Tο έγραψε ένας ιερωμένος, ο εκ Σητείας Ιωσήφ Χαρκιολάκης, το θεωρούμε πάντα επίκαιρο, επιτυχημένο στη διατύπωση και τον κρυφό σαρκασμό του, γι’ αυτό και άξιο να διαβαστεί:
«Ξεκινήσαμε, με έναν μέλανα ζωμό
κι ένα “μολών λαβέ”·
φθάσαμε αισίως στο “εν τούτω νίκα”
και σε μιαν Αγιά Σοφιά·
προχωρήσαμε σ’ ένα “Ελευθερία ή Θάνατος”,
με ένα τσίπουρο κι ένα ξερίχι (= μαυροστάφυλο)·
ανεβήκαμε σ’ ένα “Όχι” και σ’ ένα “Αέρα!”,
με κρυοπαγήματα πυρπολούμενου στήθους·
ξελαρυγγιαστήκαμε φωνάζοντας
“Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία”,
για να καβαλικέψουμε, επί τέλους!
ένα αστραφτερό καλάμι
διπλού διαφορικού ελληναράδικο,
φιλοσοφούντες φραπεστί,
ρεβόμενοι αστακομακαρονάδα
και τιραμισού πατροπαράδοτο,
ώσπου να προσγειωθούμε – Oh Mon Dieu!
σε ένα “ό,τι έχετε ευχαρίστηση”».
Καλημέρα με ψηλά το κεφάλι και μην αφήσουμε κανένα να μας πάρει την πατρίδα!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου