ασχολούμαι με εσωτερικά δουλεύω μόνος μου.
Όρθιος στην εκκλησία, ένιωσα έναν φλογερό ζήλο μέσα μου να μελετήσω την εσωτερική αδιάλειπτη προσευχή όσο το δυνατόν πιο επιμελώς και ζήτησα από τον Θεό να με βοηθήσει. Τότε σκέφτηκα πώς θα πήγαινα στον γέροντα για συμβουλές ή στο πνεύμα με αποκάλυψη. Άλλωστε, δεν σε αφήνουν να μείνεις στο μοναστηρι για περισσότερες από τρεις μέρες, δεν υπάρχουν διαμερίσματα κοντά στην έρημο;.. Τελικά, άκουσα ότι υπήρχε ένα χωριό περίπου 4 μίλια μακριά. Ήρθα εκεί για να ψάξω για ένα μέρος. και από την τύχη μου ο Θεός μου έδειξε ευκολία. Μίσθωσα τον εαυτό μου σε έναν αγρότη εκεί για όλο το καλοκαίρι για να φυλάει έναν κήπο, ώστε να μπορώ να ζήσω μόνος μου σε μια καλύβα σε αυτόν τον κήπο. Ο Θεός να έχει καλά! - βρήκα ένα ήσυχο μέρος. Κι έτσι άρχισα να ζω και να μαθαίνω, σύμφωνα με τη μέθοδο που μου έδειξε, την εσωτερική προσευχή, και να πηγαίνω στον γέροντα.
Για μια εβδομάδα μελετούσα με προσήλωση την αδιάκοπη προσευχή στη μοναξιά μου στον κήπο, όπως ακριβώς μου είχε εξηγήσει ο γέροντας. Στην αρχή τα πράγματα φαινόταν να πηγαίνουν καλά. Τότε ένιωσα ένα μεγάλο φορτίο, τεμπελιά, πλήξη, ύπνο συντριπτικό και διάφορες σκέψεις να με πλησιάζουν σαν σύννεφο. Με λύπη πήγα στον γέροντα και του είπα την κατάστασή μου. Εκείνος, αφού με χαιρέτησε ευγενικά, άρχισε να λέει: αυτός, αγαπημένε αδελφέ, είναι ένας πόλεμος εναντίον σου του σκοτεινού κόσμου, που δεν φοβάται τίποτα μέσα μας όσο η εγκάρδια προσευχή, και γι' αυτό προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να σε εμποδίσει. και σε απομακρύνει από τη μελέτη της προσευχής. Ωστόσο, ο εχθρός δεν ενεργεί διαφορετικά παρά μόνο σύμφωνα με το θέλημα και την άδεια του Θεού, όσο είναι απαραίτητο για εμάς. Προφανώς χρειάζεστε ακόμα μια δοκιμασία ταπεινότητας. και ως εκ τούτου είναι πολύ νωρίς ακόμη να αγγίξουμε την υψηλότερη είσοδο της καρδιάς με άμετρο ζήλο, για να μην πέσουμε σε πνευματική απληστία.
Εδώ θα σας διαβάσω μια οδηγία από τη Φιλοκαλία για αυτή την υπόθεση. Ο γέροντας βρήκε τη διδασκαλία του μοναχού Νικηφόρου του μοναχού και άρχισε να διαβάζει: «Αν, αφού ταλαιπωρηθείς λίγο, δεν μπορέσεις να μπεις στη χώρα της καρδιάς, όπως σου εξηγήθηκε, τότε κάνε αυτό που σου λέω. και με τη βοήθεια του Θεού θα βρεις αυτό που ψάχνεις Ξέρεις ότι η ικανότητα να προφέρει λέξεις Κάθε άνθρωπος έχει αυτή την ικανότητα στον λάρυγγα, διώχνοντας τις σκέψεις (μπορείς, αν θέλεις) και να δώσεις. Να λες συνέχεια αυτό: Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με - και να αναγκάζεσαι να το λες πάντα.
Ακούτε πώς οι αγιοι πατέρες σε αυτή την περίπτωση, είπε ο γέροντας. Επομένως, πρέπει τώρα να δεχτείτε την εντολή με σιγουριά, όσο το δυνατόν περισσότερο για να εκτελέσετε την προφορική Προσευχή του Ιησού. Εδώ είναι ένα κομποσχοινι για εσάς, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να κάνετε τουλάχιστον τρεις χιλιάδες προσευχές κάθε μέρα για πρώτη φορά. Είτε είσαι όρθιος, είτε κάθεσαι, είτε περπατάς είτε ξαπλώνεις, να λες συνεχώς: Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, όχι δυνατά και όχι βιαστικά. και φροντίστε να εκπληρώσετε πιστά τρεις χιλιάδες την ημέρα, μην προσθέτετε ή αφαιρείτε μόνοι σας. Ο Θεός θα σας βοηθήσει μέσω αυτού να επιτύχετε αδιάκοπη καρδιακή δράση.
Με χαρά δέχτηκα αυτή του την παραγγελία και πήγα στον τόπο μου. Άρχισα να το κάνω σωστά, και ακριβώς όπως με δίδαξε ο γέροντας. Ήταν λίγο δύσκολο για μένα για δύο μέρες, αλλά μετά έγινε τόσο εύκολο και επιθυμητό που όταν δεν λες μια προσευχή, υπήρχε κάποιο είδος απαίτησης να ξαναπείς την προσευχή του Ιησού και άρχισε να λέγεται πιο βολικά και με ευκολία, όχι όσο πριν με καταναγκασμό.
Το ανακοίνωσα στον γέροντα και με διέταξε να κάνω έξι χιλιάδες προσευχές την ημέρα, λέγοντας: να είσαι ήρεμος και δίκαιος, όσο πιο πιστά μπορείς, προσπάθησε να εκπληρώσεις τον αριθμό των προσευχών που σου έχουν διαταχθεί: ο Θεός θα σε ελεήσει.
Για μια ολόκληρη εβδομάδα στην απομονωμένη καλύβα μου περνούσα από έξι χιλιάδες προσευχές του Ιησού κάθε μέρα, χωρίς να νοιάζομαι για τίποτα και να μην κοιτάζω τις σκέψεις μου, ανεξάρτητα από το πώς πολεμούσαν. Προσπάθησα μόνο να εκπληρώσω ακριβώς την εντολή του γέροντα, και τι; - Είμαι τόσο συνηθισμένος στην προσευχή που ακόμα κι αν σταματήσω να την κάνω για λίγο, νιώθω σαν να μου λείπει κάτι, σαν να έχασα κάτι. Θα ξεκινήσω μια προσευχή, και πάλι εκείνη τη στιγμή θα γίνει εύκολη και χαρούμενη. Όταν συναντάς κάποιον, δεν θέλεις πλέον να μιλάς, και θέλεις ακόμα να είσαι στη μοναξιά και να κάνεις προσευχή. Το συνήθισα μέσα σε μια εβδομάδα.
Για δέκα μέρες χωρίς να με δει, ήρθε να με επισκεφτεί ο ίδιος ο γέροντας. Του εξήγησα την κατάστασή μου. Αφού άκουσε, είπε: τώρα έχετε συνηθίσει στην προσευχή, κοιτάξτε, διατηρείτε και επιδεινώνετε αυτή τη συνήθεια, μην χάνετε χρόνο και με τη βοήθεια του Θεού, αποφασίστε να μην χάνετε δώδεκα χιλιάδες προσευχές την ημέρα. μείνε στη μοναξιά, σήκω νωρίς και πήγαινε για ύπνο αργότερα, έλα σε μένα για συμβουλές κάθε δύο εβδομάδες.
Άρχισα να κάνω όπως με πρόσταξε ο γέροντας, και την πρώτη μέρα μετά βίας κατάφερα να τελειώσω το δωδεκαχιλιστό κανόνα μου αργά το βράδυ. Την επόμενη μέρα το ολοκλήρωσα εύκολα και με ευχαρίστηση. Στην αρχή, κατά τη διάρκεια της αδιάκοπης προσευχής, ένιωσα κούραση ή ένα είδος δυσκαμψίας της γλώσσας και κάποιου είδους δυσκαμψία στα σαγόνια, όσο ευχάριστο κι αν ήταν, μετά έναν ελαφρύ και λεπτό πόνο στην οροφή του στόματος, μετά ένιωσα ένας ελαφρύς πόνος στον αντίχειρα του αριστερού μου χεριού, με τον οποίο έβαζα το δάχτυλο στο κομποσχοίνι μου, και μια φλεγμονή ολόκληρης της βούρτσας, που επεκτεινόταν μέχρι τον αγκώνα και δημιουργούσε την πιο ευχάριστη αίσθηση. Επιπλέον, όλα αυτά φαινόταν να με ενθουσιάζουν και να με ανάγκαζαν να κάνω περισσότερη προσευχή. Και έτσι επί πέντε ημέρες εκπλήρωσε πιστά δώδεκα χιλιάδες προσευχές και, μαζί με τη συνήθεια, έλαβε ευχαρίστηση και επιθυμία.
Μια μέρα, νωρίς το πρωί, η προσευχή φαινόταν να με ξύπνησε. Αρχισα να διαβάζω τις πρωινές προσευχές, αλλά η γλώσσα του δεν μπορούσε να τις προφέρει επιδέξια, και όλη του η επιθυμία φυσικά πάσχιζε να πει την προσευχή του Ιησού. Και όταν το ξεκίνησα, πόσο εύκολο και χαρούμενο έγινε, και η γλώσσα και τα χείλη μου φαινόταν να τα προφέρουν μόνα τους χωρίς τον εξαναγκασμό μου! Πέρασα όλη τη μέρα με χαρά και φαινόταν αποκομμένος από όλα τα άλλα, ήταν σαν να ήμουν σε άλλη γη και έκανα εύκολα δώδεκα χιλιάδες προσευχές νωρίς το βράδυ. Ήθελα πολύ να κάνω περισσότερη προσευχή, αλλά δεν τολμούσα να κάνω περισσότερα από όσα διέταξε ο γέροντας. Έτσι, τις άλλες μέρες συνέχισα να επικαλώ το όνομα του Ιησού Χριστού με ευκολία και έλξη προς αυτό.
Μετά πήγε στον γέροντα για αποκάλυψη και του τα είπε όλα αναλυτικά. Αφού άκουσε, άρχισε να λέει: Δόξα τω Θεώ που αποκαλύφθηκε μέσα σου η επιθυμία και η ευκολία της προσευχής. Αυτό είναι ένα φυσικό πράγμα, που προέρχεται από συχνή άσκηση και κατόρθωμα, ακριβώς όπως ένα μηχάνημα του οποίου ο κύριος τροχός δέχεται μια ώθηση ή δύναμη, και στη συνέχεια λειτουργεί μόνο του για μεγάλο χρονικό διάστημα. και για να παραταθεί η κίνησή του, αυτός ο τροχός πρέπει να γρασωθεί και να σπρωχτεί. Βλέπεις ποιες εξαιρετικές ικανότητες έχει εξοπλίσει ο φιλάνθρωπος Θεός ακόμη και την αισθησιακή φύση του ανθρώπου, ποιες αισθήσεις μπορεί να εμφανιστούν και έξω από τη χάρη και όχι σε εξαγνισμένο αισθησιασμό και σε αμαρτωλή ψυχή, όπως ήδη έχεις βιώσει ο ίδιος; Και πόσο εξαιρετικό, ευχάριστο και ευχάριστο είναι όταν ο Κύριος ευδοκιμεί να αποκαλύψει σε ποιον το χάρισμα της αυτενέργειας πνευματικής προσευχής και καθαρισμού της ψυχής των παθών; Αυτή η κατάσταση είναι απερίγραπτη, και η ανακάλυψη αυτού του μυστικού προσευχής είναι μια πρόγευση της ουράνιας γλυκύτητας στη γη. Αυτοί που αναζητούν τον Κύριο με την απλότητα μιας στοργικής καρδιάς τους χορηγείται αυτό! Τώρα σας δίνω την άδεια: πείτε προσευχή όσο θέλετε, όσο το δυνατόν περισσότερο, προσπαθήστε να αφιερώσετε όλες τις ώρες της εγρήγορσης στην προσευχή και να φωνάζετε το όνομα του Ιησού χωρίς να υπολογίζετε! Ο Χριστός, παραδίνοντας ταπεινά τον εαυτό μου στο θέλημα του Θεού και περιμένοντας βοήθεια από Αυτόν: Πιστεύω ότι δεν θα σε αφήσει και θα κατευθύνει το δρόμο σου.
Έχοντας αποδεχτεί αυτή την οδηγία, πέρασα όλο το καλοκαίρι σε συνεχή προφορική προσευχή του Ιησού και ήμουν πολύ ήρεμος. Στον ύπνο μου συχνά ονειρευόμουν ότι έλεγα μια προσευχή. Και την ημέρα, αν τύχαινε να συναντήσω κάποιον, τότε όλοι χωρίς εξαίρεση μου φάνηκαν τόσο ευγενικοί σαν να ήταν συγγενείς, αν και δεν ασχολήθηκα μαζί τους. Οι σκέψεις μου υποχώρησαν εντελώς από μόνες τους, και δεν σκέφτηκα τίποτα εκτός από την προσευχή, την οποία ο νους μου άρχισε να ακούει, και η καρδιά μου, από μόνη της, μερικές φορές άρχισε να νιώθει ζεστασιά και κάποιο είδος ευχαρίστησης. Όταν έτυχε να έρθει στην εκκλησία, η μακρά έρημη λειτουργία φαινόταν σύντομη και δεν ήταν πια κουραστική για τη δύναμη, όπως πριν. Η μοναχική μου καλύβα μου φαινόταν ένα υπέροχο παλάτι, και δεν ήξερα πώς να ευχαριστήσω τον Θεό που μου είχε στείλει έναν τόσο σωτήριο γέρο και μέντορα, σε έναν τόσο καταραμένο αμαρτωλό.
Αλλά δεν χρησιμοποίησα τις οδηγίες του αγαπητού και σοφού γέρου μου για πολύ - στο τέλος του καλοκαιριού πέθανε. Τον αποχαιρέτησα με δάκρυα, τον ευχαρίστησα για την πατρική διδασκαλία μου, τον καταραμένο, και μετά από αυτόν ικέτευσα για την ευλογία μου το κομποσκοίνι με το οποίο προσευχόταν πάντα. Έτσι, έμεινα μόνος. Τελικά, το καλοκαίρι πέρασε και ο κήπος αφαιρέθηκε. Δεν είχα πού να ζήσω. Ο άντρας με μέτρησε, μου έδωσε δύο ρούβλια επειδή ήμουν φύλακας, και έριξε ένα σακουλάκι με κροτίδες στο δρόμο, και εγώ ξανά πήγα να περιπλανώμαι σε διάφορα μέρη. αλλά δεν περπατούσε πια με τον ίδιο τρόπο όπως πριν με την ανάγκη. Το να φωνάζω το όνομα του Ιησού Χριστού με επευφημούσε στην πορεία, και όλοι οι άνθρωποι έγιναν πιο ευγενικοί μαζί μου, φαινόταν σαν να άρχισαν να με αγαπούν όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου