Μεταστροφές
αδιόρατες
«Τήν
περίοδο κατά τήν οποία δίδασκα στό ρωσικό λύκειο στό Παρίσι, θυμάμαι ότι μία
μέρα καί κατά τή διάρκεια του μαθήματος μία μικρή κοπέλα, περίπου 14 ετών
έκλαιγε αδιάκοπα. Όταν βγήκε άπ' τήν τάξι, στεκόμουνα στήν πόρτα. Τή σταμάτησα
καί τής είπα: "Να μήν άφεθής ποτέ στήν άπελπισία!".
Συνέχισε
τό δρόμο της. Δέν γνώριζα τί άποτέλεσμα θά μπορούσε νά είχε φέρει εκείνος ό
λόγος. Γιά μένα, όμως, είχε τεράστια σημασία, γιατί πιστεύω στή βοήθεια του Θεού
σέ παρόμοιες περιπτώσεις. Είκοσι χρόνια άργότερα μέ ξαναβρήκε καί μου έγραψε
ένα γράμμα, γιά νά μου πή ότι εκείνος ό λόγος τότε τής είχε δώσει τή δύναμι νά
ζήση, τής είχε χαρίσει ελπίδα γιά τό μέλλον, τό μέλλον πού ξανοίχθηκε μπροστά
της, κι αύτή κατάφερε ν` άνακτήση τό ήθικό της. Εκείνο τόν καιρό, είχα προφέρει
μόνο μιά λύκειά φράση, πού βγήκε άπ' τό
βάθος του βιώματός μου και της παιδείας τήν οποία μου είχε δώσει ο Χριστός, σέ
μιά μικρή πτωχή κοπέλα πού έκλαιγε . Κι αύτή ή φράση είχε προκαλέσει μέσα της
μιά σαφώς σπουδαία μεταβολή».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΡΧΙΜ. Ιωάννου ΚΩΣΤΩΦ. ΘΕΟΣ ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου