Μία από τις εκδηλώσεις της υπερηφάνειας είναι η καταδίκη. Όλα τα σχίσματα βασίζονται στην καταδίκη και την άρνηση. Απαγορεύεται να καταδικάζουμε ακόμη και έναν αδελφό, και το σχίσμα είναι μια διαρκής καταδίκη ολόκληρης της Εκκλησίας. Οι άνθρωποι που κατέχονται από αυτό το πάθος θα βρίσκουν πάντα στο σχίσμα μια ευκαιρία να επιδοθούν σε αυτό με το πρόσχημα ενός αγώνα για την αλήθεια. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γράφει ότι τίποτα δεν κολακεύει έναν πεσμένο άνθρωπο τόσο πολύ στο να λέγονται οι κακές του αρετές. Και στο σχίσμα, η καταδίκη είναι ένα νόστιμο πιάτο, αν και στην πραγματικότητα είναι ένα είδος πνευματικού κανιβαλισμού.
Μην απομακρυνθείτε από το ναό, ανεξάρτητα από την αρνητικότητα που βλέπετε σε άτομα που παρευρίσκονται στην εκκλησία και ακόμη και υπηρετούν σε αυτόν. Όλα αυτά είναι ένα κέλυφος, και η ουσία της Εκκλησίας είναι η χάρη του Θεού, μια αόρατη δύναμη, χωρίς την οποία δεν υπάρχει ούτε αιώνια σωτηρία, ούτε ειρήνη της ψυχής στη γη.
Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου