Ἔλεγε ὁ ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης:
ΜΟΥ ΕΓΡΑΨΕ μιὰ ἀνηψούλα μου ὅτι ἤθελε νὰ μάθει πιάνο. Να' ναι εὐλογημένο τῆς ἀπάντησα. Μὲ τὴν εὐχή μου. Ἤθελα καὶ γὼ ὅταν ἤμουν παιδί. Ἀλλὰ ποῦ χρήματα! Ὅταν ἀκούω πιάνο καὶ τώρα ποὺ γέρασα κλαίω. Ἀκούω Βάγκνερ, Μπετόβεν, Λίστ, καὶ νιώθω τὴν ψυχή μου νὰ φτερουγίζει, νὰ ἀνεβαίνει καὶ νὰ πετάει. Ἔ!!! Νὰ μαθαίνεις ὄχι αὐτὰ ποὺ κάθονται στὴν ψυχὴ καὶ τὴ βαραίνουν καὶ τὴ ρίχνουν, ἀλλὰ αὐτὰ ποὺ τὴν ἀνεβάζουν, αὐτὰ ποὺ τὴν ἀνυψώνουν.
π. Σπυρίδωνα Βασιλάκου "Ἔλα φῶς"-συνάντηση μὲ τὸν ὅσιο Ἐφραὶμ τὸν Κατουνακιώτη, ἐκδ. Θεσβίτης, σελ. 52
ΥΓ. Ὅταν ὑπάρχει Φῶς μέσα σου ἑστιάζεις στὰ χαρίσματα τῶν γύρω σου καὶ στὰ πάθη τὰ δικά σου. "Ἀποκαθιστᾶς" τοὺς γύρω σου μὲ μιὰν ἀγάπη ποὺ μοιάζει μὲ αὐτὴν Ἐκείνου ποὺ τοὺς ἔπλασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου