ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΩΣ ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ει ταύτα οιδατε, μακάριοί έστε εάν ποιείτε αυτά (Ίωάν. 13,17)

 Η πιο σημαντική πτυχή αυτού του λόγου του Κυρίου, μας είναι ότι ό Κύριος δεν μακαρίζει τη γνώση άλλα την πράξη! Δεν λέει προς τούς Αποστόλους: «Μακάριοι είσαστε εάν γνωρίζετε αυτά», διότι έτσι μιλούσαν κάποιοι ειδωλολάτρες δάσκαλοι, πού έβλεπαν τη, σωτηρία μόνο με όρους γνώσεως. Απεναντίας, ό Κύριός μας λέει: μακάριοί έστε έάν ποιείτε αυτά. Ή γνώση της σωτηρίας δόθηκε από τον ίδιο τον Κύριο Ιησού και ουδείς είναι ικανός να φθάσει με τις δικές του προσπάθειες σ’ αυτήν τη, γνώση! Ορισμένοι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι παραδέχθηκαν ότι ή, ανθρωπότητα δεν θά μπορούσε να φθάσει στην επίγνωση της αληθείας, ούτε να σωθεί, μέχρι να έλθει στη, γη, ό ίδιος ό Θεός. Ό Κύριος ήλθε πράγματι ανάμεσα στους ανθρώπους και τούς αποκάλυψε αύτη, την αλήθεια. Όποιος δέχεται αύτη. την γνώση, αυτός αποδέχεται και την υποχρέωση να την κάνει πράξη!

Ω, αδελφοί, πόσο πιο εύκολα θά είναι τα πράγματα, κατά την ημέρα της Κρίσεως, γιά εκείνους πού δεν έλαβαν αυτήν τη, γνώση και συνεπώς δεν την πραγματοποίησαν, παρά γιά εκείνους οι όποιοι έλαβαν την γνώση και εντούτοις αμέλησαν να την εφαρμόσουν στην πράξη! Πόσο πιο εύκολα θά είναι τα πράγματα, κατά την ημέρα της Κρίσεως, γιά τούς μη γνωρίζοντες ειδωλολάτρες, παρά γιά τούς γνωρίζοντες χριστιανούς! 

Ό ίδιος ό Κύριος κατέδειξε πώς δεν ήταν μόνον ό Γνωρίμων άλλα και ό Πράττων. Ή τέλεια γνώση Του αντιστοιχούσε στην τέλεια πράξη Του. Ό ’Ιδιος προσωπικά εκπλήρωσε όλες τις εντολές Του, μπροστά στα μάτια των μαθητών Του. Μακάρισε την έμπρακτη γνώση και την έδωσε ως εντολή, αφού επιτέλεσε μια πράξη ταπείνωσης και αγάπης. Αφού έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, τότε τούς έδωσε την εντολή να κάνουν το ίδιο ό ένας στον άλλον!

Ό Κύριος δεν έζησε ανάμεσα στους ανθρώπους γιά να τούς σπιλώσει, αλλά γιά να τούς καθαρίσει. Εκείνος δεν σπίλωσε ποτέ κανέναν απεναντίας, καθάρισε όλους όσοι επιθυμούσαν να καθαριστούν. Τί όνειδος αυτό γιά πολλούς από εμάς, οι οποίοι κοπιάζουμε να καθαριστούμε και διπλά κοπιάζουμε γιά να λερώσουμε άλλους! Αδελφοί μου, στους ίδιους τούς εξ αίματος αδελφούς μας πετάμε λάσπη. Ακόμα και ό Χριστός δακρύζει, όταν βλέπει πώς εμείς λερώνουμε, με τη λάσπη της συκοφαντίας, εκείνους πού ό ’Ίδιος, με το δικό Του αίμα, καθάρισε!

Ω, Κύριε, συγχώρησέ μας. Κάθε μέρα αμαρτάνουμε απέναντι στους ίδιους τούς αδελφούς μας. Ω, Κύριε, λεύκανε τούς αδελφούς μας, πού εμείς τούς λερώσαμε, ανάδειξε τους λαμπρότερους από εμάς στη Βασιλεία Σου! Ότι Σύ είσαι ό μόνος Δίκαιος Κύριε, Σύ τα πάντα βλέπεις!

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας! Αμήν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ ΜΗΝΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.