«“Μηδέν
φοβού ά μέλλεις παθείν. ιδού δη μέλλει βαλείν ό διάβολος έξ υμών εις φυλακήν
ίνα πειρασθητε, και έξετε θλίψιν ημέρας δέκα, γίνου πιστός άχρι θανάτου, και
δώσω σοι τόν στέφανον της ζωής” (Άποκ. 2:10).
»Γιατί
καταδιώκονται, εξορίζονται και φυλακίζονται οι υπηρέτες του Χριστού; Όλα αυτά δεν
τά παθαίνουν χωρίς τη βούληση του Θεού. Επομένως, τά βάσανά τους είναι δυνατό
να τελειώσουν οποιαδήποτε στιγμή, αν το θελήσει ό Θεός. Οι διωγμοί παραχωρούνται
για να δοκιμαστεί ή πιστότητά μας σ Εκείνον. Αν παραμείνουμε σταθερά κοντά Του ως
το τέλος, θα πάρουμε ως βραβείο την αιώνια ζωή... Έτσι μάς υπόσχεται ό Κύριος,
ό όποιος ποτέ δεν ψεύδεται.
Οι διωγμοί, λοιπόν, των ομολογητών της πίστεως
συνεπάγονται την αιώνια χαρά, την ουράνια μακαριότητα... Να γιατί δεν πρέπει να
θλιβόμαστε εμείς, οι υπηρέτες τού Χριστού, επειδή είμαστε σκορπισμένοι σε
φυλακές και απόκεντρους τόπους εξορίας. Δεν πρέπει ούτε καν να σκεφτούμε την απαλλαγή
από τις ταλαιπωρίες μέ οποιονδήποτε συνειδησιακό συμβιβασμό. Ό διωγμός είναι
σταυρός πού μάς δόθηκε από τον ίδιο τον Θεό. Πρέπει, λοιπόν, να τον σηκώσουμε
πιστοί στο χρέος μας μέχρι θανάτου.
»Μην
κοιτάς λυπημένα προς τά πίσω. Τράβα μέ θάρρος μπροστά, παραδομένος στο έλεος
τού Θεού. Γιατί ό Σωτήρας λέει: “Ουδείς έπιβαλών την χείρα αυτού επ’ άροτρον και
βλέπων εις τά οπίσω εύθετός έστιν εις την βασιλείαν τού Θεού” (Λουκ. 9:62)».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΟΙ. ΡΩΣΟΙ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου