Προλογίζοντας την τελευταία έκθεση του ο κ. Γιαννής μεταξύ άλλων σημείωνε: Η ορθόδοξη Εικονογραφία ανιστορεί και μεταγγίζει στον θεώμενο την Εικόνα πιστό, τη βασική θεολογική - σωτηριολογική αλήθεια της πίστεως μας, την οποία αρθρώνει με απαράμιλλο τρόπο, ο λόγος του Μεγάλου Αθανασίου: «Ο γαρ Θεός ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμε». Την κατά Χάριν αυτή θέωση και μεταμόρφωση των εικονιζόμενων «δείκνυσι» (= φανερώνει, αποκαλύπτει) ο ορθόδοξος εικονογράφος και με άλλους βέβαια εικαστικούς χειρισμούς, κυρίως όμως και πρωτίστως με τον κεντρομόλο φωτισμό, ο οποίος αισθητοποιεί όχι το κτιστό - φυσικό, αλλά το Άκτιστο θαβώριο φως, το άνωθεν καταβαίνον και έσωθεν καταυγάζον τα εικονιζόμενα.
Κατά την ορθόδοξη Παράδοση μας «ο Θεός φως και κάλλος εστί». Ο δε Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς εμφατικά τονίζει, ότι η ζωοποιός και θεοποιός Ενέργεια του Θεού, είναι τελικά Ενέργεια καλλοποιός: Ενέργεια η οποία «καλλύνει και φαιδρύνει τα πάντα, τα ανακαινίζει και τα θέτει σε μια πορεία άπαυστης κίνησης και ακατάληκτου κάλλους». Αυτό ακριβώς το κάλλος προσπαθεί δια του χρωστήρος του να φανερώσει ο ορθόδοξος εικονογράφος. «Ου το κάλος της σαρκός το φανταστικόν» (Κλήμης Αλεξανδρεύς), αλλά το «όντως κάλλος», το «πρωτόκτιστον» και τελικά το κάλλος «του ωραίου κάλλει παρά πάντας ανθρώπους» του Χριστού. Το κάλλος της σταυρικής αυτοπαραίτησης και αγαπητικής αυτοπροσφοράς, πρόγευση και αρραβώνα του κάλλους των Εσχάτων. «Την ομορφιά που θα σώσει τον κόσμο» (Ντοστογιέφσκι).
Είθε αυτή η Ομορφιά να αγκαλιάζει όλους εμάς ες αεί.
Ευστάθιος Κ. Γιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου