Χρησιμοποιείς άγια πράγματα για να κρύψεις την προβληματική ψυχολογία σου, που ακούει στο όνομα «ψυχοπαθογένεια». Γι' αυτό σε μερικούς τέτοιους ανθρώπους ταιριάζει πολύ αυτή η συμβουλή: «Είναι πολύ ασκητικό να μην είσαι πολύ ασκητικός, παρόλο που το θες πολύ». Ενας ασκητής, όταν βρισκόταν με παρέα, έπινε και έτρωγε κανονικά. Και έπειτα πήγαινε σπίτι του και έκανε πάλι τον αυστηρό αγώνα του. Φοβερός ασκητής! Είχε καταλάβει ότι πάνω απ' όλα τα ασκητικά κατορθώματα είναι η άσκηση της αγάπης. Αυτή μετράει πάνω απ' όλα. Ο ασκητής αυτός έλεγε: «Θα φάω και θα πιω μπροστά στους αδελφούς μου. Αν δεν φάω, θα τους πληγώσω. Αν είμαι απόμακρος, θα χαλάσω τη χαρά τους».
Θυμίζει μια γυναίκα που έλεγε: «Μπορεί σήμερα να είναι όποια ημέρα θέλει να είναι, αλλά ο άντρας μου μ' αγαπάει και θέλει να με αγκαλιάσει. Κι εγώ αγαπώ την οικογένειά μου και θέλω να κρατήσω ενωμένο το σπίτι μου. Και αυτό σίγουρα προέχει και είναι πάνω από κάθε άσκηση». Αρα, η λέξη «διάκριση» θα δώσει τη φώτιση σε όλα αυτά. Διάκριση: Η λέξη «κλειδί». Διάκριση στο τι θα κάνω, πότε θα το κάνω, πώς θα το κάνω. Από μόνα τους τα έργα μας δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά. Δεν είναι μαύρο ή άσπρο.
Μπορεί όλοι να λένε: «Α, είναι άσπρο» και ο Θεός να πει: «Δεν είναι καθόλου άσπρο. Ετσι όπως το κάνεις, το κάνεις μαύρο». Μπορεί κάτι να φαίνεται γκρι και ο Θεός τελικά να πει ότι είναι κατάλευκο.
«Μην ανησυχείς. Αυτό που έκανες και το θεωρείς εσύ υποχώρηση, Εγώ, ο Θεός, ξέρω ότι το έκανες σαν θυσία αγάπης. Σαν ένα άνοιγμα προσέγγισης του άλλου. Κι Εγώ, ο Θεός, το βαπτίζω “μεγάλη καλοσύνη, μεγάλη διάκριση, μεγάλη συμπάθεια” δική σου. Και να ξέρεις ότι θα σωθείς μέσα απ' αυτό που έκανες». Μυστήρια πράγματα συμβαίνουν στη ζωή μας. Μυστήριο μεγάλο η σωτηρία μας. Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Μυστήριο: Ποιοι θα σωθούν και ποιοι δεν θα σωθούν.
Πάντως, εμείς οι ορθόδοξοι θα σωθούμε. Μόνο όμως αν είμαστε ταπεινοί. Ενας ορθόδοξος σώζεται στα σίγουρα αν ζει μέσα στην Εκκλησία. Με τον πνευματικό του αγώνα, την ταπείνωση, την αγάπη, την ελεημοσύνη, τη συμπάθεια, τη συγχώρηση, την προσευχή. Αλλά κυρίως αν δεν έχει εγωισμό. Αν όμως έχει εγωισμό και αισθάνεται ότι είναι ο καλύτερος και πως οι άλλοι θα πάνε στην Κόλαση και, άρα, πρέπει να τους πολεμήσουμε, να τους εξαφανίσουμε, να τους εξουθενώσουμε, να τους προσβάλουμε, επειδή είναι άχρηστοι και κολασμένοι, ε, τότε όλα πάνε χαμένα. Ο Χριστός δεν είπε ποτέ ότι εμείς θα σωθούμε από μόνοι μας. Είπε ότι θα μας σώσει η δική Του αγάπη. Αρα, ο Παράδεισος είναι δώρο.
Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου
«Ολα του γάμου δύσκολα...»
των εκδόσεων Αθως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου