ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ 12

ΕΥΧΗ

Είς την Ύπεραγίαν Θεοτόκον του νομοφύλακος Ιωάννου Διακόνου του Ευγενικού αδελφού Μάρκου του Εφέσου.

Θεομήτορ Ύπέραγνε, ταύτης γαρ της προσηγορίας, ουκ εχωσι κρείττω και εξαίρετον, και θειοτέραν ευρείν και προσενεγκείν Θεομήτορ αειπάρθενε, Αγνή, και Πάναγνε, και Ύπεραγνε, και νουν κατά λόγον, και πνεύμα, και σώ­μα, ή τον καθαρόν και Ύπέραγνον Λόγον και Θεόν, τον Κύριον ημών Ίησούν Χριστόν, εκ των υπεράγνων αιμά­των, αύλον όντα και ασώματον, σωματώσασα, και αληθώς ανθρωπίνην σάρκα τούτω δανείσασα, και φρικτώς, και υπέρ λόγον τω περιόντι της αρετής, οικητήριον σεαυτήν παρασκευάσασα του δι` ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κλίναι τους ουρανούς και συγκαταβήναι προς την ημών ταλαιπωρίαν ευδοκήσαντος, Θεοτόκε Παναμώμητε, ή καθαρωτάτη και άσπιλος και τον τρόπον και βίον, και λόγον, και πάσης καθαράς κτίσεως, νοεράς τε και αισθητής αγνότερα, Θεοτόκε Πανάχραντε, Θεοτόκε πανύμνητε, κυριώνυμε, πολυώνυμε και μεγαλώνυμε, όλη πεφωτισμένη, όλη ηγιασμένη, όλη κεχαριτωμένη, ανύμφευτε Μήιηρ και Μητρόθεε Κόρη, πλατυτέρα των ουρανών, λαμπρότερα του ηλίου, τιμιωτέρα των όλων κτισμάτων, αγιωτέρα των Χερουβείμ, ενδοξότερα των Σεραφείμ, Δέσποι­να των Αγγέλων, Κυρία του Κόσμου, αγαθή και πανάγα­θε, και του μόνου αγαθού καί υπεραγάθου Θεού δοχείον υπεράγαθον. Πρόσδεξαι ως ευσυμπάθητος, ευμενώς την κατά δύναμιν μικράν και ταπεινήν ευχαριστίαν, ή υπό πά­σης κτίσεως δια παντός προσκυνουμένη, καί κατά πάντων έχουσα την εξουσίαν. Πρόσδεξαι προσηνώς δουλικήν ικεσίαν, ή ως συγγενής τοις ανθρώποις το ασθενές τοις ανθρώποις, το ασθενές της ανθρωπινής φύσεως ακριβώς γινώσκουσα, και φιλανθρωπουμένη πάσι, προνοουμένη τε και επισκεπτόμενη συμπαθέστατα. Έπάκουσόν μου, γλυ­κύτατη Δέσποινα μου, Ύπεραγία, Θεοτόκε, Θεοκόσμητε και Θεοχαρίτωτε, ή φύσει το προϊόν θεομιμήτως, και ιλαρόν, και ευμενές, και ήμερον έχουσα, ή εκ δεξιών αεί του πράου καί αγαθοΰ Θεοΰ λαμπρώς παριστάμενη Βασίλισσα, ή εν ιματισμώ διαχρυσώ των ιερών αρετών, καί ποικίλοις χαρίσμασι του Αγίου Πνεύματος κεκοσμημένη, ή πάντων κυριεύουσα καί πανταχού φθάνουσα, καί πάντα δυναμένη ως του Παντοδυνάμου Θεού Μήτηρ, καί πάντας τους εν ανάγκαις παραμυθουμένη, και των πειρασμών ελευθέρουσα, καί τάς θλίψεις επικουφίζουσα.

Έλάφρυνον, δέομαι, καμού του αμαρτωλού καί οικ­τρού δούλου σου, το βαρύ των αμαρτιών φορτίον, δι` ο και οι βιωτικοί πειρασμοί επέρχονται, καί τάς ανομίας μου πάσας τη ροή των εμών δακρύων απόπλυνον. Ή τον Αμνόν του Θεού τέξασα, τον αίροντα την αμαρτίαν του Κό­σμου άρον την πώρωσίν της φιλομαρτήμονός μου γνώμης. δός τη ψυχή μου κατάνυξη και τοις οφθαλμοίς μου πηγήν δακρύων καί πένθος χαροποιόν.

Απάλλαξαν με, Δέσποινα μου, Ύπεραγία Θεοτόκε των σκανδάλων του πονηρού και των αφόρητων κοσμικών πειρασμών, οις εξ απαλών ονύχων περιέπεσαν, και την καρδίαν μου, μυρίαις λύπαις αεί και θλίψεσι καί συμφοραίς συνεχομένην παραμύθησον καί θεράπευσον, ή γλυκεία παραμυθία του Κόσμου, ελπις των απηλπισμένων, βοή­θεια των αβοήθητων, και τον του Θεού φόβον καί την αγάπην αυτού ενοικίζουσά μοι, καί πάσης περιστάσεως καί αθυμίας αυτήν απαλλάσσουσα, τω πλουσίω ελεεί σου καταγλύκανον.

Έως πότε, Δέσποινα μου Πανάγαθε, βοώ καί εγκαταλιμπάνομαι; Κράζω καί ουκ εισακούομαι; Άλλα δικαίως παρορώμαι, Θεομήτορ πανάχραντε, οτι εκ της προς τα φαύλα ροπής και έξεως, τω αρχεκάκω εχθρώ δια παντός ηττώμενος, υποχείριος γίνομαι. Στήσον ουν ταίς πρεσβείαις σου την κατ` εμού μανίαν του εχθρού, θραύσον τη δυνάμει σου τας εναντίας αυτού μηχανάς. Γαλήνην, και ειρήνην καί φώς από ζάλης, καί τρικυμίας καί σκότους μοι μεταποίησον πανταχού μοι παρούσα, καί πάντοτε φυλάττουσα, καί άπαν μου διανόημα καί λόγον καί πράξιν προς το δέον ιθύνουσα, όλον με αγιάζουσα, καί φωτίζουσα και πάντα μου προς αρετήν οδηγούσα, καί το αγαθόν καί πανάγιον θέλημα του σου Υιού καί Θεού μου τηρείν καί ποιείν προθύμως ενάγουσα, καί προς εκπλήρωσιν των αυτού ζωηρών εντολών, ενισχύουσα την ραθυμόν μου προαίρεσιν, ίνα, σωθείς Δέσποινα μου, Θεογεννήτρια, καί της των Ουρανών Βασιλείας δια σου αξιωθείς, δοξάζω σε την δεδοξασμένην, και ύπερευλογημένην, εις τους αιώνας των αιώ­νων, Αμήν, Αμήν, Αμήν!