ΤΙΣ
ΔΥΣΚΟΛΕΣ μέρες του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, ο Πατριάρχης Παύλος κλήθηκε να
στηρίξει τους πιστούς και να ορθώσει λόγο αληθείας, σε ένα περιβάλλον ψέματος,
κακίας και σκοτωμών… ο ασκητικότατος Πατριάρχης έλεγε μεταξύ άλλων και ένα
σερβικό, άκρως ορθόδοξο ρητό:
«Ηρωισμός
είναι το να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου από τους εχθρούς μου, ενώ τιμιότητα
είναι το να υπερασπίζομαι τον εχθρό μου από τον εαυτό μου».
Χωρίς εθνικισμούς, χωρίς μεγαλοστομίες και
χωρίς φόβο, ακόμη και την ώρα που ήταν γεμάτοι οι δρόμοι με αγγελτήρια θανάτων,
ανθρώπων που σκοτώθηκαν στον πόλεμο, τολμούσε να προβάλλει την ουσία που θέλει
«τα του Θεού τω Θεώ και τα του Καίσαρος τω Καίσαρι». ‘Αλλο ο ηρωισμός, ο οποίος
απαιτεί πόλεμο, σκοτωμούς, πονηριά και σίγουρα θυσίες. Και άλλο η τιμιότητα, η
οποία απαιτεί αγιότητα βίου, θέλει αγάπη, η οποία αγγίζει και τους εχθρούς και
τελικά φθάνει μέχρι και την αυτοθυσία.
‘Αλλο
το κράτος και η εξουσία, τα οποία είναι καλά, μόνο όταν περιορίζονται στη
ρύθμιση της κοινωνικής ζωής και προσφέρουν ασφάλεια. Και άλλο εν Χριστώ ζωή, η
οποία χωρίς κανόνες και νόρμες, χωρίς θρησκευτικές καταπιέσεις, αλλά με μόνη
δύναμη την αγάπη, οδηγεί τον άνθρωπο στον παράδεισο και την αληθινή
ευτυχία.(”Πολίτης”- 20/09/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου