Ἡ ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, Τριὰς
ἁγία, δόξα σοι.
ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ
Γέροντος Σωφρονίου τοῦἜσσεξ
Ώ Άγιο Πνεύμα, παντοδύναμε Θεέ
φιλάνθρωπε Παράκλητε και παντοδύναμε Υπερασπιστή,
Δοτήρα της σοφίας και φως της αποκαλύψεως,
που με την κάθοδο σου έφερες στα πέρατα του κόσμου
τη μοναδική αληθινή γνώση του Θεού.
Έλα μέσα μας, παρότι σε λυπούμε διαρκώς.
Φώτισε μας και αγίασε μας
Και με τη Θεία σου παρηγοριά
Θεράπευσε και δόσε παρηγοριά στις καρδιές μας.
Δια του Χριστού και κατά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος ο Θεός έδωσε σ’
εμάς την πλήρη αποκάλυψη του εαυτού του.
«Και ερωτήσω εγώ τον πατέρα και άλλον παράκλητον δώσει υμίν, ίνα μένη μεθ’
υμών εις τον αιώνα» (Ιωάν. 14,16). Έτσι παρουσιάζεται ένα τρίτο πρόσωπο, «το
Πνεύμα της αληθείας ό παρά του Πατρός εκπορεύεται, εκείνος μαρτυρήσει περί
εμού» (Ιωάν. 15,26).
Είδαμε ότι ο Χριστός σταδιακά άρχισε να ομιλεί για τον Πατέρα, και κατά το
τέλος της επίγειας ζωής του μίλησε για το Άγιο Πνεύμα.
«Το Πνεύμα το Άγιον … διδάξει πάντα και υπομνήσει υμάς πάντα ά είπον υμίν»
(Ιωάν. 14,26). «Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας οδηγήσει υμάς εις
πάσαν την αλήθειαν» (Ιωάν. 16,13).
Και ήρθε και αποκάλυψε σ’ εμάς την πληρότητα της θείας αγάπης, αλλά το δώρο
ήταν τεράστιο για την αντίληψή μας. Όμως δεν αποσύρεται αλλά περιμένει με
υπομονή εμάς να τον αγαπήσομε, τον Χριστόν «την Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν»
(Α’ Κορ. 1,24) όπως αυτός μας αγάπησε.
«Τα ρήματα ά εγώ λαλώ υμίν, Πνεύμα εστι και ζωή εστι» (Ιωάν. 6,63).
Το Άγιο Πνεύμα μας εισάγει στο βασίλειο της Θείας αγάπης, και όχι μόνο
ζούμε αυτή την αγάπη, αλλ’ αρχίζομε ν’ αντιλαμβανόμαστε ότι αν ο Θεός, ο πρώτος
και ο Έσχατος, ήταν Μονοϋπόστατος (δηλαδή ένα πρόσωπο), δεν θα μπορούσε να
είναι αγάπη. Η Τριάδα είναι ο Θεός της αγάπης.
Ο άνθρωπος ο οποίος με τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος έχει λάβει πείρα της
πνοής της αγάπης του γνωρίζει με όλη του την ύπαρξη ότι τέτοια αγάπη είναι
ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Τριαδικού Θεού που αποκαλύφθηκε σ’ εμάς κατά τον
ακριβή τύπο του Απόλυτου Όντος.
Η αγάπη είναι για να ζει εντός και για τον αγαπώμενο του οποίου η ζωή
γίνεται ζωή μας. Η αγάπη οδηγεί στην μοναδικότητα του Όντος. Έτσι και στην Αγία
Τριάδα. «Ο Πατήρ ηγάπησε τον Υιόν» (Ιωάν. 3,35). Αυτός ζη εν τω Υιώ και εν τω
Αγίω Πνεύματι. Και ο Υιός «μένει εν τη αγάπη του Πατρός» (Ιωάν. 15,10) και εν
τω Αγίω Πνεύματι. Και το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται αιώνια από τον Πατέρα και ζη
εν Αυτώ και αναπαύεται εν τω Υιώ. Αυτή η αγάπη κάνει το σύνολο του Θείου Όντος
μονάδα αιώνια. Κατά τον τύπο αυτής της ενότητας το ανθρώπινο γένος πρέπει να
γίνει ένας άνθρωπος. («εγώ και ο Πατήρ μου έν εσμέν» (Ιωάν. 10,30)). «Ίνα
πάντες έν ώσι καθώς συ πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν έν
ώσι» (Ιωάν. 17,21).
Η εντολή του Χριστού είναι η προέκταση της ουράνιας αγάπης στα γήινα όρια.
Αναλογιζόμενος το περιεχόμενό της εξομοιώνει τη ζωή του ανθρώπινου γένους με τη
ζωή του Τριαδικού Θεού. Η χαραυγή της κατανοήσεως αυτού του μυστηρίου έρχεται
με την προσευχή για όλο τον κόσμο σαν ένα άνθρωπο.
Η εντός ημών κατοίκηση του Πατρός και του Υιού και αδιαιρέτως από αυτούς
του Αγίου Πνεύματος, θα δώσει σ’ εμάς την αληθινή γνώση του Θεού.
Όταν το Άγιο Πνεύμα κατοικήσει μέσα μας, μας οδηγεί να ζήσουμε την αγάπη
που μας δόθηκε ως εντολή από το Χριστό· αισθανόμαστε μέχρι τα κατάβαθά μας ότι
αυτή είναι η μόνη φυσική κατάσταση για το αθάνατο πνεύμα μας, και σ’ αυτή την
κατάσταση αντιλαμβανόμαστε τη θεϊκή παγκοσμιότητα του Χριστού και των εντολών
του. Αυτή είναι η αλήθεια, που δεν επιτρέπει καμιά αμφιβολία στο νου ή στην
καρδιά. Είναι η σωτηρία που διδάσκεται από την Εκκλησία.
Το Πνεύμα αναπαύεται μέσα στον αληθινό χριστιανό και τον περιβάλλει από
παντού. Και τούτο συμβαίνει με την πίστη
στο Χριστό. Αυτή είναι η πορεία. Η πίστη προσελκύει το Άγιο Πνεύμα, ενώ το Άγιο
Πνεύμα ενισχύει την πίστη, φροντίζει για σένα, σε ενισχύει, ενθαρρύνει τη
διακαή επιθυμία σου για τη βασιλεία του Θεού …
Η χριστιανική πίστη είναι αποτέλεσμα της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος μέσα
μας, και η ψύχη το γνωρίζει αυτό. Το Άγιο Πνεύμα πείθει την ψυχή ότι δε θα
πεθάνει και ο θάνατος δε θα κυριαρχήσει πάνω σ’ αυτή.
Μόνο η αμαρτία μπορεί να καταπνίξει μέσα μας τη θεία πνοή.
«Συ ο Ίδιος προσεύχου εντός μου» ήταν η συνεχής αίτηση του Φιλαρέτου,
Μητροπολίτου Μόσχας τον περασμένο αιώνα. Επίσης έχομε και τη μαρτυρία του Απ.
Παύλου που λέγει: «Ότι δε εστε υιοί, εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού
αυτού εις τας καρδίας υμών κράζον· αββά ο Πατήρ» (Γαλ. 4,6).Η αληθινή προσευχή
ενεργεί στα εσώτερα βάθη της ψυχής, που συνήθως κρύβουμε από τους οφθαλμούς των
έξω.
Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ, «Η
ζωή Του ζωή μου».
Η αληθής προσευχή προς τον αληθινόν Θεόν είναι κοινωνία μετά του Πνεύματος
του Θεού, το Οποίον προσεύχεται εν ημίν. Τούτο δίδει εις ημάς να γνωρίσωμεν τον
Θεόν· οδηγεί το πνεύμα ημών εις κατάστασιν θεωρίας της αιωνιότητος.
Κράττει στερρώς τον νουν εν τω Θεώ και θα έλθη στιγμή κατά την οποίαν ο
αθάνατον Πνεύμα θα εγγίση την καρδίαν. Ώ, η επαφή αύτη του Αγίου των Αγίων!
Είναι αδύνατον να συγκριθή μεθ’ οιουδήποτε άλλου: Αρπάζει το πνεύμα ημών εις
τον χώρον του ακτίστου Είναι· τιτρώσκει την καρδίαν δι’ αγάπης, διαφόρου
εκείνης, ήτις συνήθως εννοείται υπό την λέξιν ταύτην. Το Φως της αγάπης ταύτης
εκχέεται προς πάσαν την κτίσιν, προς όλον τον κόσμον των ανθρώπων…
Το ζωοποιόν Πνεύμα του Θεού επισκέπτεται ημάς, όταν ημείς διαμένωμεν εν
καταστάσει ταπεινού ανοίγματος προς Αυτόν. Δεν παραβιάζει την ελευθερίαν ημών·
περιβάλλει ημάς τοσούτον ιλαρώς, ώστε δυνάμεθα και να μη παρατηρήσωμεν Αυτό
παραχρήμα. Δεν πρέπει να αναμένωμεν ότι ο Θεός θα εισβάλη εντός ημών δια της
βίας, άνευ της ημετέρας συγκαταθέσεως. Ώ, ουχί: Σέβεται τον άνθρωπον,
ταπεινούται ενώπιον αυτού: Η αγάπη Αυτού είναι ταπεινή· αγαπά ουχί αφ’ υψηλού,
αλλ’ ως στοργική μήτηρ το εαυτής πάσχον βρέφος.
Είναι «Πυρ καταναλίσκον», Φως απρόσιτον. Έρριψε το Πυρ Αυτού εις την γην
και φλέγει τας καρδίας ημών.
Αρχιμανδρίτου ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ (Σαχάρωφ),
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ,ΕΚΔ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ 1993.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου