ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ 7

ΕΥΧΗ
Εις τον Παντοκράτορα και Φιλάνθρωπον Θεόν
και Πατέρα του εν αγίοις Πατρός ημών
Βασιλείου του Μεγάλου
Δέσποτα Θεέ των απάντων, Πάτερ υπερέγαθε, ό ών αεί και διαμένων, ο προών υπερανάρχως παντός αιώνος, και αεί ώσαύτως έχων το είναι, μήτε αρξάμενον, μήτε παυσόμενον, ό τη ουσία ακατανόητος καί τω μεγέθει απεριό­ριστος καί τη αγαθότητι άπειρος. Ή πηγαία και ανέκφραστος άβυσσος της δυνάμεως και της σοφίας, ευλογώ σε, ότι επέβλεψας εν ελεεί και οικτιρμοίς επί την εμήν αθλιότητα, και ελυτρώσω με του πηλού και της πλινθείας του μοχθηρού και ματαίου κόσμου και των εξ αυτού πολλών και ποικίλων βρόχων του πονηρού Αρχοντος του σκότους του αιώνος τούτου. Ευλογώ σε, Κύριε, ότι εθαυμάτωσας επ' εμε τον αμαρτωλόν τα ελέη σου, και κατά πάντα μοι φι­λάνθρωποτατος γέγονας, και τροφεύς και κυβερνήτης, και φύλαξ, και, αντίλήπτωρ, και καταφυγή, και Σωτήρ και κηδεμών ψυχής τε και σώματος. Ευλογώ σε Κύριε, ότι πολλήν και άπειρον την φιλανθρωπίαν σου ανέδειξας εις εμέ τον ανάξιον οτι καθ' εκάστην υπό της οικείας ραθυμίας, τω Διαβόλω απ` εμαυτού προδιδόμενον, διαφυλάττεις και σώζεις με, και των αυτού αφαρπάζεις παγίδων. Ευλογώ σε, Κύριε, ότι εδωρήσω μοι εξουσίαν μετανοίας επί ταίς αμαρτίαις μου, και μυρίας αφορμάς επιστροφής υπέδειξας απο της μοχθηρίας μου.
Ευλογώ σε, Κύριε, ότι αδυνατούν­τος επιρρωνύεις μου την ασθένειαν, και ουκ εάς με όλως καταπεσείν, αλλά ευθύς ορέγεις μοι χείρα βοηθείας άνω­θεν, και προς σεαυτόν επανάγεις.
Τί ανταποδώσω σοι Δέσποτα Πανάγαθε, περί πάντων ών εποίησας και ποιείς αγαθών περί εμέ τον αμαρτωλόν ; Τίνα ευχαρίστίαν αναπέμψω σοι;
Απο γούν της ημέρας εως νυκτός, ως χελιδών ούτω φωνήσω, και ως αηδών, ού­τως αλλαλάξω καν ου παύσομαι ευλόγων σε πάσας τάς ημέρας της ζωής μου τον Ποιητήν και ευεργέτην και κηδε­μόνα μου. Εγώ μεν, Κύριε, ουκ ειμί άξιος προς σε φθέγξασθαι, διότι σφόδρα αμαρτωλός τυγχάνω.
Ευχαριστώ σοι Κύριε, οτι εμακροθύμησας επί τοις παραπτώμασι μου, και άχρι του νυν ατιμώρητόν με είασας. Ευχαριστώ σοι, Κύριε, οτι ου βούλει τον θάνατον του αμαρτωλού, ως το επίστρέψαι και ζην αυτόν.
Εγώ μεν γαρ άξιος ειμί πολλά παθείν, και απορριφθήναι από του προσώπου σου, Κύριε ή δε ανεξίκακός σου φιλανθρωπία εμακροθύμησεν επ`εμοί. Ευχαριστώ σοι, Κύριε, ει και μη τυγχάνω αυτάρκης προς ευχαριστίαν της σης ανεξικακίας. Έλέησόν με Κύριε, και κατεύθυναν μου την οδόν της ψυχής και την οδόν της ζωής μου εις το θέλημα σου, και κυβέρνησαν ως γινώσκει ή Ευσπλαχνία σου, ένεκεν του πλήθους των οικτιρμών σου, τελείωσον με εις πάν έργον αγαθόν της σης ευαρεστήσεως, και ούτω με απόλυσον εκ του αθλίου μου σώματος· Οτι σου εστί το ελεείν και σώζειν ημάς ό Θεός, και σοι την δόξαν, και ευχαριστίαν, και προσκύνησιν αναπέμπομεν συν τω Μονογενεί σου Υιώ και τω Παναγίω και αγαθώ και Ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και είς τους αιώνας τών αιώνων. Αμήν.