ΕΤΙ ΔΕΟΜΕΘΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΟΙΔΙΜΩΝ ΚΤΙΤΟΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΑΝΑΠΑΥΣΑΜΕΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΩΝ ΗΜΩΝ

«ΕΤΙ ΔΕΟΜΕΘΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΟΙΔΙΜΩΝ
ΚΤΙΤΟΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΑΝΑΠΑΥΣΑΜΕΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΩΝ ΗΜΩΝ, ΤΟΝ ΕΝΘΑΔΕ ΕΥΣΕΒΩΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ»

Ή επομένη αίτησις γίνεται για τους κεκοιμημένους.

Με τη δέησι αύτη ο ιερεύς προτρέπει όπως όλοι μαζί, κλήρος και λαός, προσευχηθούμε πρώτα για τους κτίτορας του Ιερού Ναού και υστέρα για όλους εκείνους, πού εκοιμήθησαν (πέθαναν) με ευσέ­βεια. Είναι δέησης υπέρ των νεκρών δέησης πού επαναλαμβάνεται και στο τέλος της Θειας Λειτουργίας, όταν πια πάνω στην Αγία και φρικτή Τράπεζα υπάρχει το Τίμιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρας ημών Ιησού Χριστού.

Κυρίως τους νεκρούς τους ενθυμούμεθα στην Ιερά Πρόθεσι κι εκεί λέμε "μνήσθητι, Κύριε, των κεκοιμημένων δούλων Σου..." και διαβάζουμε τα ονόματα των κεκοιμημένων, πού μας φέρνουν οι χριστιανοί γραμμένα.
Δύο γεγονότα αληθινά μαρτυρούν τη μεγίστη ωφέλεια πού λαμ­βάνουν οι ψυχές των κεκοιμημένων από τις μνημονεύσεις πού γίνονται στη Θεία Λειτουργία: