Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΝΕΚΡΗΣ ΜΑΝΑΣ.

Ή φωνή της νεκρής μητέρας

Την ιστορία μάς αφηγήθηκε ό άντισυνταγματάρχης Παύλος Φ. καί έχει ως έξης: «Τραυματίστηκα στο Παράσνισκι Κλιοΰτς (στήν εκβολή του Ντρίνα στο Σάββα) την ημέρα της εορτής της Αγίας Παρασκευής στις 14 Οκτωβρίου του 1914. Οι Αυστριακοί μέ συνέλαβαν καί μέ οδήγησαν στο Γκρέντιγκ του Σάλτσμπουργκ. Υπήρχαν εκεί αρκετοί φυλακισμένοι από μάς τους Σέρβους. 

Την επόμενη χρονιά στις 6 Νοεμβρίου του 1915 διάβαζα κάτι στο κρεβάτι καί στις 11:30 έσβησα τό φώς. Ξαφνικά ακούω τή φωνή της μητέρας μου: “Παύλε, Παύλε!”. Αμέσως αναγνώρισα τή φωνή της μητέρας μου. Ρώτησα τό φίλο μου στο ίδιο δωμάτιο, αν κι αυτός άκουσε κάποια φωνή καί μου απάντησε πώς όχι. Την επομένη αφηγήθηκα αυτή την εμπειρία στον Σρέτα Τέρζιτς (σήμερα στρατηγό) καί τό Λάζαρο Μίτροβιτς (σήμερα προϊστάμενο οικονομικών) καί έκπληκτοι μου είπαν: Πράγματι υπάρχει κάτι ανώτερο! - Πέρασαν μερικοί μήνες. Κάποια μέρα μέ ρώτησε ό λοχαγός Γιόρνταν Νίκιτς: “Παύλο, πώς λένε τή μητέρα σου;” Αυτή ή ερώτηση ήταν σα μαχαιριά. Του λέω: γιατί μέ ρωτάς; Τίποτα, είπε, έτσι ρώτησα. Δεν ήθελε να μου πει την αλήθεια εκείνο τό βράδυ. Την επομένη μου έδωσε ένα πακέτο καί στο πακέτο είχε την εφημερίδα «Πράβντα». Στήν εφημερίδα διάβασα τό θλιβερό νέο ότι ή μητέρα μου απεβίωσε στις 6 Νοεμβρίου του 1915, δηλαδή τή νύχτα που άκουσα καθαρά τή φωνή της».

 ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ . ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΡΟΕΣ