ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ
ΜΥΡΙΖΕΙΣ !
ΖΕΣΤΕΣ
ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΕΣ μας καταλαμβάνουν όποτε βρεθούμε σε μία τάξη ή σε ένα
Βιβλιοπωλείο σαν μυρίσουμε τις γόμες, την κιμωλία στον πίνακα, το άγραφο χαρτί
,το μολύβι,την καινούργια σχολική τσάντα…
Μια
μυρωδιά μπορεί να χαραχτεί για πάντα στη μνήμη μας. Μας προκαλεί νοσταλγία,
γιατί μας φέρνει στο μυαλό δυνατές εικόνες και συναισθήματα ακόμη και από την
νηπιακή μας ηλικία.
Οι
μυρωδιές του κάθε ανθρώπου είναι η δική
του μοναδική πατρίδα και το προσωπικό του ενδιαίτημα, η δική του ιστορία, η
προσωπική του μνήμη και ταυτότητα σε αυτόν τον κόσμο.
Αυτή
όμως η δυνατή σε μνήμη και μηνύματα αίσθηση πως πλέον θα απουσιάζει απαγορευτικά από τους ανθρώπους και ιδιαίτερα
από τα παιδιά στο σχολείο με την υποχρέωση της χρήσης μάσκας, καθιστώντας μας έτσι ανάπηρους να μυρίζουμε, να ανακαλύπτουμε και να
εξερευνούμε τον κόσμο γύρω μας κάτι το
οποίο οδηγεί αργά και σταθερά στην κατάθλιψη.
Και
όπως λέει η συγγραφέας Maria Popova:
«Κλείστε
τα μάτια σας και θα σταματήσετε να βλέπετε. Καλύψτε τα αυτιά σας και θα
σταματήσετε να ακούτε. Αν όμως καλύψετε τη μύτη σας και σταματήσετε να
μυρίζετε… θα πεθάνετε» .
π.Διονύσιος
Ταμπάκης
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου