«Και μη είσενέγκης ημάς εις πειρασμόν, άλλα ρύσαι ημάς από του πονηρού». ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.

«Και μη είσενέγκης ημάς εις πειρασμόν, άλλα ρύσαι ημάς από του πονηρού».

Τό δεύτερο μέρος του αιτήματος ερμηνεύει τό πρώτο.

Πειρασμοί ονομάζονται εδώ οι ατυχείς εκείνες περιστάσεις, κατά τίς όποιες από εκούσια κλίση στήν αμαρτία παραδινόμαστε στήν εξουσία του διαβόλου καί οδηγούμαστε στην απώλεια. Αυτό έπαθε ό Ιούδας ό Ισκαριώτης: «Μπήκε ό σατανάς μέσα του», λέει ή Γραφή.

Μέ τό παραπάνω αίτημα δεν αρνούμαστε τίς θλίψεις, πού είναι απαραίτητες γιά τή σωτηρία μας, καθώς μάς προφυλάσσουν από τά πάθη καί τούς δαίμονες. «Γι’ αυτό», λέει ό απόστολος, «χαίρομαι γιά τίς ασθένειες μου, γιά τίς ύβρεις, τίς θλίψεις, τούς διωγμούς καί τίς στενοχώριες πού πέρασα γιά χάρη του Χριστού γιατί, όταν φαίνεται πώς έχω χάσει κάθε δύναμη, τότε είμαι πραγματικά δυνατός». 

Τά παθήματα τού αποστόλου παραχωρήθηκαν από τή θεία πρόνοια, όπως εξηγεί ό ίδιος, γιά να τόν προφυλάξουν από την υπερηφάνεια. Οι θλίψεις είναι τό δώρο τού Κυρίου στούς ακολούθους Του κατά την επίγεια ζωή τους. «Στον κόσμο θα έχετε θλίψη» διαβεβαίωσε τούς αποστόλους καί όλους τούς χριστιανούς. «’Άν ανήκατε στον κόσμο, τότε ό κόσμος θα σάς αγαπούσε σάν κάτι δικό του. Επειδή, όμως, δεν ανήκετε στον κόσμο, αφού εγώ σάς διάλεξα καί σάς ξεχώρισα από τόν κόσμο, γι’ αυτό σάς μισεί ό κόσμος». «Όλοι θα σάς μισούν εξαιτίας μου. Μέ την υπομονή σας θα σώσετε τίς ψυχές σας». Μαζί μέ τά αγία δόγματα της χριστιανικής πίστεως, ό απόστολος Παύλος κήρυσσε στήν οικουμένη ότι, «γιά να μπούμε στη βασιλεία τού Θεού, πρέπει να περάσουμε πολλές θλίψεις». Καί στήν επιστολή του προς τούς Εβραίους γράφει πώς όλοι όσοι ευαρέστησαν τόν Θεό υποβλήθηκαν σε διαπαιδαγώγηση καί νουθέτηση απ’ Αυτόν γιατί αλλιώς δεν θα τούς δεχόταν ώς γνήσια παιδιά Του.

«Καί μη είσενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού». Μ’ άλλα λόγια, όχι μόνο μην επιτρέψεις να μάς κυριέψουν τά πάθη, μέ τά όποια θα υποταχθούμε στον διάβολο, άλλά καί λύτρωσέ μας από τόν πονηρό, πού μάς αιχμαλώτισε, αφότου πέσαμε. Μην επιτρέψεις να παρασυρθούμε από τό αμαρτωλό θέλημά μας, μέ τό όποιο ξεγελάμε καί καταστρέφουμε τόν εαυτό μας. Μην επιτρέψεις να πλανηθούμε από σκέψεις καί διδασκαλίες ψευδείς. Μην επιτρέψεις να νικηθούμε από τή φιλαργυρία, τή φιλοδοξία, τή φιλαρχία. Μην επιτρέψεις να υποδουλωθούμε στη φιληδονία καί τή γαστριμαργία, αν έχουμε άφθονα υλικά αγαθά, ούτε στη μικροψυχία καί τόν γογγυσμό, αν μάς κυκλώνουν οι στερήσεις. Μην επιτρέψεις ν’ αμαρτήσουμε. Μην επιτρέψεις να πέσουμε στήν υπερηφάνεια, αν ζούμε ενάρετα, ούτε στήν απελπισία, αν αντιμετωπίζουμε οποιεσδήποτε δυσκολίες.

Ή αρχή της Κυριακής Προσευχής, ή οποία επιτρέπει στον άνθρωπο να απευθύνεται στον Θεό ώς πατέρα, εξηγεί την αιτία της υπάρξεως τών παραπάνω αιτημάτων. Σε αυτή την προσευχή, αιτημάτων γεμάτων έξαρση! Ένας γιος μπορεί να ζητήσει όλα οσα έχει ό πατέρας του. Κι εμείς μέ την Κυριακή Προσευχή ζητάμε από τόν Θεό να μάς δώσει τόν εαυτό Του, να κατοικήσει μέσα μας, να εγκαθιδρύσει στήν καρδιά μας τή βασιλεία Του, γιά να ενωθούμε μαζί Του καί να βασιλεύσουμε μαζί Του σε όλα. Αντίστοιχο της αρχής είναι καί τό τέλος της Κυριακής Προσευχής. Στήν άπειρη θεία αγαθότητα βασίζεται ή απειρία τών αιτημάτων μας στη θεία παντοδυναμία εδραιώνεται ή πεποίθησή μας ότι τά αιτήματα αυτά θα ικανοποιηθούν.


 ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ. Β