Βρίσκομαι βράδυ σε Μοναστήρι και συζητάω με τη Γερόντισσα.Καλοκαίρι.Ξαφνικά βλέπω να έρχονται δύο Μοναχές και από μακριά ρωτάει η Γερόντισσα : Τι έγινε ; τι έγινε ; Τίποτε απαντούν οι Μοναχές.Σταύρο, τι βάσανο είναι αυτό.Τον πατέρα της Μοναχής......που είναι στο Γηροκομείο της Λάρισας,δεν τον αφήνει ο δαίμονας να εξομολογηθεί.Εχουν πάει τρείς Ιερείς μέχρι τωρα αλλά αυτός είναι πολύ σκληροτράχηλος.Είναι κομμουνιστής.Εκανε εξορία.
Γερόντισσα, μου δίνεις δύο Μοναχές και να πάω εγω με το δικό μου Ιερέα ; Ναι.
Μπαίνουμε στο Γηροκομείο.Στέλνω τον παπά μεσα στο δωμάτιο και λέγω στις Μοναχές να κάνουν Κομποσχοίνι.Έως ότου περάσει η ώρα συναντώ δύο γυναίκες στο διάδρομο και μιλώ για εξομολόγηση.Οχι, δεν θέλουμε.Πάω μετά και κάθομαι σε ένα τραπέζι με τρεις παππούδες.Τους κερνάω και πιάνω κουβέντα για αρκετη ώρα.Τους μιλάω για εξομολόγηση.Ναι, εγω θα εξομολογηθώ λέει ο ένας και μετά από λιγο λέει το ναι και ο δεύτερος.
Ο παπάς τελείωσε μετά από 90 ακριβώς λεπτά.Τι έγινε πάτερ ; Σταύρο, τον "καθάρισα !!!!!!!" Εξομολογεί και τους άλλους δύο και εκεί που είμεθα έτοιμοι να φύγουμε, με πλησιάζει η μια εκ των άνω δύο γυναικών (προφανώς ντρέπονταν τη φίλη της) και αστραπή μου λέει : έλα με τον παπά στο δωμάτιο 16 !!!!!!! Την εξομολογεί και αυτήν ο παπάς!!!!!!!
Ευλογείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου