‘‘Ο Πατριάρχης φροντίζει ο ίδιος τον
εαυτόν του σε όλες τις ανάγκες του: μόνος του ετοιμάζει το φαγητό του, καθώς η
διατροφή του, καθ’ όλο το έτος, είναι σχεδόν νηστίσιμος -συνήθως τρώγει βραστά
λαχανικά, το λάδι το προσθέτει μόνο κατά τις εορτές, σπανιότατα τρώγει λίγο
ψάρι, κρέας ποτέ. Το αγαπημένο του ρόφημα είναι ο χυμός ντομάτας, και η τροφή
της αρεσκείας του είναι η τσουκνίδα. Όταν δεν νηστεύει, του αρέσουν τα
γαλακτοκομικά. Τα ενδύματά του τα ράπτει, τα επιδιορθώνει και τα πλένει ο
ίδιος. Όπως διορθώνει και συντηρεί και τα υποδήματά του.
Εκτός αυτού προσέχει και το τι
γίνεται γύρω του. Στο Πατριαρχείο επιθεωρεί και φροντίζει όλα να λειτουργούν
όσο καλύτερα γίνεται. Όταν τελειώση το ωράριο της εργασίας και όλοι έχουν
αναχωρήσει, τότε ο Πατριάρχης έρχεται να σβήσει τα φώτα, τα οποία λησμόνησαν οι
εργαζόμενοι. Συχνάκις μόνος του διορθώνει και τα υδραυλικά, τα παράθυρα, τα
κλείθρα …;
Φροντίζει παντού όπου υπάρχει ανάγκη
και περί των πραγμάτων της γης, αν και τονίζει ότι η πραγματική πατρίς ημών
είναι «άνω», και για τούτο υπενθυμίζει ότι πρέπει να προσέχωμεν: «Όταν μία μέρα
παρουσιασθούμε ενώπιον των προγόνων μας, να μην αισχυνθούμε για αυτούς, ούτε
εκείνοι να αισχυνθούν για μας».
”Ο δρόμος του Θεού δεν είναι εύκολος,
αλλά είναι τίμιος.”
”Η Ταπείνωση, είναι η μητέρα, το
θεμέλιο και η βάση όλων των ευαγγελικών αρετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου