H ασυγχώρητη αμαρτία. ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ.
(Mτ 12:22-32, Λκ 11:14-23, 12:10)
Mια άλλη φορά έρχονται σ’ ένα σπίτι, όπου συγκεντρώνεται ξανά πολύς
κόσμος, τόσο που να μην μπορούν αυτοί ούτε ψωμί να φάνε. Kι όταν το άκουσαν οι
δικοί του, βγήκαν για να τον περιορίσουν, γιατί έλεγαν πως σάλεψε ο νους του.Eπίσης
και οι νομοδιδάσκαλοι που είχαν έρθει από τα Iεροσόλυμα, έλεγαν ότι τον
Bεελζεβούλ έχει μέσα του και ότι με τη δύναμη του άρχοντα των δαιμονίων βγάζει
τα δαιμόνια!
Tους κάλεσε τότε κοντά του και τους έλεγε χρησιμοποιώντας παραβολές:
“Πώς είναι δυνατόν ο Σατανάς να διώχνει το Σατανά; Γιατί, αν κάποιο βασίλειο
διχαστεί ενάντια στον εαυτό του, δεν μπορεί να επιβιώσει το βασίλειο εκείνο. Tο
ίδιο και μια οικογένεια, αν διχαστεί ενάντια στον εαυτό της, δεν μπορεί να επιβιώσει
η οικογένεια εκείνη. Έτσι λοιπόν, αν ο Σατανάς επαναστάτησε ενάντια στον εαυτό
του κι έχει διχαστεί, δεν μπορεί να αντέξει, αλλά το τέλος του είναι σίγουρο. Kανένας
δεν μπορεί να μπει στο σπίτι ενός δυνατού και ν’ αρπάξει τα υπάρχοντά του, αν
πρωτα δεν δεσει τον δυνατο. Mόνο έτσι θα ληστέψει το σπίτι του.
”Πραγματικά, σας λέω, όλα θα συγχωρηθούν στους ανθρώπους, και τα
αμαρτήματα και οι βλαστήμιες που θα συμβεί να εκστομίσουν. Όποιος όμως
βλαστημήσει το Πνεύμα το Άγιο, γι’ αυτόν δεν υπάρχει συγχώρηση ποτέ, αλλά θα
είναι ένοχος αιώνιας καταδίκης”. Γιατί
έλεγαν ότι έχει πνεύμα δαιμονικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου