Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὸν ἀρτίως ἐκλάμψαντα πνευματέμφορον πατέρα ἡμῶν Πορφύριον





Κανν παρακλητικς ες τν ρτίως κλάμψαντα πνευματέμφορον πατέρα μν Πορφύριον

Ελογητς Θες μν, πάντοτε νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.    μήν.

Ψαλμός  142΄
    Κύριε, εσάκουσον τς προσευχς μου, νώτισαι τν δέησίν μου ν τ ληθεί Σου, εσάκουσόν μου ν τ δικαιοσύν Σου.
     Κα μ εσέλθς ες κρίσιν μετ το δούλου Σου, τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν Σου πς ζν.
    τι κατεδίωξεν χθρς τν ψυχήν μου˙ ταπείνωσεν ες γν τν ζωήν μου.
     κάθισέ με ν σκοτεινος, ς νεκρος αἰῶνος˙ κα κηδίασεν π’ μ τ πνεμα μου, ν μο ταράχθη καρδία μου.
    μνήσθην μερν ρχαίων, μελέτησα ν πσι τος ργοις Σου, ν ποιήμασι τν χειρν Σου μελέτων.
     Διεπέτασα πρς Σ τάς χερας μου˙ ψυχή μου ς γ νυδρός Σοι.
     Ταχ εσάκουσόν μου, Κύριε, ξέλιπε τ πνεμά μου.
     Μ ποστρέψς τ πρόσωπόν Σου π’ μο, κα μοιωθήσομαι τος καταβαίνουσιν ες λάκκον.
     κουστν ποίησόν μοι τ πρω τ λεός Σου, τι π Σο λπισα.
     Γνώρισόν μοι, Κύριε, δν ν πορεύσομαι, τι πρς Σ ρα τν ψυχήν μου.
     ξελο με κ τν χθρν μου, Κύριε˙ πρς  Σ κατέφυγον˙ δίδαξόν με το ποιεν τ θέλημά Σου, τι Σ ε  Θεός μου.
    Τ πνεμα Σου τ γαθν δηγήσει με ν γ εθεί, νεκεν το νόματός Σου, Κύριε, ζήσεις με.
     ν τ δικαιοσύν Σου, ξάξεις κ θλίψεως τν ψυχήν μου. Κα ν τ λέει Σου ξολοθρεύσεις τος χθρούς μου, κα πολες πάντας τος θλίβοντας τν ψυχήν μου˙ τι γ δολός Σου εμι.
χος δ.΄
Θες Κύριος, κα πέφανεν μν, ελογημένος ρχόμενος   ν νόματι Κυρίου.
ξομολογεσθε τ Κυρί κα πικαλεσθε τ νομα τ   γιον Ατο.
Θες Κύριος, κα πέφανεν μν, ελογημένος ρχόμενος   ν νόματι Κυρίου.
Πάντα τ θνη κύκλωσάν με, κα τ νόματι Κυρίου μυνάμην ατούς.
Θεός Κύριος, καί πέφανεν μν, ελογημένος ρχόμενος  ν νόματι  Κυρίου.
Παρά Κυρίου γένετο ατη, και έστι θαυμαστή ν   φθαλμος μν.
Θεός Κύριος, κα πέφανεν μν, ελογημένος ρχόμενος   ν νόματι Κυρίου.
Τροπάρια.
χος δ΄. ψωθες ν τ Σταυρ.
    Τ νεοφώτ κκλησίας φωστρι τ διαλάμψαντι κτσιν νθέου σοφίας, διακρίσεως, όκνου εχς, συμπαθείας, νήψεως κα φάτου γάπης, παντες προσπέσωμεν νακράζοντες πίστει• πρ μν, Πορφύριε, Χριστ μ διαλίπς πρεσβεύων κάστοτε.

Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.    Τ ατό.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.  μήν.
Θεοτοκίον.
   Ο σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου    λαλεν ο νάξιοι. Εί μή γάρ σύ προστασο πρεσβεύουσα,    τίς μς ρρύσατο κ τοσούτων κινδύνων; Τς δ διεφύλαξεν ως νν λευθέρους;  Οκ ποστμεν, Δέσποινα, κ σο•   σούς γρ δούλους σζεις ε κ παντοίων δεινν.
Ψαλμός   50΄
   λέησόν με, Θεός, κατ τ μέγα λεός Σου, κα κατ    τ πλθος τν οκτιρμν Σου ξάλειψον τ νόμημά μου.
     π πλεον πλνόν με π τς νομίας μου κα π τς μαρτίας μου καθάρισόν με.
     τι τν νομίαν μου γ γινώσκω, κα μαρτία μου νώπιόν μού στι δι παντός.
     Σο μόν μαρτον, κα τ πονηρν νώπιόν Σου ποίησα, πως ν δικαιωθς ν τος λόγοις Σου, κα νικήσς ν τ κρίνεσθαί Σε.
     δο γρ ν νομίαις συνελήφθην, κα ν μαρτίαις κίσσησέ με μήτηρ μου.
     δο γρ λήθειαν γάπησας, τ δηλα κα τ κρύφια  τς σοφίας Σου δήλωσάς μοι.
     Ραντιες με σσώπ κα καθαρισθήσομαι, πλυνες με, κα πρ χιόνα λευκανθήσομαι.
     κουτιες μοι γαλλίασιν κα εφροσύνην, γαλλιάσονται στέα τεταπεινωμένα.
     πόστρεψον τ πρόσωπόν Σου π τν μαρτιν μου κα πάσας τάς νομίας μου ξάλειψον.
     Καρδίαν καθαρν κτίσον ν μο Θες κα πνεμα   εθς γκαίνισον ν τος γκάτοις μου.
     Μ πορρίψς με π το προσώπου Σου, κα τ   Πνεμά Σου τ γιον μ ντανέλς π’ μο.
     πόδος μοι τν γαλλίασιν το σωτηρίου Σου, κα  πνεύματι γεμονικ στήριξόν με.
     Διδάξω νόμους τάς δούς Σου, κα σεβες π Σ πιστρέψουσι.
     Ρύσα με ξ αμάτων Θεός, Θεός τς σωτηρίας μου, γαλλιάσεται γλσσα μου τν δικαιοσύνην Σου.
    Κύριε, τ χείλη μου νοίξεις, κα τ στόμα μου ναγγελε τν ανεσίν Σου.
   τι, ε θέλησας θυσίαν, δωκα ν˙ λοκαυτώματα οκ εδοκήσεις.
    Θυσία τ Θε πνεμα συντετριμμένον˙ καρδίαν συντετριμμένην κα τεταπεινωμένην Θες οκ ξουδενώσει.
    γάθυνον, Κύριε, ν τ εδοκί Σου τν Σιών, κα οκοδομηθήτω τ τείχη ερουσαλήμ.
    Τότε εδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ναφορν κα λοκαυτώματα.
    Τότε νοίσουσιν π τ θυσιαστήριόν Σου μόσχους.
γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
           δ α΄. χος πλ.δ'. γράν διοδεύσας.
   Ταμεον δάπανον ρετν κα πύρσευμα θείας ταπεινώσεως νεαυγές, Πορφύριε, φεύγειν Φαρισαίου ψηγορίαν δεινν με ξίωσον.
  γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
   παύγασμα νέον τς ν Χριστ καινς πολιτείας, σκοτομήνην μν παθν, Πορφύριε, σκέδασον λιτας    σου πρς τν Χριστόν, φωτοπάροχον Κύριον.
  γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
   Πατέρων κρότης θεοφιλν, Πορφύριε μάκαρ, εσεβούντων κατευθυντρ πληθύος πρς δρόμους    ορανίους, ατν μς οκιστς δεξον, σιε.
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
  πίσταξον πσι τας σας λιτας ψόθεν λέους το Παντάνακτος κα Θεο ανίδας τος σ ε τιμσιν ς συμπαθείας νεφέλην, Πορφύριε.

Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Θεοτοκίον.
   λύος με κάθαρον τν παθν, Κεχαριτωμένη Θεοτόκε,    ς ν στολν λαμπρν κα χιτνα φθαρσίας περιβληθ           πολύτλας οκέτης σου.

γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
δ γ'. Ορανίας ψδος.
    Νοσηρος λογισμούς μου κα πρεπες σκέδασον τ φωτ τς σς προστασίας, πάτερ Πορφύριε, κα τάς θυρίδας νος σφάλισόν μου τάς πέντε, να μ μολύν με πολυμήχανος.
   γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
  ς λαμπτρ συμπαθείας  νεολαμπής, σιε, κόσμον κατεφώτισας ρτι τόν σοί προσφεύγοντα κα κζητοντα τάς σάς πρς τν θεον κεσίας, σκητ Πορφύριε, θεοειδέστατε.
   Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
   Στηριγμς δυνάτων σν κετν σειστος ποφθείς, Πορφύριε μάκαρ, κα καταφύγιον χειμαζομένων δεινς μν λιτς μ παρίδς νν κδεχομένων σου θείαν βοήθειαν.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.  μήν.
Θεοτοκίον.
   Εμενς τάς ατήσεις σν οκετν,Δέσποινα, πρόσδεξαι κα ταύτας σ θεί Τόκ προσάγαγε, Θεοκυτορ γνή, ελογημένη Μαρία, ς θερμ μεσίτρια κόσμου κα πρέσβειρα.
   Διάσωσον π κινδύνων, προγνώσεως κμαγεον κα χαρίτων τν το Θεο, Πορφύριε, σοπτρον, τος σπεύδοντας πόθ τας σας πρεσβείαις. 
   πίβλεψον ν εμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, π τν μν χαλεπν το σώματος κάκωσιν κα ασαι τς ψυχς μου τ λγος.
Ατησις κα τ Κάθισμα,
  χος β'.  Πρεσβεία θερμή.
   Θαυμάτων πηγν είρρυτον δοξάζων σε Χριστς Θες νέδειξε, Πορφύριε, ξ ς ρυόμενοι δαψιλς άσεων νάματα ναβομεν, Χαρε, σκητά,νεόδμητον κόσμου περιτείχισμα.
γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
δ δ'.  Εσακήκοα, Κύριε.
   ς στρ διοράσεως λάμψας ν σχάτοις καιρος, Πορφύριε,  τν ψυχήν μου φωταγώγησον μόνον κζητεν   Θεν τν εσπλαγχνον.
γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
   Στηλογράφημα νήψεως, ψυχικς ερήνης κα ταπεινώσεως, σκητ Θεο, Πορφύριε, νήφειν με ξίωσον σν πρόσφυγα.
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
   Πολεμούμενον πάθεσι ζοφερος ερήνευσον τν τιμντα σε     ς  το πλάνου πολεμήτορος λετρα, σιε Πορφύριε.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.  μήν.

Θεοτοκίον.
   Λύπης σκέδασον, Δέσποινα, ζόφον τυραννοντα μ τας ντεύξεσι Πορφυρίου το θεόφρονος κα χαρς πυρσεύμασί με αγασον.
γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
δ ε΄.  Φώτισον μς.
   ρεμον, σοφέ, βίον γειν με ξίωσον κα τάραχον, Πορφύριε, βο, π πάσης πηρείας το λάστορος.
 γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
   Στλος ρετς πεφηνς ρτίως, λβιε, ποστήριξον γνας τος μν ρετς πρς κτσιν, νθεε Πορφύριε.
   Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
 μβρον δωρεν ορανόθεν μοι πίσταξον θείου Πνεύματος κα δρόσισον ψυχν μπλακήμασι πυρέσσουσαν, Πορφύριε.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.  μήν.
Θεοτοκίον.
   Νέου σκητο Πορφυρίου γαλλίαμα, τ ντάλματα τηρσαι σο Υο κα Θεο μν ξίωσον σούς πρόσφυγας.
γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
δ στ'.  Τήν δέησιν.
   Μελίσμασι μυστικος τν μνήμην σου τν πανίερον  τιμντες βομεν ρωγς τεθλιμμένων κα ύστης κα ατρ δαιμονώντων ταχύτατος, πάλλαξόν με τν παθν τρυχομένων δεινς με, Πορφύριε.
   γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
πίσκεψαι πικαλουμένους σε κα τν θείαν ατουμένους πρεσβείαν κα δς μν σθένος τρσαι τν πλάνον γάπης ργοις κα πίστει, Πορφύριε, τ μάχαιρ προσευχς ρχεκάκου συγκόψας τ φρύαγμα.
   γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
Πορφύριε, ποταμ νεόρρυτε θαυμασίων, τάς νίκμους καρδίας μν κατάρδευσον, σημαιοφόρε, ανίσι σν πρς τν Κτίστην ντεύξεων, να τν χάριν σου ε μεγαλύνωμεν πάντες γηθόμενοι.
Θεοτοκίον.
   δήγησον πρς νομς τος δούλους σου εφροσύνης κα χαρς αωνίου το Πορφυρίου θερμας κεσίαις, Θεοκυτορ γνή, δηγήτρια, ς ν σε μνοις μελιχρος ες αἰῶνας λαμπρς μεγαλύνωμεν.
   Διάσωσον π κινδύνων, προγνώσεως κμαγεον κα χαρίτων τν το Θεο, Πορφύριε, σοπτρον, τος σπεύδοντας πόθ τας σας πρεσβείαις.
   χραντε, δι λόγου τν Λόγον νερμηνεύτως π' σχάτων τν μερν τεκοσα δυσώπησον ς χουσα μητρικν παρρησίαν.
                          Ατησις κα τ Κοντάκιον.
χος β'.  Τος τν αμάτων σου.
   Τς ταπεινώσεως μπνουν θησαύρισμα κα ρετς φιλοθέου διδάσκαλον, Πορφύριον νέον, τιμήσωμεν ς θαυμασίων φανν τν νεόφωτον ατο τάς λιτς ξαιτούμενοι.
                                   Προκείμενον.
Τίμιος ναντίον Κυρίου θάνατος το σίου Ατο.
Στίχος. Μακάριος νρ φοβούμενος τν Κύριον.
Τίμιος ναντίον Κυρίου θάνατος το σίου Ατο.   
Εαγγέλιον Ματθ. ια'  27-30.
   Πάντα μοι παρεδόθη π το πατρός μου• κα οδες πιγινώσκει τν υἱὸν ε μ πατήρ, οδ τν πατέρα τις πιγινώσκει ε μ υἱὸς κα ἐὰν βούληται υἱὸς ποκαλύψαι. Δετε πρς με πάντες ο κοπιντες κα πεφορτισμένοι, κγ ναπαύσω μς. ρατε τν ζυγόν μου φ’ μς κα μάθετε π’ μο, τι πρός εμι κα ταπεινς τ καρδί, κα ερήσετε νάπαυσιν τας ψυχας μν• γρ ζυγός μου χρηστς κα τ φορτίον μου λαφρόν στιν.
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
  Τας το Σο σίου πρεσβείαις, λεμον, ξάλειψον τ πλήθη, τν μν γκλημάτων.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.  μήν.
  Τας τς Θεοτόκου πρεσβείαις, λεμον, ξάλειψον τ πλήθη, τν μν γκλημάτων.
Προσόμοιον.
   Στίχος. λεμον, λέησόν με, Θεός, κατ τ μέγα λεός   Σου κα κατ τ πλθος τν οκτιρμών Σου ξάλειψον τ νομημά μου.
χος πλ. β'. λην ποθεμένοι.
   Βλάστημα περίδοξον γιοτόκου Εβοίας, ττικς δύτερπνον νθος κα το θωνος σεμνολόγημα, πάτερ Πορφύριε, μύροις σν χαρίτων κατεμύρισας τ πέρατα κα πάντας ηφρανας ρτι εωδί τν λόγων σου• δι πιστν   ο σύλλογοι νν ποζητοντες τάς σάς πρεσβείας κβομεν ῥῦσαι μς πηρειν το δυσμενος, ρρωστημάτων, κακώσεων κα παντοίων θλίψεων.
ερες.
    Σσον, Θεός, τν λαόν Σου, κα ελόγησον τν κληρονομίαν Σου˙ πίσκεψαι τν κόσμον Σου ν λέει κα οκτιρμος, ψωσον κέρας Χριστιανν ρθοδόξων, κα κατάπεμψον φ’ μς τ λέη Σου τ πλούσια˙ πρεσβείαις   τς Παναχράντου Δεσποίνης μν Θεοτόκου κα ειπαρθένου Μαρίας˙ δυνάμει το Τιμίου κα ζωοποιο Σταυρο˚προστασίαις τν τιμίων, πουρανίων Δυνάμεων σωμάτων˙ κεσίαις το Τιμίου νδόξου,Προφήτου, Προδρόμου κα Βαπτιστο ωάννου˙ τν γίων νδόξων  κα πανευφήμων ποστόλων˙ τν ν γίοις Πατέρων μν μεγάλων εραρχν κα οκουμενικν Διδασκάλων, Βασιλείου το Μεγάλου, Γρηγορίου το Θεολόγου κα ωάννου το Χρυσοστόμου, θανασίου κα Κυρίλλου, ωάννου το λεήμονος, πατριαρχν λεξανδρείας˙ Νικολάου το ν Μύροις, Σπυρίδωνος πισκόπου Τριμυθοντος, τν θαυματουργν˙ τν γίων νδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου το Τροπαιοφόρου, Δημητρίου το Μυροβλύτου, Θεοδώρου το Τήρωνος κα Θεοδώρου το Στρατηλάτου˙ τν ερομαρτύρων Χαραλάμπους κα λευθερίου˙ τν γίων νδόξων κα καλλινίκων Μαρτύρων, τν σίων κα Θεοφόρων Πατέρων  μν,  τν γίων κα Δικαίων Θεοπατόρων ωακεμ κα ννης, (το γίου τς μέρας) κα πάντων Σου τν γίων, κετεύομέν Σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, πάκουσον μν τν μαρτωλν δεομένων Σου κα λέησον μς.
δ ζ'. Ο κ τς ουδαίας.
γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
    Ρον κακίας μου, πάτερ, κατακλύζοντα, ομοι, ψυχς   μου αλακας ες τέλος πρεσβειν σου δυνάμει τν νθέρμων καταξήρανον, σιε, κοσμτορ τς ρετς, Πορφύριε παμμάκαρ.
   γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
   Φθόνου, πάτερ, κινδύνων, λγηδόνων παντοίων κα περιστάσεων, Πορφύριε θέοφρον, τος καταφεύγοντάς σοι σινες διαφύλαττε, κτημοσύνης εκών κα παθείας λβιε
   Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
   περόπτας γηνων τος κέτας σου δεξον, κλειν Πορφύριε, εληφώς τν χάριν τ μέλλοντα προλέγειν κα ψυχν τ νδότερα γινώσκειν, ς τν φθαρτν πάντων περόπτης.
    Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.  μήν.
Θεοτοκίον.
   Ρύπον πλνον ψυχς μου πρεσβειν σου σσώπ, Θεοχαρίτωτε, Κυρία Θεοτόκε, κα φεσιν πταισμάτων κεσίαις σου δίδου μοι, να Χριστ σ Υἱῷ ειλικρινς δουλεύσω.
γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
δ η΄.  Τόν Βασιλέα.
   ερωσύνης ένδεδυμένος ποδήρη και γγέλων μιμούμενος βίον εληφας τήν χάριν μς ψόθεν σκέπειν.
γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
  γνωμεν πάντες θεραπευτν σ τν νόσων θεν πίστει, Πορφύριε, τάχος σπεύδομεν νθέρμοις πρς τν Χριστν λιτας σου.
  Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
 Θαυμάτων φθης ν τος σχάτοις τος χρόνοις πολυχεύμων χειμάρρους κα κρήνη θεία αμάτων, Πορφύριε θέοφρον.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.  μήν.
Θεοτοκίον.
   ν τρικυμίαις κα καταιγίσι το βίου σθι σκέπη μν, Θεοτόκε, κα πλανεστάτη, Παρθένε, κυβερντις.
γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
δ θ΄.  Κυρίως Θεοτόκον.
   άσεων ταμεον ζν κα μετ πότμον, πνευματοφόρε Πορφύριε, πέφανσαι κα νοσημάτων παντοίων λεξιτήριον.
   γιε το Θεο πρέσβευε πρ μν.
   γίως διανύσας τν ζωήν σου, πάτερ καθαγιάζεις παύστως, Πορφύριε, τος νυμνοντας το βίου σου τ παλαίσματα.
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
   Σωμάτων τάς δύνας κα ψυχν τάς νόσους σας κεσίαις μν πικούφισον ς ατρν ναργύρων βαλβίς, Πορφύριε.

Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.  μήν.
Θεοτοκίον.
   Xαρίτωσον, Παρθένε, σ τος νυμνοντας ς το Δεσπότου Χριστο νακτόριον περικαλλές, Πορφυρίου το νέου σέμνωμα.
   ξιόν στιν ς ληθς, μακαρίζειν Σε τν Θεοτόκον, τν ειμακάριστον κα παναμώμητον κα μητέρα το Θεο μν. Τν τιμιωτέραν τν Χερουβίμ, κα νδοξοτέραν συγκρίτως τν Σεραφίμ, τν διαφθόρως Θεν Λόγον τεκοσαν˙ τν ντως Θεοτόκον Σ μεγαλύνομεν.
     Χαίροις, διοράσεως κανών, χαίροις, συμπαθείας κα γάπης θησαυρός, χαίροις, ρτίως εχ κα διακρίσει ς λιος κλάμψας, πάτερ Πορφύριε.
   Τν εροφαντορα τν σεμνόν, τν πεποικιλμένον θείου   Πνεύματος δωρεας, στέψωμεν κθύμως μελίσμασιν νθέοις,               Πορφύριον, Κυρίου φίλον τν γνήσιον.

   Τέλος το σο βίου σαφς προγνος λθες ες τν θω, να φύγς τν χοϊκν παινον κα πνον μπρέποντα σίοις ν τούτ κοιμήθης ρτι, Πορφύριε.
   Χαίροις, ταχύτατος βοηθς τν μπεριστάτων, τεθλιμμένων χαρμονή, τν δικούμενων προστάτης κα νοσούντων θεραπευτς θεος, μάκαρ Πορφύριε.
   Χαίροις, δυνάμενος δηγεν σν εχν πυξίδι πεζοπόρους τος τς ζως πρς χαρς λειμνας, Πορφύριε θεόφρον, ψυχν οακοστρόφος πλανέστατος.
   Χαίροις, χαρίτων πλησθες πολλν ν σχάτοις χρόνοις κα θύνας πιστος καλς πρς λειμνας θείους, στρ θεοσοφίας κα κραιφνος γάπης, πάτερ Πορφύριε.
    Πσαι τν γγέλων α στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, ποστόλων δωδεκάς, ο γιοι πάντες, μετ τς Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν ες τ σωθναι μς .

γιος Θεός, γιος σχυρός, γιος θάνατος,     λέησον μς.  (3 φορές)
Παναγία Τριάς, λέησον μς. Κύριε, λάσθητι τας μαρτίαις μν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς νομίας μν. γιε, πίσκεψαι κα ασαι τάς σθενείας μν, νεκεν το νόματός Σου.
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
    Πάτερ μν ν τος ορανος, γιασθήτω τ νομά Σου. λθέτω βασιλεία Σου. Γεννηθήτω τ θέλημά Σου, ς ν οραν, κα π τς γς. Τν ρτον μν τν πιούσιον δς μν σήμερον. Κα φες μν τ φειλήματα μν, ς κα μες φίεμεν τος φειλέταις μν. Κα μ εσενέγκης μς ες πειρασμόν, λλ ρύσαι μς π το πονηρο.
τι Σο στιν βασιλεία, κα δύναμις, κα δόξα το Πατρός, κα το Υο, κα το γίου Πνεύματος, νν, κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων.   μήν.
Απολυτίκιον.
χος πλ.α΄.  Τόν συνάναρχον Λόγον.
   Προγιγνώσκειν τ μέλλον σοφς, Πορφύριε, ς ντιμίσθιον πόνων κα βιοτς εσεβος χάριν δέδωκέ σοι νωθεν Κύριος• νθος Εβοίας ερόν, κ το θω μυστικς πρς κήπους μετεφυτεύθης λήκτου δόξης πρεσβεύειν Χριστ πρ τν εφημούντων σε.
κτενς κα πόλυσις, μεθ' ν ψάλλομεν τ ξς:
χος β'. τε κ το Ξύλου.
   στρον ρετν νεολαμπές, φρυκτωρ σεμνς πολιτείας κα λαμπηδν κραιφνος νήψεως, Πορφύριε, μν σκοτόμαιναν μαρτίας διάλυσον εχν σου τ φάει κα χαρίτων λάμψεσι τν σν καταύγασον μύχια μν τς
καρδίας, να ς προστάτην κα ύστην κ δεινν ε σ
μεγαλύνωμεν.
    Δέσποινα πρόσδεξαι, τάς δεήσεις τν δούλων Σου, κα λύτρωσαι μς, π πάσης νάγκης κα θλίψεως.
    Τν πσαν λπίδα μου ες Σ νατίθημι, Μτερ το Θεο, φύλαξόν με π τν σκέπην Σου.

Δι’ εχν τν γίων Πατέρων μν, Κύριε ησο Χριστέ, Θες μν, λέησον κα σσον μς.    μήν. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: