*Ὁ Χορὸς του Νοέμβρη"*
τοῦ Ἀρχιμ. Βαρλαάμ Μετεωρίτου
Ὁ Νοέμβριος μπῆκε δυνατά, σαν ἄγριος ταξιδιώτης ποὺ χτυπᾶ τὴν πόρτα τοῦ κόσμου μὲ μανία. Τὸ πρωὶ ξημέρωσε μὲἥλιο γλυκό, ποὺ φίλησε τὰ κιτρινισμένα φύλλα τῶν πλατάνων. Τὸ μεσημέρι ὅμως, ὁ οὐρανὸς σκοτείνιασε· σύννεφα μαῦρα σάρωσαν το φῶς.
Ἡ γριὰ Ἑλένη καθόταν στὸ παράθυρο κι ἔπλεκε. Κοίταζε τὸν καιρὸ νὰ ἀγριεύει, νὰ ἐναλλάσσεται σον τὴ ζωή της: ἄλλοτε γαλήνη, ἄλλοτε καταιγίδα.
Ἔτσι εἶναι ὁ Νοέμβρης," ψιθύρισε στην ἐγγονή της. "Μᾶς διδάσκει ὅτι τίποτα δὲν μένει ἴδιο. Οὔτε ἡ χαρά, οὔτε ἡ λύπη."
Τὸ βράδυ, ἡ βροχὴ χτύπησε τὰ τζάμια μὲ μανία. Ἀλλὰ μέσα, ἡ φωτιὰ στὸ τζάκι χόρευε ζεστή, κι ὁ καφὲς μοσχοβολοῦσε κανέλα."Αὐτὸςεἶναι ὁ μεγάλος μυστικισμός," χαμογέλασε ἡ γριά. "Νὰ βρίσκεις τὴ ζεστασιὰ στὴν καρδιά σου, ὅταν ἔξω ὁ κόσμος παγώνει."
*Ἠθικὸ Δίδαγμα:*
Οἱ ἐποχὲς ἀλλάζουν καὶ ὁ καιρὸς ἐναλλάσσεται, μὰ ἡ ἐσωτερική μας γαλήνη μπορεῖ νὰ μείνει σταθερή. Ἡ σοφία βρίσκεται στον ἀποδεχόμαστε τὶς μεταβολὲς καὶ νὰ φυλᾶμε το φῶς μέσα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου